ولی هرچی که شد عذاب وجدان نگیر
تو مقصر هیچی نیستی
توی اینکه فردای محرمیت شک کردی و دیدیش هم حتما حکمتی بوده، شک نکن که لطف خدا بوده
این که به خانواده ات گفتی هم واکنش نرمالی بوده که ممکنه هر کسی انجام بده، چون شوک شدی و ترسبدی و نگران بودی و‌نیاز به راهنمایی داشتی
الانم تو مسئول رفتار پدرومادرت نیستی و داری تلاش خودت رو میکنی
هرچند بهشون حق میدم نگرانت باشن و بگن نه
چون اینجوز مشکلات توی زندگیت بشدددددت مهمه و نباید ازشون به اسونی گذشت
کاش خواهرتو من داشتم
الان هیچکس پشت من نیست
فقط اینو میگن ازدواج میخای بکنی بکن ولی همه چی گردن خودت برگشتی نیست
میگم من جنگ ندارم که باهاتون بیایم مطمئن شیم از نه گفتنمون ک فردا دل صاحب مرده من چیزی نگه
اوف چقدر عصابم خورد شد 😣
اصلا درک نمیکنن
شاید باورتون نشه
ی خواستگار پیدا شده مامانم میگه فردا برو ببینیش
اینقد راحت برخورد میکنن🙂
نمیدونم ب پارتنرم حق بدم یا نه
ولی اصلا ب اون همه زنگو پیامم جواب نداد اصلا
نمیدونم الان وضعیتش چجوریه ولی خب بازم میتونست بگه بعدا حرف بزنیم
حق میدم بهت
درست میگی کاش فرصت میدادن بهتون
اینجوری هرچی میشد میدونستی تمام تلاشت رو کردی
شاید فکر میکنن پنهان کاری کرده و‌اعتماد ندارن
نمیدونم اصلا با این شرایط و‌اینهمه ریخته شدن حرمتها و صحبت سر مسایل خصوصی، اصلا به صلاح اون پسز هست بیاد تو خانوادتون یا نه
چون خوندم حتی عموت هم انگار خبر داره
فقط خونواده پدریم عمو خبر داره بعد اون هیچکس
ندادن دیگه ندادن
خیلی تلاش کردیم خیلی
میدونی با چ خوشحالی پرونده رو از دکترش گرفته بود
زنگ زد بهم اون روز ک پیش دکتر بود با بغض گفت
دکترم گفت دیگه هیچ مشکلی نداری برو ازدواج کن پروندم دستمه
نشد دیگه نشد
آروم باش با آرامش میشه مسائل حل کرد
اول اعضای خانواده اتو تک تک راضی کن مثلا اول با مادرت صحبت کن اون و نرم کن اون بفرست وسط که پدرتو راضی کنه.ببین همه ماها از این جریان ها داشتیم حالا هرکسی به یک شکلی اگه واقعا میخوایش باید تلاشتو بکنی
