ما قرار بود زود از همسایگیشون بریم ولی ۶ سال طول کشید ، دیکه امیدی نداشتم که یجوری دلمو شکستن که خدا خواست و‌جور شد و ازشون دور شدیم،
همه میگن رفت و آمد زیاد ولی برا ما از بی محلی و بی محبتیه زیاد و در عین حال سرک کشیدن و فضولی
خدایی برای همه چیز ازم اجازه میگیرن.
مثلا بخوان براش حتی خوراکی بخرن، بهم زنگ میزنن و اجازه میگیرن.
ولی بازم بچه ها زرنگن، یه کم وا بدی ، بچه ها سو استفاده میکنن.
در مورد دخالت و فضولی، میدونی ما خودمون نپرسیده میگیم ، داریم میریم فلان جا.
دزدی نمیکنیم که، اون روز دوست داریم و میریم ، منظورم اینه، قبل اینکه بپرسن، خودمون میگیم.
بخاطر همون اصلا نمیپرسن، وقتی جایی هست که نخوایم بگیم هم نمیپرسن.
کلا نباید حساسشون کنی.
من که راضیم، واقعا کمکم هستن. شوهرمم راضی هستش، کمک پدرو مادرشه
ما هم مجبوریم تو یه کوچه زندگی کنیم... حالا بدیش اینه مجبورم شهر نامزدم بریم زندگی کنم... ومن اونجا تنهام😑
یکی از اشناها بود میگفت بریم بیرون یه قهوه بخوریم مادرش تا سه هفته با اشک و اه از پادرد کمردرد زجرایی که کشیده میگه
قشنگ زهرمارت میکنه
شوهر من روز اول گفت نهایت۵سال اینجاییم الان ۹ سال میگذره و من هنوز همینجام.روانمو شستن
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز