بچه حس آدم رو خیلی خوب میگیره... منم چون فاصله سنی بچه ها کمه یه وقتایی خسته میشم و داد میزنم ... همش رو خودم صبوری رو تمرین میکنم و هی سعی میکنم حتی تو ناراحتی و خستگی شدید زبانی بگم قربونت برم دوستت دارم .... با خودت تمرین کن هر روز بهتر از دیروز شی ... مثلا بگو تا عید باید صبورترین مادر بشم
چه خوب و جالب
منم تو بارداری خیلی بی تجربه بودم و اطرافم کسی باردار ندیده بودم که چجوری بخودم برسم همسرمم زیاد نمیرسید
دیگه افسردگی گرفته بودم و خیلی حرص و جوش میزدم
این شد که دخترمم یکم عصبیه🥺
خیلی عذاب وجدان دارم نسبت بهش
دومی سال بعد میاد میترسم از آینده اینکه نتونم بهش برسم
من دومی رو که بار دار بودم میان وعده میوه و خرما زیاد می خوردم کلا حجم وعده ی غذاییم رو کم کرده بودم ولی چند وعده می خورم کنار غذا سالاد کاهو با روغن زیتون می خوردم
قرآن و دعا زیاد می خوندم
هفته ی آخر بارداری جوشونده ی گل گاو زبان می خوردم و چهار دست و پا تو خونه راه می رفتم
باورت نمیشه اینقدر زایمان راحتی داشتم مامای خصوصی داشتم تعجب کرده بود از طرفی وقتی پسرم دنیا اومد اینقدر آروم بود از اولش باهم می خوابیدیم باهم بیدار می‌شدیم
در صورتی که سر دخترم هم زایمانم سخت بود هم دخترم بشدت اذییت می کرد
