برای همین چیزهاست که رابطه توی عقد نباید داشت
همسرت خیالش راحته دیگه
به پدرت بگو بهش یه وقت بده
با یه جشن کوچکی برو سر خونه زندگیت
خیلییییییییی طولانی توی عقدی خیلی
اسی تو که تجربه ی متاهلی داری بم راهنمایی بده
من تازه عقد کردم مادر شوهرم اینا لهجه منطقه خودشون رو دارن من گاهی که با لهجه حرف میزنه نمیفهمم چی میگه.
پای تلفن همسرم گف خانومم با لهجه حرف میزنین نمیفهمه بعد برگشت با خنده گف یعنی بش فحش هم بدیم نمیفهمه؟ همسرم گف نه هوای خانوم منو داشته باشید.
به همسرم گفتم خیلی حرفش زشت بود همسرم برای اینکه اختلاف پیش نیاد گردن نگرفت و گف نه اون حرفو خالم زد و اینا در صورتی که من فهمیدم مامانش گفت.
ما هیچ اختلافی باهم نداریم با خودم خیلی محترمانه صحبت میکنه و احترام میزاره مادرش اما این حرفش به همسرم برام عجیب بود . بنظرت واکنشم چی باشه؟
سلام
عزیزم مگه تو عروسی غیر قر دادن اتفاق دیگه ای می افته؟
از لحظه ای که خطبه عقد جاری شه دختر و پسر زن و شوهر محسوب میشن و داشتن رابطه عیب و عار نیست
اون که بهت بخواد ایراد بگیره که چرا با شوهر حلال و رسمیت رابطه به عقلش شک کن
عزیزم این ادبیات فلج مقداری نا زیباست
همسرم من همون اول کاری شکست مالی خورد که هنوزم تبعاتش همراهمونه
وهم اینکه مقداری بلند پرواز وتن پرور بوده ولی به شدت مغروره
همین غرورش کار دستش داده ولی کم هم نزاشت تواین چند سال هرچی خواستم داشتم
الان تقریبا به شدت زیر فشاریم
ولی بازم درحال تلاشه دوتا شغل داره فقط باید خدا کمکمون کنه هم ضرر نکنیم وهم گیر آدم ناتو نیوفتیم چون شغلش آزاده ومیبینی تواین راه آدم بدحساب کم نیستن
شهرستان زندگی میکنم شهر کوچیک برای مرد هم به سختی کار پیدا میشه برامن کار پیدا نمیشه خودم تقریبا کار خونگی دارم ولی حقوقم قدری نیست که بشه به همسرم کمک کنم
وهم کلی بدهی وام داره من مخالف وام گرفتنشم ولی اون درتلاشه دوباره وام بگیره
دیگه عهد بستم میگیر کاراش نباشم که کمتر حرص بخورم
قرض که میکرد من خیلی به هم میریختم وهم اینکه عصبانی میشد میگفت تو منو میترسونی به شدت اهل ریسکه ومن ترسو
حق داری. خانواده شوهرتم باید تو این مدت باید یه کمکی می کردن تا شماها برید سر زندگیتون. شما هم چون عادی باهاشون رفتار کردین و همه مناسبت هاشون رفتید و احترامشون کردین فکر کردن با این قضیه دیگه کنار آمدی و با خودشون می گن مشکل خودشون دو نفر هست و خودشون کشیدن کنار!
یه مدت خودت سر و سنگین بگیر و نرو دیدنشون، به شوهرتم بگو از این شرایط خسته شدی و به فکر جدی بکنه!
بگو زشته میایی خونه ما و تو اتاق داداشم می خواهی کارت انجام بدی و نیازت برطرف کنی و دوباره بری پی زندگیت! بگو منم جلو خانواده ام آبرو دارم، غرور دارم!
من ازاونجایی ناراحتم که باهام مشورت نگرفت سرمایه شو برداشت برد توراهی که ریسک بود بش گفتم اگر منو دوست داشتی پول داشتی برام کاری میکردی ولی نکردی پولتو ورداشتی ریختی توجوب
اون ازمن بشتر تحت فشاره
فبلنا اینقدر غر نمیزدم ولی الان خسته شدم نمیکشم
توقع خاصی هم ندارم خونه بتونه بگیره مجلس بزرگ نمیخوام یه دور همی کوچیک خانوادگی وسفر وتمام
بهترین کارو داری میکنی ...از موضعت پایین نیا ...اگه خانوا ه همسرت نمیتونن کمک کن که جشن عروسی بگیرین ، خودتون یه خونه رهن کنین و برین سر خونه زندگی ...اینجوری هلاک میشی ، اعصاب و روان برات نمیمونه
