خودشون و درسشون باعث شد من نهایی خوب بدم قبول شم دبیزی رو
اما کارفناوری یا هتر همچین چیزی برای بچه ها داره که مفید واقع شه واقعا؟
اینطور طرز فکر ها باعث شده دانش آموز هنرمند بجای اینکه بره رشته فنی و سمت علاقش الان رشته تجربی یا انسانی میخونه که علاقش اصلا نیست
هنر که عالیه برای کسایی که دوس دارن
کار و فناوری هم به ما کار با کامپیوتر یاد میدادن که خوب بود
من خودم فارسی بیشتر از همه بدردم خورد
دبیری کارو فنا وری قبول شدی؟
دقیقا این بستگی به توئه معلم داره که بتونی این ساعت‌ها رو تبدیل به کلاسی کنی که بچه‌ها توش چیزهای کاربردی یاد بگیرن، یا کلاسی که بخواد به بطالت بگذره و بچه‌ها بخوان بشینن امتحان ساعت بعدشون رو بخونن! وقتی خودت با همچین دیدگاهی بری سر کلاس و معتقد باشی درست بی‌اهمیته از بچه‌ها چه انتطاری داری؟ تو به اون بچه‌ای فکر کن که تو هنر استعداد داره و تو می‌تونی تو کلاست این استعداد رو کشف کنی و به اون سمتی که باید هدایت کنی. من دارم آموزش ابتدایی می‌خونم. به ما میگن همون قدر که ریاضی و علوم مهمه، هنر و ورزش هم مهمه و نباید تو ساعت‌شون درس‌های دیگه رو کار کرد. دقیقا دبیرستان هم همین شکلیه. از فضای کنکور بیا بیرون زندگی فقط کنکور نیست!
لطفا کمکم کنین هاج و واج موندم
روست داشتم اندازه اون دبیرمون مفید باشم و شک داشتم که میشه یا نه
