هعییی هیچ وقت یادم نمیره یه روزایی رو گذروندیم که پول نون هم نداشتیم
همیشه وقتی تو مدرسه بچه هارو اردو میبردن من نمیرفتم
وقتی دوستام تصمیم میگرفتن برن چیزی بخرن یا برن بیرون من نمیرفتم میگفتم خوراکی نمیخوام یا حوصله ندارم بیام بیرون 🥲 برای همین کم کم از توی جمعشون خارج میشدم و تنها میموندم
الانم یکی از ترسام اینه که وقتی رفتم دانشگاه و خوابگاه و دوست جدید پیدا کردم اگه اینطوری بشه و تنها بمونم توی شهر غریب چه کار کنم 💔
میترسم هم اتاقیام پول واسشون مهم نباشه مثلا از بیرون غذا بگیرن یا برن گردش بعد من مجبور باشم توی خوابگاه بمونم 🥲 اینطوری کم کم از جمعشون خارج میشم
لطفا واسم دعا کنین یه دوست خوب شبیه خودم پیدا کنم 🥲