عجب روزگاری بود
قبلا ضعیف بودیم
الان خسیسن
مثلا من برای بیرون یه دست لباس بیشتر نداشتم
بعد بچه یکی از فامیلامون گفت توم که همش اینو میپوشی
خودم اگه داشتم یکی دیگه میپوشیدم
یا مثلا دانشگاه میرفتم پول فقط اندازه کرایه داشتم نداشتم خوراکی و اینا بخرم
خلاصه اونا رفتن خوراکی بخرن منم رفتم تو نمازخونه یک ساعت لفت دادم که اونا برت برگردن
تهش دوستم نصف خوراکی رو برام نگه داشته بود
میدونست ندارم
خیلی بده دوستات مهمونت کنن بعد تو نداشته باشی جبران کنی
مثلا دوستم همش منو دعوت میکرد بریم سیب پنیر بخوریم هر بار که اون حساب میکرد انگار من کوفت میخوردم
خونه هر فامیلی هم میرفتیم به چشم نخورده و بدبخت نگامون میکردن، همیشه ترحم و چندش تو چشماشون میدیدم
گفتی لباس یادم افتاد فقط یک دست لباس عروسی داشتم به فاصله کمم عروسی رفتیم همونو پوشیدم دختر داییم درگوش مادرش با کلی ترحم و دلسوزی گفت چه گناه داره
یاد کفشای سوراخ و پارم میفتم
سال کنکورم،دبیرستانمون کلاس میذاشت هرکلاس۴۰۰تا۱تومن اونم ۶سال پیش که مبلغش زیاد بود
یبار مدیرمون اومد تو کلاس جلو همه گفت تو بابات مشکلی داره که نمیای کلاس یا نه اگه پول ندارین کمکتون میکنیم
حالا بابام ورشکسته شده بودن و دلم بد شکست
خدا ازش بگذره چون امتحان شیمی وحشتناک سخت بعد حرفشو که تستی بود ۱۰۰درصد شدم که بهش بفهمونم کلاسای مسخره شون لازم ندارم
سقف خونمون ایزوگامشو یه معتاده زده بود خوب نزده بود
هر دفعه یه جای از سقف می ریختی پایین
یه بار اشپز خونه چند جاییش ریخت آمد
درست هم نمی کردند وقتی باران می آمد من عذا می گرفتم
پولم داشتن درستنمی کردند
من بخاطر اینکه لباس نداشتم عروسیا نمیرفتم خجالت میکشیدم
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
2 دقیقه پیش
2 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز