من از استارتر تاپیک زنان شاغل هم بدترم 🫤🫤

خیلی دوست دارم بدونم چند سالتونه با احترام؟

بعید می‌دونم هیچ آدم پخته ای ، آشپزی کردن برای زندگیش رو بیهوده و سختی بدونه!!!!!!

الان من دوتا بچه کوچیک ۳ و ۴ ساله دارم زندگیم خوبه هم از لحاظ شوهر و هم مالی اما من از خودم راضی نیستم میخوام مستقل بشم و درآمد داشته باشم واسه همین با این وضع دارم استخدامی میخونم و چون شوهرم راضی نیس از ته دل و بهونه میگیره سعی میکنم خونه داریم و بچه داریم بدون کسری باشه و واسه همون از ساعت ۱۲ شب تا ۳ و ۴ صب میخونم اونروز که خوندم حالم خیلی خوب میشه 

بله هر شغلی قابل احترامه و ربطی به حرف من نداشت

فروشندگی رو مثال زدم چون تحصیلات مربوطه نمیخواد و اصولا اون تر میگیرن

استارتر عزیز فکر میکنم شما حس عشق به شوهرت و زندگیت نداری

کمی افسرده شدی

نمیدونم حسم درست هست یا نه

گاهی افسردگی و بی معنی بودن خیلی چیزا برات اینجوری میشه.یا هم ک خیلی خودشو درگیر آشپزی و خانه داری نکنن 

این حالت ک بخای کافی باشی اگ بعدها طرفو از پا نندازه خوبه چون سعی میکنی خودتو درگیر چیزای بیهوده نکنی و فعال باشی 

آره دقیقا حواسم هست 

حالا که وقت آزاد داری پیشنهاد میکنم مطالعه هم بکنی خیلی آدم رو بهتر میکنه

بچه مادر میخاد نه مادربزرگ. صلاح کار خویش خسروان دانند. 

شغل های مثل فروشندگی بعنوان ی شغل بی ارزش و بدون مهارت مثال زدی به همین دلیل گفتم 

سلام الهام عزیزم

پیرو تاپیکات به ی نتیجه ای رسیدم نمیدونم شایدم اشتباه فکر میکنم احساس میکنم اعتماد بنفس خییلی پایینی داری همش دنبال این هستی که بقیه تاییدت کنن و تمجید حالا یا زیباییتو به نمایش میزاری یا خریداتو یا رستوران رفتنتو یا....

حتما و حتما کتاب بخون یک کار هنری  چیزی که بهش علاقه داری و با انجامش حالتو خوب کنه انجام بده بجز عمل های زیبایی منظورمه کاری که حس مفید بودن بهت دست بده

نمیدونم  شاید تو این یکسال اخیر خیلی بهت سخت گذشته و مدام میخای خودتو ثابت کنی🌺

بهترینها رو برات آرزو میکنم

من حرفی از بی ارزشی نزدم لطفا تحریف نکن

در ادامه هم گفتم فروشندگی هم مهارت میخواد که باز هم اونی که تو عمرش تو اجتماع نبوده نمیتونه از پسش بربیاد

آخر همه چیز به مرگ ختم نمیشه عزیزم.

این گفته شما در تضاده با ذات کمال جو و بقا جوی انسان.

شاید دلیل انتخاب روشهای زندگیت همین باشه که مرگ رو پایان زندگی میدونی.

اما این چیزی که شما گفتی آدم رو افسرده می‌کنه ، آدم رو سوق میده سمت لذت های دنیایی تا از دلسردی و دلزدگی دور بشه.

خدایی نکرده نمیخوام روش زندگیت رو سرزنش کنم

صحبت هایی که میکنم در قالب نفی یا رد مسیری که داری می ری نیست ، فقط می‌خوام اگر سعادتش رو داشته باشم کمی چشم هاتو باز کنم سمت مسیری که باید بری...

 می‌خوام بگم هدف انسان و انسان بودن چیز دیگه ایه.

شما شاید بگی من فقط لذت بردن برام مهمه.

ولی به مرور زمان متوجه میشید که اشتباه میکردید.

ذات انسان بی شک کمال جو هست و دنبال رشده.

نه فقط جسمی بلکه روحی...

اگه فقط به پرورش جسمت برسی و روح رو بیخیال شی، 

یا به روح برسی جسمت رو بیخیال شی...

یا هر دو رو رها کنی، 

اینا هر سه آسیب زننده است.

شما چه بخوای چه نخوای هدفت از زندگی کمال هست حالا این کمال با سختی و سختی دیدن به دست میاد نه به سهل و اسونی.

و شما هم قطعا اینو تو وجودتون هم حس می‌کنید .