هزاران هزار لایک
من خودم آدمیم که اصلا راضی نمیشم بچم جایی دیگه بره که هم تربیتش و هم امنیتش به خطر بیفته
همسایه مادرم از بچه های دختر و عروسش مراقبت میکنه برن مادراشون سر کار
پریروز اون همسایع دیگه تعریف میکرد بچه تو کوچه بود و رفته بود لب خیابون یه ماشینیم یه بستنی نشونش داد بچه داش سوار میشد که مادر بزرگ دوید سمتش
خودم هرگز راضی نمیشم بچمو کسی نگهداره دلشوره میگیرم
براهمینم از کارم زدم،،،هم اینکه تغذیشون برام مهمه که ببینم غذاشونو به وقت خوردن،سیر شدن یا نه
غیر ازین مادرامونم دیگه این مراحل بچه داری رو طی کردن دلم نمیخواد بارمو به دوششون بندازم
خانه دار بودن دو دلیل داره
۱- درسی نخوندن و یا شغل پیدا نکردن
۲- درس رو خونده شغلم براش هست ولی از کار کردن لذت نمیبره
گروه اول به زور میخوان بگن کار کردن حمالیه و خانه داری عالی ولی ته دلشون ناراضین( مثل استارتر تاپیک قبلی که از بقیه تاپیک‌هاش معلوم بود عقده درس خوندن داشته که همسرش نذاشته)
گروه دوم کاری به کار کسی ندارن و عمیقا دارن لذت میبرن از سبک زندگیشون...
گروه دوم برام قابل احترامن
بله اینکه به خودم خیلی میرسم اینکه هزینه زیاد می‌کنم اینکه به خودم سختی نمیدم خودمو وقف آشپزی خونه داری خیلی نمیکنم به تیپ و چهرم میرسم مکمل برا پوست و‌مو میخورم درنهایت الویت خودمم
دیگه از دید شما نمی‌دونم چطوری هست
مگه حتما باید خودم پول دربیارم ؟؟!
همسرم هست با اینکه دست تنها هم هست یه تنه به خوبی مارو ساپورت میکنه به اندازه خودمون هستیم درضمن گفتم لاکچری نیستم اما تو ذاتم هست که این سبک زندگی کنم هر چند دید شما خنده داره بیاد
اسی اگه هستی عکس بعد از فیلرت رو میشه بذاری لطفا
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستجدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
24 ثانیه پیش
25 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز