واای میدونی من یازدهم با ی مشکلی روبرو شدن ک تمام درس خوندمو خراب کرد.. وسواس فکری گرفتم ولی نمیدونستم مشکلم وسواسه و الان تازه دوماهه رفتم دنبال درمانش
ببین منی ک خیلی درسخون بودم پاییز ی روزایی پیش میومد ک لای کتابو باز نمیکردم ب خاطر همین وسواس
وقای میرفتم سر کتاب فکر و خیالم بیشتر میشه و واقعا دیگه هنگ میکنم طوری ک هیچی نمیفهمم و اون لحظه فقط میخام بمیرم آنقدر ک حالم بد میشه
الان خداروشکر بهترم (قرص میخورم) ولی ی چیزو فهمیدم ک واقعا هیچی مهم تر از سلامتی نیست چ روحی چ جسمی اینکه واقعا تهش اگه قبول نشیم خب چی میشه؟مگه همه آدمهای اطرافمون دکترمهندسن ک انتظار دارن ماهم بهترین رشته قبول شیم؟ حداقل وسواسم این حسن رو داشت ک دیگه خیلی واسم مهم نیست ک بقیه چی فک میکنن و قراره چی بشه و چ رشته ای قبول شم..اولویت اولم سلامتیه پس با استرس بی خودی اونو ب خطر نمیاندازم و همین باعث شده استرسم خیلی کمتر شده و بهتر میتونم درس بخونم
ببین فقط استرس نداشته باش یعنی اگه استرس باشه اصلا نمیتونی درس بخونی.. استرس رو دور کن فقط برات مهم نباشه چی میشه کی چی میگه