شعري که آيت الله بهجت در اواخر عمرشان زمزمه مي کردند:
با کدام آبرويي روز شمارش باشيم؟
عصرها منتظر صبح بهارش باشيم؟
سال ها منتظر سيصد و اندي مرد است
آنقدر مرد نبوديم که يارش باشيم...
سال ها در پي کار دل ما افتاده
يادمان رفت کمي در پي کارش باشيم
ما چرا؟ خوبترين ها به فداي قدمش
حيف او نيست که ما یارش باشيم؟😓
(ما فقط گدایی از گدایان اوییم)🌻
اگر آمد خبر رفتن ما را بدهيد
به گمانم که بنا نيست کنارش باشيم
باچه رویی بنــویســم که
بیـا آقـــا جـــان ۔۔۔
شـرم دارم خجـلم مـن زشمــا،
آقــــا جـــان ۔۔۔
بـــا چه رویی بِنــویسـم
ز غـــم دوری تــو۔۔۔
که گنــاهــان مـن آزرده تــو را،
آقـــا جـــان....
الـٰلّهُمَ عجــِّلِ‌لوَلــیِّڪَ‌اَلْفــَرَجْ🤲
یا مهدی ادرکنی 💚
یاصاحب الزمان اغثنی
یاصاحب الزمان ادرکنی
لبیک یا مهدی
اللهم عجل لولیک الفرج
محبوب بیا تا جهان جان گیرد🌺❤️
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز