آی دخترای شهری

این بایزی ک بالا نوشتی فرق داره،این نگرانیت درسته،بری بیای متوگه میشی فرهنگتون نزدیک یا ن،چون بالاخره میرین میاین در اینده و ی چیزایی میره رو مختون دو طرف،

نمی تونم با پسر روستایی زندگی کنم.هیچ توهینی هم نمی کنم.فرهنگ ها متفاوت هست.

پسرهای زیادی دیدم زن از شهر و تهران گرفتن و خوش بخت بودن ولی بالعکسش دختر از شهر یا تهران به شهر کوچک نتیجه خوبی نداشته متاسفانه

اصلا و ابدا نمیتونم 

حتی اگر  شرایط خود پسر خوب باشه و شهر تحصیل‌کرده و کار خوب و درآمد عالی هم داشته باشه حاضر نیستم قبول کنم 

اصلا محیط روستا رو دوست ندارم خوشم نمیاد تو تعطیلات برم روستا بمونم 

والا ما چهل ساله پسرهامون از روستا ازدواج میکنن حالا با دخترهای از همه شهرها وقومها مشکلی نداشتیم اگه پسر خوب باشه اینا که همش سرکارن مشغول زندگین نهایت سالی چندبار بخوان برن سر بزنن 

نه من دوستی داشتم ک مال روستا بود پوشش و تفکرات خودش و مادرش از منم بروز تر بود

همه چی برمیگرده به خود آدم

به نظرم کاملا بستگی به اخلاق وتحصیلات وشعور پسر داره 

بله من خودم اصالتا تهرانی هستم و ساکن تهران شوهرم برای یکی از روستاهای دور افتاده هست خانواده‌ اش ( پدر و مادر و یه خواهر متاهلی تو همون روستا هستن ) آنقدر دور افتاده که حتی ایرانسل اونجا آنتن نداره اینترنت همراه ندارن و خیلی چیزای دم دستی خونه ها همه بینهایت قدیمی ازدواج کردم ( البته شوهرم خودش از زمان مجردی ساکن تهران بود ) اوایل سالی ۵ یا ۶ بار میرفتیم الان کمتر سالی یه بار نهایت ۲ بار میریم سر میزنیم

باقی خواهر و برادر هاش شهر هستن

خب دلیل اول احتمالن لحجه داره دوست ندارم از نظر فرهنگی هم ممکنه خانوادش حسادت کنن و بخان اذیت کنن بازم بستگی داره ب شعور و فرهنگ خانوادش مطلق نیست

خوب اونا می تونن.هوه ی دخترای شهری که مثل هم نیستند همون طور که همه ی دخترای روستایی مثل هم نیستن.

اصلا بحث اون تفاوت‌ها به کنار باشه ممکنه پسر تغییر  کنه فرهنگش و دیدگاهش عوض بشه اما به هر حال خانوادخ اش تو روستا هستن دیگه 

برای هر مناسبت و تعطیلات باید رفت اون روستا 

مریضی هست جشن و عروسی و تولد هست باید رفت اون روستا 

من خودم اصلا محیط روستا رو نمیتونم تحمل کنم برام سخته