تقدیم به پدر مرحومم
یکی از مهمترین تصمیمات زندگی هر فرد، ازدواج هست. مطمئنا اگر ما نتونیم همسرمون رو به درستی انتخاب کنیم و تناسبات لازم رو با ما نداشته باشه، در زندگی آینده مشکلات زیادی رو در پیش خواهیم داشت. خیلی ها میپرسن در جلسه خواستگاری چی بگیم؟ چطوری بشناسیمش و...
این تاپیک رو به خاطر تاثیر خوبی که از نوشته های دکتر حمید حبشی در کتاب ازدواج درباره چگونگی گفتگو در جلسه خواستگاری گرفتم، مینویسم. انشالله براتون مفید باشه.
تاپیک رو قفل میکنم و مطالب رو بهش اضافه میکنم.
معیارها رو میتونیم به دو قسمت ضروری و غیر ضروری تقسیم بندی کنیم
معیارهای ضروری:
1. فرد قصد ازدواج داشته باشه.
یعنی به خاطر اصرار، فشار و حرف اطرافیان و والدین تصمیم به ازدواج نگرفته باشه یا اینکه با چون با فرد رابطه دوستی برقرار کرده حالا خودش رو موظف میدونه که ازدواج کنه در صورتی که از مسئولیت های ازدواج فراریه! یا والدین چون دلشون میخواد با خانواده ی مورد نظرشون وصلت کنن، فرزندشون رو به ازدواج وادار کرده‌اند.
2. به فرد معرفی شده علاقه و تمایل داشته باشه
ازدواج از سر دلسوزی، تامین نیاز جنسی، فرار از خانواده، دلرحمی و پشتیبانی نباشه. کم نیستن ازدواج هایی که به خاطر گرفتن امتیار صورت گرفته یا چون فرد موقعیت خوبی داشته باهاش ازدواج کردن
3. فرد از نظر روانی سالم باشد.
از اون جایی که برای ازدواج، صافی برای تسویه فرد سالم از ناسالم وجود نداره و افرادی که بیماری حاد و شدید روحی روانی دارن، هم میتونن به آسونی و بدون اینکه کسی بفهمه ازدواج کنن، لازمه که ارزیابی هم در مخاطب و هم در کسی که قصد ازدواج داره، بررسی بشه. بیماری هایی مثل وسواس فکری، بددلی یا شکاکی، وسواس، پرخاشگری انفجاری و... بهتره که افراد با مراجعه به روانپزشک خودشون رو از نظر سلامت روانی قبل از ازدواج ارزیابی کنن
4. خانواده ها با این ازدواج موافق باشن نه مخالف
برای ازدواج کردن، اینکه خانواده ها راضی باشن یک شرط اساسی هست. رضایت خانواده یا باید باشه یا ایجاد بشه چون رضایت خانواده ها برای ادامه و دوام زندگی مشترک تاثیر زیادی داره. عدم رضایت خونواده‌ها به دو صورت قهرآمیز یا غیرقهرآمیز هست.
در رضایت قهرآمیز خانواده میگه که اگر با این دختر/پسر ازدواج کنی از ارث تو رو محروم میکنیم، دیگر خونه‌ی ما نیا، ما دیگر دختر/پسری نداریم اما در عدم رضایت غیرقهرآمیز میگن حالا بد نیست ولی با این فرد ازدواج نکنی بهتره، دختر/پسر فلانی هم هست اونها بهترن، ما زیاد راضی نیستیم ولی به خاطر تو قبول میکنیم.
اگر عدم رضایت خانواده قهرآمیز بود، باید توسط یک مشاور یا مداخله‌ی افرادی که بر روی خانواده اثر میگذارند، رضایت ایجاد بشه و اگر رضایت ایجاد نشه این ازدواج غلطه. چراکه دختر یا پسر بعد از ازدواج محبت خانواده‌ی همسر را میخواد نه قهرش را و اگر این محبت نباشه، آزارش می‌ده. سوال پیش میاید آیا هیچ ازدواجی با عدم رضایت خانواده‌ها موفق نبوده؟ قطعا ازدواج هایی پیدا میشه که با وجود عدم رضایت خانواده ها موفق بوده‌اند اما در افرادی که از رفتار خانواده‌ی همسر تاثیر نگرفتن بلکه خودشان بر خانواده‌ی همسر تاثیر گذاشتن، یعنی از کم محلی خانواده‌ی همسر نرنجیدن، از توهین‌ها نرنجیدن، از تبعیضی که بین عروس ها یا دامادها گذاشته میشده ناراحت و رنجور نبودن، خانواده‌ی همسر رو نفرین نمی‌کردن، بعد از ازدواج مدام نمیگفتن کاش با این فرد ازدواج نمی‌کردیم بلکه با رفتار خوبی که داشتند خانواده بعد از وصلت راضی و خشنود شدن که چه عروس یا داماد خوبی داریم. ممکنه تو رفتار خوب هم داشته باشی ولی باز خونواده راضی نشه
5. مانع اساسی برای ازدواج وجود نداشته باشه
مثلا متاهل بودن زن و مرد، دادگاهی که هنوز نتیجه‌اش مشخص نشده، حکم اعدام یا حبس ابد، تحت تعقیب بودن، ورشکستگی غیر قابل جبران، بیماری روانی فعال مخصوصا وقتی خود فرد تمایلی برای درمان ندارد، بیماری پزشکی مثل ایدز، ناتوانی جنسی درمان ناپذیر، سوابق یاغی گری، عدم اعطای تابعیت، سوابق روسپی گری، معلولیت های مغایر با ضروریات زندگی مشترک، سرطان درمان ناپذیر یا در مراحل انتهایی است و...
وجود طلاق در خانواده، سابقه ی محکومیت قضایی فرد یا یکی از اعضا خانواده، یتیم بودن یا از دست دادن والدین در دوران کودکی، سابقه ی بیماری خاص در خانواده، چند همسری پدر خانواده، پدر و مادر طلاق گرفته و... در صورت وجود مانعی برای ازدواج نیست بلکه باید توسط مشاوری ماهر بررسی بشه.
6. سن مناسب ازدواج
باید تناسبی از سن برقرار باشد؟ آیا محدوده ی سنی داریم که از این اختلاف سنی از فلان عدد بیشتر نشه؟
الف) ملاحظه ی سن:
سن مناسب، سنی هست که فرد درک و توانمندی برای انجام ماموریت‌های زندگی داشته باشه. اصلا فهمیده ازدواج چیه؟ فهمیده باید چه کاری انجام بده؟ از عهده ی کارهایی که در ازدواج هست، برمیاد؟ میتونه درست عمل کنه؟ مردی که به زنش میگه عزیزم بیا بچه دار شیم و زن در جوابش میگه پس اندامم چی میشه؟ وقتم گرفته میشه. حوصله ی بچه ندارم. پس خودم چی میشم. یا مردی که ازدواج کرده و همچنان دنبال دوست و رفیق خودشه. زن میگه عزیزم من بهت احتیاج دارم بیا خونه. میگه به من کار نداشته باش. تو میخوای من رو میخوای از رفقیام جدا کنی. معلومه نفهمیده ازدواج یعنی چی
دختری یا پسری که در سن نوجوانی هستن، درک و برداشت شون ممکنه از توانمندی های زندگی بسیار سطحی و کم هست. ممکنه برای گرفتن و دادن هدیه‌ای شوقی داشته باشه ولی نمیتونه مسئولیت ازدواج رو بپذیره. مثل آقایی که میگه من وقتی زنم رو که 15 سالشه به بستر جنسی دعوت میکنم به من میگه تو من رو به خاطر جسمم میخوای. بدم اومد ازت. یا مدام میگه من رو ببر خونه ی دوستام. یا وقتی بهش میگم بیا بریم خونه ی عمم، عمم دعوتمون کرده. میگه من حوصله ی مهمونی ندارم. من با تو ازدواج کردم نه با عمت.
در سن جوانی، انتظار داریم توانمندی های ازدواج رشد کرده باشه ولی این قطعی نیست باید بررسی بشه چون ممکنه سن عددی افزایش پیدا کرده باشه اما سن رفتاری رشدی نکرده باشه.
ب) اختلاف سنی:
مثلا ممکنه ازدواج دختری 20 ساله با پسری 30 سال مشکل زا باشه؛ زیرا پسر 30 ساله به دنبال ساختار زندگی مثل ماشین، خانه و پس انداز هست اما دختر 20 ساله، گل و بیرون رفتن و چت کردن تا صبح میخواهد و این میشه که پسر شکایت میکنه که تو به فکر زندگی نیستی من پول برای این قرتی بازی‌ها ندارم و دختر نیز مدعیه که او مرا درک نمیکنه. و ممکن هست ازدواج همین دختر 20 ساله و پسر 30 ساله در دو فرد دیگر این مسائل و تعارض‌ها را نداشته باشه به این معنی که یا دختر رشد شخصیتی بیشتر از سنش کرده باشه یا مرد درکی از نیازهای سن در آن سن داشته باشه.
یا ازدواج دختری 20 ساله و پسری 25 ساله ممکن هست هر دو وارد ساختار زندگی نشده باشن اما وقتی پسر، دختر را به آغوش جنسی دعوت میکنه، دختر مخالفت کنه و بگه فقط به فکر بدن من هستی. دختری که باید متوجه می‌شد یکی از وظایف او در زندگی، تامین غرایز جنسی همسرش هست و برای این تکلیف آماده نیست
یا ازدواج دختری34 ساله با پسری 31 ساله حتی با وجود اینکه دختر از پسر بزرگتر هست، شیرین و دلچسب باشه.
پس در ازدواج به دنبال سن خاص، اختلاف سنی خاص، بزرگتر بودن پسر و کوچک تر نبودن دختر نباشید زیرا بعضی وقتها اختلاف سنی زیاد برای ازدواج مشکلی ایجاد نمیکنه. بلکه ببینید آیا برای ورود به ازدواج درک کافی داره؟
چرا والدین تمایل دارن که یک اختلاف سنی بین دختر و پسر باشه و پسر بزرگتر باشه؟ چون مربوط به گذشته است. در گذشته دختران 16-15 ساله ازدواج میکردن و برای اینکه پسر به اون درک و برداشت و توانمندی های لازم برای ازدواج برسه باید حداقل 20-21 ساله می بود.
7. تمایل به ظاهر مخاطب
خواستگاری دارم که معیارهایی که من میخوام رو داره ولی چهره اش به دلم نمینشینه، قبول کنم؟
خواستگاری دارم که چهره اش به دلم میشینه ولی معیارهایی که من میخوام رو نداره، قبول کنم؟
جواب:
یکی از مواردی که در رضایت و خوشنودی از ازدواج تاثیر زیادی داره، موضوع ظاهر هست. در ارتباط با زیبایی عقیده های غلطی وجود داره مثلا اطرافیان میگن: عاقلانه انتخاب کن و عاشقانه زندگی کن، زیبایی مهم نیست و مهم ایمانه، بعد از ازدواج از هم دیگه خوشتون میاد، ظاهر عادی میشه، منم که اول شوهرم/زنم رو دیدم ازش بدم اومد بعد عاشقش شدم!
اینکه ظاهر فرد مقابل رو دوست داشته باشی یک معیار مهم هست. اگر ظاهرش رو دوست نداشته باشی و با طرف ازدواج کنی در این ازدواج جز پریشونی و پشیمونی چیزی نصیبت نمی شه. این تویی که مدام با خودت کلنجار میروی که او را دوست داشته باشی اما هر چه تلاش میکنی که با چهره اش کنار بیایی و او را دوست داشته باشی، میبینی نمیشه.
با این ازدواج، نه فقط به خودت که به فرد مقابل هم ظلم میکنی چون او هم حق داشت با کسی ازدواج کنه که او را از صمیم قلب دوست داشته باشه. متاسفانه والدین وقتی یک ازدواجی رو درست میدونن و میبینن که طرف موقعیت اجتماعی و خوانواده خوبی داره، به دختر یا پسرشان وقتی که میگه ازش خوشم نیومد توجه ای نمیکنن. به جای اینکه طرف رو درک کنن، تهدید میکنن که اگر مجرد موندی، اگه خواستگار بعدی نیومد، بهتر از این دیگه برات نمیاد، برای تو همین هم زیاده! کی با تو ازدواج میکنه، حالا خودت مگه خیلی خوشکلی، تو خوب ندیدی ما درست دیدیمش، بقیه از خداشونم هست، اگه برای یکی دیگه رفته بود روی هوا میزدنش، تو لیاقت نداری، تو چی میفهمی، تو یکی رو میخوای که خوشکل باشه و همش دنبال فساد باشه و... و با امثال این حرفها سعی میکنن که روی فرد تاثیر بگذارن.
چه چیزهایی باید در معیار مهم ظاهر در نظر داشته باشیم؟
الف: باید ببینی تمایل خودت چیه:
اینکه خودت چه حسی داری نه اینکه نظر بقیه رو بپرسی (چیزی که متاسفانه در این سایت هم رایج شده که تاپیک میزنن بیایین عکس خواستگارم). چرا نباید نظر بقیه رو پرسید؟ چون یک حس و کشش درونی است و نمیشه با تعریف دیگران آن را تغییر داد، همانطور که ممکنه بچه ای از پرتقال بدش بیاد و بچه ی دیگه ای عاشق پرتقال باشه و برای بچه ای که از پرتقال بدش میاید نمیشه از خصوصیات و طعم خوب پرتقال گفت که نظرش رو تغییر داد. ممکن است من چهره‌ی پسری به دلم نشینه اما پدرم از چهره‌ی او حتی خوشش هم اومده باشه. بعضی والدین دلیل میخوان، میپرسن از چیش خوشت نیومد؟ بگو چرا ازش بدت میاد؟ در صورتی که نباید دنبال دلیل باشند و همینجا تاکید میشه که وقتی برای دختر خواستگار اومد یا برای پسر رفتین خواستگاری قبل از اینکه نظر خودتون رو بگین اول نظر اون رو بدونین و بپرسین که حس اون چیه و تا زمانی که دختر و پسر نظرشون رو نگفتن نباید نظرتون رو بگید.
آقایی میگفت از روز اول خواستگاری نسبت به ظاهر زنم حس بدی داشتم. وقتی از جلسه خواستگاری برگشتیم، مادر و خواهرم برای اینکه کی این دختر رو اول دیده باه هم رقابت میکردن. مادرم میگفت من این دختر رو پیدا کردم، خواهرم میگفت نه من پیدا کردم. به مادرم گفتم که نمیخوامش، مادرم گفت این حست به خاطر اضطراب هست. تو که خوب ندیدی ما دیدیم. محبت بعدش میاد. قبل از عقد خواستم بهم بزنم مادرم گفت یکبار که به آغوش هم برین محبت ایجاد میشه. بعد از عروسی گفتم مادر نمیخوامش، مادرم گفت بچه بیارین، بچه سیمان زندگیه. حالا من دو تا بچه آوردم ولی هنوز آجرهای ما به هم وصل نشده!
چه چیزهایی باید در معیار مهم ظاهر در نظر داشته باشیم؟ (ادامه)
ب: به ویژگی های فرد باید توجه کرد:
سهم بهره مندی از زیبایی به میزان هماهنگی از محتوا بستگی داره.
اینطور نباشه که وقتی دیدیم از ظاهر کسی خوشمون اومد، بیخیال ویژگی های اخلاقی و خصوصیات او بشیم. بلکه باید ببینیم ویژگی هایی که فرد داره با ویژگی‌هایی که ما از همسرمون انتظار داریم مطابقت داره یا نه. اگه ویژگی های اخلاقی فرد بد باشند، از فرد متنفر میشیم یعنی ما وقتی میتونیم از زیبایی های ظاهری فردی توی زندگی بهره ببریم که محتوای درونی او با محتوایی که ما ما میخواهیم هماهنگ باشه. بعضی وقتها فرد میگه خودم این ویژگیش رو درستش میکنم مثلا یکی به حجاب اعتقاد داشته ولی با دختری آَشنا شده که حجاب برایش مهم نیست حتی اگه دختر به اجبار سرش چادر بذاره، درونش یه چی دیگه‌ست.
ج: همراه بودن امنیت همراه زیبایی:
اینکه فرد زیبا هست رو بقیه هم متوجه میشن و باید دید که فرد به خاطر این زیباییش چه شخصتی پیدا کرده. حریم رو نگه میداره؟ تعهد داره؟ وفاداره؟
فرد پس از ازدواج درگیر این نباشه که الان کجایه؟ الان داره با کی حرف میزنه؟ الان با کی دوست شده؟ توی دایرکت اینستاگرامش پر از دختره!
مثل زنی که دعا میکرد زیبایی شوهرش از بین بره تا بشینه زندگی کنه.
چه چیزهایی باید در معیار مهم ظاهر در نظر داشته باشیم؟ (ادامه)
د: داشتن حد یقف در زیبایی:
یعنی باید با خودکنترلی یه جایی بایستیم و اینقدر خواستگاری نکنیم/خواستگار رد نکنیم به امید اینکه به تمایل زیادی برسیم وگرنه دچار تنوع طلبی میشیم و زمانی که تنوع طلب بشیم با دیدن بهتر -که یقینا وجود دارد- پشیمون میشیم.
نشونه ی یک فرد تنوع طلب چیه؟
برای انتخاب خیلی تحقیق میکنه و بعد از انتخاب باز هم تحقیق میکنه و با دیدن بهتر پشیمون میشه که چرا بیشتر نگشتم. به طور مثال فرد میخواد یک شال بخره، مغازه های زیادی رو میگرده و وقتی شال رو خرید باز توی مغازه ها دنبال شال میگرده و وقتی مورد بهتر با قیمت مناسب‌تری میبینه پشیمون میشه و نمیتونه از شالی که خریده لذت ببره. یا مثلا یه گوشی داری و تازه خریدی بعد از یه مدتی این حست میاد سراغت که میخوای تغییرش بدی.
چرا باید اختلال تنوع خواهی رو کنترل کنیم؟ چون در بستر زندگی به جایی میرسی که میبینی با دوست همسر، با تاکسی ارتباط گرفته.
چطوری خودم رو کنترل کنم؟ از امکانی که در اختیارم هست، پرهیز میکنم. مثلا غذا گرم دوست دارم. برای اینکه خودم رو کنترل کنم غذای سرد میخورم. شب وقتی میخوام بخوابم، سرم رو بالشت نمیذارم. فوتبال دوست دارم ببینم، نمیبینم تا بزرگ بشم. وقتی این کار رو کردی میتونی وقتی عصبانی شدی خودت رو کنترل کنی. وقتی زن زیباتری رو دیدی چشم فرو ببندی و بگذری.
معیار تصمیم در زیبایی
در ارتباط با ظاهر وقتی ما را میبینیم نسبت به ظاهرش یکی از این حس ها در ما ایجاد میشود: اشتیاق، تمایل، تردید، اکراه، انزجار
مثلا ممکنه بریم خونه، بگیم مامان ناهار چی داریم؟ مامان میگه آبگوشت. یکی ممکنه بگه به به آبگوشت (اشتیاق). یکی هم ممکنه بگه اه اه آبگوشت، من نون پنیر میخورم (انزجار).
- اشتیاق حسی هست که وقتی کسی رو میبینی، خیلی خوشحال میشی و مصر هستی باهاش ازدواج کنی و به راحتی ازش نمیگذری
- تمایل از اشتیاق کمتر هست و اندازه اش از کمی تمایل هست تا خیلی تمایل و فرد نظر خوبی داره و دلش میخواد ادامه بده
- ترید حسی هست که نه میتوانی بگویی نمیخواهم و نه میتوانی بگویی میخواهم. اگه بخوای بگی نه، دلت میلرزه. اگه هم بخوای بگی بله، اضطراب تو رو میگیره.
- انزجار حسی هست که وقتی کسی رو میبینی، بدت می اید و نمیخواهی او را ببینی
- اکراه از انزجار کمتر هست و از کمی اکراه هست تا خیلی اکراه
معیار تصمیم در زیبایی (ادامه)
در اشتیاق و تمایل باید ازدواج رو پیگیری کرد. در اشتیاق زیر نظر یک مشاور باشد چون ممکن است چشمت رو خیلی از چیزها ببندی به قول معروف گوشت کر بشه و چشمت کور بشه! بعد از ازدواج تضاد ها رو میبینی و از فرد متنفر میشی
در اکراه و انزجار باید ازدواج را رها کرد یعنی اگر در اولین برخورد اکراه و انزجرار به سراغتان آمد، نه نظر اطرافیان رو بپرسین، نه خواستگاری رو ادامه بدین، نه مصاحبه رو انجام بدین وفقط به چند تا سوال بیوگرافی بسنده کنید.....حتی اگه همه تایید کردن و گفتن خیلی خوبه، حتی اگه همه ی تناسب ها رو هم دیدی و حتی اگه همه اصرار کردن.
تردید بدترین نوع هست، در تردید هم رها کردن غلط هست و هم عقد کردن و ازدواج. چرا که بعد هر دو تصمیم، دوباره تردید مثل خوره به جونش می افتد و رهایش نمی کند در تردید باید 1. با شناخت بیشتر، حست رو ببری سمت تمایل یا اکراه؛ یعنی بعد از گفتگوها بگوید از وقتی که باهاش آشنا شدم و شناختمش از چهره‌ش هم خوشم اومده، یا از وقتی شناختمش از چهره ش بیشتر بدم اومده 2. به مشاور بروی تا مشاور بفهمد آیا حست دقیق و درست هست یا یک خیال هست و بعد از مصاحبه میتواند در حس تو تغییری ایجاد کند یا نه 3. استخاره کردن حتی اگر دو کار بالا کرد و نفهمید رها کند یا ادامه بدهد استخاره کند البته استخاره کردن وقتی موثر هست که فرد تصمیم خودش را به نتیجه‌ی حاصل از استخاره با اطمینان کامل واگذار کند
توضیح درباره استخاره: بعضی ها استخاره میکنند به خیال اینکه با خدا مشورت کنند و اگه استخاره گفت خوب است، یعنی نتیجه ی ازدواج خوب در میاد و اگه گفت بده، یعنی اون ازدواجه افتضاح میشه. در صورتی که استخاره وقتی درسته که 1. ما از مسیرهایی که میتونسیم شناخت پیدا کنیم، شناخت به دست نیاوردیم2. مشورت هم کردیم بازم نمیدونم چکار کنیم و در تردید موندیم.
8. اشتغال و اقتصاد
من باید به یک امکانات اولیه ای از اقتصاد برسم، بعد ازدواج کنم؟
خواستگاری دارم که داره درس میخونه و الان شغلی نداره، بپذیرمش؟
جواب:
خداوند مرد را طوری آفرید که مرد حس عزت، ارزش و اعتبار و عظمتش رو در قدرت تامین کنندگی ببینه. یعنی مرد وقتی ارزش و اعتبار خودش رو پیدا میکنه و به آرامش میرسه که ببینه میتونه کسی رو تامین کنه. و این یک امر ذاتی است و حتی ممکنه که وقتی پسر به سن بلوغ میرسه، بین ادامه تحصیل و کسب درآمد دچار اختلاف با خانواده بشه. خودش دلش بخواهد که وارد بازار کار و درآمد شود و با مخالفت خونواده رو به رو بشه. یا پسری که دانشجوی دکتراست و هنوز به درآمد نرسیده و نوجونی رو ببینه که درامد داره، احساس ضعف کنه.
یکی از عواملی که باعث شده است سن ازدواج در پسران بالا رود همین مسئله‌ی اشتغال و کسب درآمد است. پسر جوانی که در سنین 19 تا 27 سالگی هست، وقتی قصد ازدواج میکند و به خانواده‌ش میگه: برویم برایم خواستگاری. خانواده‌اش مخالفت میکنند و در جواب به او می‌گویند با کدوم پول؟ با کدوم درآمد میخواهی خرج زنت رو بدی؟ خانواده‌ی دختری که وقتی پسری بدون کار به خواستگاری دخترشان می‌آید، به بهانه‌ی اینکه شغلی ندارد او را رد میکند. حالا باتوجه به اینکه پسری اگر بخواهد سربازی بره، لیسانس بگیره، شغلی با توجه به مدرکش پیدا کنه، ماشین و خونه‌ای فراهم کنه حداقل حداقل باید 30 ساله و بیشتر باشد.
مردها باید توجه کنند که تامین کنندگی عاطفی زن از تامین کنندگی مالی زن مهمتره. طوری که اگه دوتا مرد به خواستگاری دختری بیان با این ویژگی‌ها
دختر دومی رو انتخاب میکنه، چون با خودش میگه میتونم صبر کنم درامد بیاد که بتونم یه زندگی رو شروع کنم ولی وقتی علاقه نباشه، جای من سسته.
حال اگر پسری 37 ساله به خواستگاری دختری بیاید خوب است؟ باید در جواب گفت نه! خود این دیر اومد عوارضی داره.
*** الف) از شور عاطفی او کم شده
سن شور عاطفی از 19-20 سالگی شروع می شود و تا 25-26 سالگی ادامه دارد و بعد از آن فرد وارد سن ساختار زندگی می شود. با افزایش سن، از شور عاطفی کم میشود. در سن عاطفی، سنی هست که دختر و پسر شوق به ازدواج و تشکیل خانواده دارد. مرد 25 ساله اگه با یک دختر 20 ساله ازدواج کند، ماشین از اطرافیان قرض میکند تا با دختر سفر برند. اما شما یک مرد 50 ساله رو ببینید که بچه ها تقاضای تفریح میکنند پدر رد میکند و میگوید ول کن، حوصله ندارم. چرا پدر با اینکه ماشین داره خواسته رو رد میکنه؟ چون از شور عاطفی کم شده. همچنن از یک پسر 25 ساله ما نباید انتظار ماشین و رهن خونه داشته باشیم اما اگه پسری 35 ساله باشه ما انتظار داریم که امکاناتی داشته باشه و اگه هنوز شغل و درامد نداشته باشه، سوال به وجود میاد که تا الان چکار میکردی؟ یکی از تعارضات بین والدین و بچه ها هنگام خواستگاری همین اختلافات ویژگی های سن ساختاری و شور عاطفی هست، پسری به خواستگاری میاد و دختر میگه مامان من خیلی میخوامش مامان میگه چی داره، عشق مگه زندگی میاره؟ برعکسش هم هست پسری به خواستگاری میاد و دختر میگه مامان من نمیخوامش، مامان میگه ببین چقدر امکانات داره، عشق به چه دردی میخوره؟ (دختر در سن شورعاطفی هست ولی مادر در سن ساختار، به همین دلیل مادر ساختاری حرف میزند)
مامان و بابا ها الان با شور عاطفی حرف میزنن؟ نه! مرد که از بیرون میاد، زن میپرسه کو سیب زمینی و گوجه؟ (ساختاری حرف میزنه). مامان خواسته‌هاش با اینکه بابا پول داره، رد نمیشه؟ بابا خواسته مامان رو رد میکنه که پولش اینجا خرج نکنه و جای دیگه خرج کنه.
مرد در سن بالا نیازهای دختری که در سن شورعاطفی باشد رو درک نمیکنه، دختری که نیاز داشت شوهرش او را ببوسد و نوازش کند، دستی به موهایش بکشد، گاهی با شوهرش بیرون برود و گشت و گذار کند، گلی برایش بخرد، هدیه‌ای برایش بخرد، حالا با شوهری روبه رو میشود که تمام فکر و ذهنش شده است کار، خانه، ماشین، پس‌انداز و به کارهایی که زن دوست دارد میگوید قرتی‌بازی! که نه وقتی برای قرتی‌بازی دارد و نه پولی! یعنی در این سن (ساختار زندگی) مردان کار و رشد اقتصادی رو به توجه و عاطفه دادن به همسر ترجیح میدهند
