بنظر من اگه زنی از شوهرش کتک میخوره زنه هم با جبران کنه وشوهره رو بزنه وبنشونه سر جاش تا دفعه بعد از این غلطا نکنه
وقتی از خانما شخصیت وابسته ای دارن یه دل سیر کتکو فحش میخورن تحقیر میشن مثله اشغال باهاشون برخورد میشه بعد شوهره یکم بیاد نزدیکشون بگه بخنده سریع خر میشن
نه یه ذره اعتماد بنفس دارن نه یه ارزش واسه خودشون قائلن 🙄
تا آخر عمر با اون حیوون می‌سازن
تازه بهشون میگی این دو دقیقه پیش باهات اینجوری برخورد کرد میگن به تو چه یا شوهرمه خوب کرده اختیارمو داره این چرتو پرتا
تو شهر غریبم کسیم ندارم ، همه ام پشت شوهرمن مخصوصا بابام ،زنگ زدم میگم حامله ام منو زده با چاقو میخواست حمله کنه فقط واسه اینکه گفتم کمر درد دارم فردا بریم خونه بابات !!!بابام چی بگه خوبه ؟غلط کردی تقصیر توعه باید میرفتی یعنی چی کمردرد دارم بمیری ام باید بری ،با خودم عهد بستم فردای روزی که بابام بمیره دیگه به این زندگی‌برنگردم
از خودت لطفاً حرف نزن
چنین چیزی نداریم که شهادت زن قبول نیست.
ناقص العقل هم یه توضیحی بدم
این تو یکی از خطبه های نهج البلاغه س. دقیقا بعد از جنگ جمله که عایشه راه انداخت و به خاطر قدرت خواهی خودش، تفرقه انداخت بین مسلمین و باعث جنگ شد. حضرت علی داشتن کلا درباره جنگ جمله و باعث و بانیش که همون عایشه باشه حرف میزدن. و اون ضمیر هم در جمله، با توجه به کل خطبه، با عایشه برمیگرده.
دوم هم اینکه نقص در عربی با عیب هم معنی نیست.
مثلاً یه بطری کوچیک رو تصور کن. اگر سوراخ باشه و کلا نتونه آب رو تو خودش نگه داره، میگیم معیوبه. اما اگر بخواهیم بگیم ظرفیت یک لیتر آب رو نداره، میگیم ناقصه.
شاهد حرفمم اینه که اییییین همه زن عرب مسلمان، تا حالا کسی به این جمله ی امیر المومنین ایراد نگرفته و فقط فارس ها به این جمله ایراد گرفتن.
که اونم منظور حضرت بیشتر بودن احساسات زن نسبت به عقلشه که تو اکثر خانم ها اینطوریه و البته گفتم که حرف آقا ، تو اون خطبه، کلا خطاب به عایشه بوده
اینکه یه زن بگه کتک خوردم ولی به خاطر بچه هام ،بی پناهی بی پولی ووو مجبورم بسوزم بسازم با اغماض قابل درک تر
تا اینکه کسی بگه کتک خوردم ولی شوهرمو دوستم دارم :[
فک کن هیچی نمیتونم بخورم موقع تهوع اسید معده از دماغ دهنم میزد بیرون خیلی راحت پاشد رفت خونه باباش شامشو خورد اومد گرفت خوابیدم منم داشتم جون میدادم 😊 حتی جایی و ندارم که فرار کنم برم اونجا
من نمیدونم شما چند ساله ازدواج کردی ولی تجربه ام بهت میگم احتمالا چند سال اول زندگیتونه اینجور میگی منی که ۱۳ ساله موندم ب مرور میگم همه ی حس هات از بین میره وچشمات باز میشه واون حس تبدیل به تنفر میشه ونسبت بهش بی حس میشه اونموقع هم دیر میشه دوتا بچه تو بغلت هست باید به خاطر بجه ات بمونی اونم به مرور به اخلاقای بدش اضافه میشه مثلا خیانت میکنه دروغ تهمت شک هم بهش اضافه میشه پس اگ اولشه با مشاور ببین میتونی درستش کنی اگ نه که بهتره تا بچه نداری بری دنبال زندگی خودت چون اینجور داری روح روان خودتو رو آسیب میزنی ومجبور میشی بعدا کلی قرص اعصاب روان بخوری بازم خودت میدونی
الهی عزیزم خیلی سخته ببخشید اینو میگم ولی پدرتون اصلا وجدان نداره به جای اینکه از دخترش حمایت کنه طرف داماد رو میگیره
مگه همیشه حرف باید حرف شوهرتون باشه؟
من مجردم ولی پدر منم هیچوقت از من حمایت نکرده وطرف من نبوده
