همه همین حس هارو دارن
فقط،کمتر راجع بهش حرف میرنن
فقط باید روی خودت کارکنی یعنی با اینکه طبیعیه ولی نباید بزاری اینجوری بمونه
از الان نوزاد رو بخوای دعوا کنی سال دیگه بدتر میشی
راجع به قیافه هم خب نوزاد زشته دیگه منم پسرم زشت بود و عذاب وجدان داشتم که چرا بنظرم زشته
۴ماه به بعد شبیه عروسک شد
من خودم میفهمم همش به خودم میگم یه بچه با روان سالم باید تحویل جامعه بدم نمیخوام اذیتش کنم ولی دست خودم نیست
میخوام بهش عشق بدم ولی نمیتونم میخواممممم و نمیشههه
من حتی از فکر هایی که تو سرمه و بهش شیر میدم حس میکنم بهش منتقل میشه عذاب وجدان دارم
شما لطفا دیگه سرزنشم نکن
من همش قربون صدقه آش میرم الکی همش الکیه تو دلم چیز دیگه ایی ولی حس میکنم ممکنه احساس منو حس کنه عذاب وجدان میگیرم
راستش ماله خستگی و سختی ها و هورمون های بارداریه......یه روزی به زودی میرسه که خودتو سرزنش میکنی و میشه قلب و روحت.جدی گفتن که بچه همون قلبه.فکرشو کن قلبت بیرون بدنت بتپه
اره خیلی سیاهه
کچله موهاش جلوش ریخته
همسرم خیلی خوشگله خیلی سفیده منم سبزه ام ولی مث دخترم نیستم نمیدونم این چرا اینجوریه هر روز به امید روشن شدن پوستش بیدار میشم نگاش میکنم الکی خودم و امیدوار میکنم ولی هیچی
خیلی دلم میخواد عکس خودم و همسرم و بزارم ببینی بچه ام ببینی بفهمی من چی میگم
