می‌خوام از شوهرم جدا شم روانیم کردن خانوادگی تو رو خدا بیایین درود دل کنیم

اول از همه با خودم کنار اومدم که آقا اینا همینن 

من نمیتونم بقیه رو تغییر بدم ولی میتونم خودمو تغییر بدم 

آقاجان اینا خرج نمیکنن کادو نمیارن 

وقتی رفتم خونشون توقع غذای خوب نداشته باشم اینا غذای خوب رو تنها میخورن ولی جلوی ما آشغال میذارن  

و خیلی چیزای دیگه  

اول اینا رو پذیرفتم 

وقتی پذیرفتم راحت تر تونستم زندگی کنم 

دیگه کاراشونو نمیزدم تو سر شوهرم یا واسه کارای کرده و نکردشون گریه نمیکردم 

به جاش چشمامو باز کردم دیدم زندگی قشنگ تر شد 

در مرحله دوم کلامی از اونا نمیپرسم به من چه چیکار کردن یا چیکار نکردن 

حتی وقتی شوهرم میخواست بگه مادرم یا پدرم اینجور اونجور نمیذاشتم بگه خلاصه باهاش اتمام حجت کردم که نه حرف اوناررو پیش من بزنه نه حرف من رو پیش اونا 

با شوهرم اتمام حجت کردم که اونا خونواده تو هستن پدر و مادرتن و تو میتونی هر وقت که دلت خواست بری پیششون ولی حق نداری منو مجبور کنی من هر وقت دلم بخواد میاد😉

آدم نمیتونه همه چیز رو اینجا تعریف بکنه من میترسم کسی آشنا دربیاد 

جالبه بهت بگم با این اوصاف هم اونا باز دست از سر ما برنداشتن 

من که دیگه برای حرفاشون تره هم خورد نمیکنم واسه من چیکار کردن تاحالا که از این به بعد بخوان بکنن ولی این دفعه دیگه به شوهرم حسابی برخورد حتی تو روی مادر و پدرش دراومد... 

خصلت افرادحسابگر وخسیس اینه یه نفرزنگ زد به پدر زن پسرش که این بده بوعوض کن بنده خدا هم رفت عوض کرد

بخدا 

دقیقا مشکل منم هست تو این سه سال عقد و نامزدی نه شب یلدا چیزی اوردن نه عید واسه عید سال اول هم ی دست لبتس خریدن بعد رفتم خونشون دادن دستم اودم خونمون حتی خجالت نکشیدن که خودشون باید بیارن 

بعد واسه اولین شب یلدا شوهرم اینجا نبود خونوادش هم رفتن خانواده نامزد دخترشونو دعوت کردن طلا براش اورد با اینکه من سال اولم بود اون سال دوم سومش ، بعد صبح روز بعدش که رفتم مدرسه یکی از همکلاسیام گفتن که چی اودن برا شب یلدات گفتم چیزی نیوردن نامزدم جایی بود نیومدن اصلا گفت نامزد منم نبود ولی خونوادش اومدن اون موقع واقعا دلم شکست 

ببین من شوهرم فارسه خودم ترک...از اختلاف فرهنگی بگیر تاااااا اختلاف زبانی رفتاری خانوادگی ...من خانپادم اروم و بی سرو صدا برعکس خانواده شوهرم پر حرف و بلند بلند حرف میزنن شوهرم زود جوش میاره عصبی میشه ولی خودم ارومم 

ببین دیگه ترکیب منو همسرم چی میشد 

الان پنج ساله ازدواج کردیم بچه ندارم صلاح ندونستیم بیاریم

چون همش دعوا و کشمکش داشتیم چون زبون همو نمیفهمیدبم 

همسرم خیلی اوایل اذیتم میکرد با اینکه ما با عشق ازدواج کرده بودیم ولی برا چی چون زبون همو حالی نبودیم همسرم بند کفشای  منو اوایل میبست جلو همه ولی من اینو نمیدیدم بجاش وقتی غصبی میشد سرم داد میزد اینو میدیدم و میشتو گریه میکردم ،اونجا که بند کفش منو میبست اونجا که میبرد هرچی میخاستم میگرفت رو نمیدیدم بجاش فقط غر غراش رو میدیدم اونجا که کفشای منو میشست لباس زیرامو میشست نمیدیدم ولی بجاش سر لینکه یجایی بی موقع اخم کرده بودم و اونم عصبی شده بود رو فقط میدیدم ....الان میفهمم که خودم چ بلاییی سر خودم اورد چقدر اشتباهی رفتم نمیگم همش تقصیر من نبود تقصیر اونم بود ولی واقعا خیلی باید بگذره تا همو پیدا کنید من همسرم وقتی غقد بودیم نمیذاشت برم خونه بابام اینا باید بزور میرفتم این شده بود برام اغده...بخام بگم تا صب باید بنویسم برات

چرا نمیتونی؟چه اجباریه باهاش ادامه بدی؟

 چرا یعنی تغییر دادن خودت اینقدر سخته؟

وقتی میبینی همسرت ادم نیس تو روشت رو عوض کن یبارم از در دوستی وارد شو

اگه حوصله داری بیا خصوصی حرف بزنیم من نمیتونم اینجا حرف بزنم 

اون هیچ وقت به زبون نمیاره این چیزا رو 

تو هم نمیتونی پای اونا رو از خونت ببری 

اره واقعا خیلی😞

اره عقدم گلم