ببخش توروخدا.قصدناراحتیت نداشتم.قربونت برم.گاهی وقتا مجبوریم ب انتخاب تنهایی.چیزی ک من ازش فراری بودم همه عمرم تاالان؛خیلی فرق گذاشتن..خیلی...سرم تولاکم بود..میدیدم شوهرم مدام گله میکنه؛میگه چرانیومدن چرااین حرف زدن چرااونکاروکردن...ولی من متوجه رفتارشون نبودن تا فوت دخترم...یهوانگارتمام کوه ها ریختن روسرم.. بخودم اومدم...دیدم آره واقعیت میبینه ومیگه...بخاطراینکه واقعیت میگفت جلوش درنیومدم.سکوت کردم و این سکوتم باعث شد همسرم مهربونترباشه باهام.الان س سال درست دلتنگ میشم عین احمقا،هرازگاهی؛ولی رفتارشون بیادمیارم و یه لحظه میشه این دلتنگیه،تواین س سال ب اندازه ۷۰ ۸۰ سال پخته ترشدم ورفتارم و هرحرفم ازرو عقل و سنجیده میگم و ب نتیجه حرفم و رفتارم فکرمیکنم.واقعا خیلی بچه بودم و ساده ومهربون...حتی برادرم ک متاهل یبارنیومدبگه خواهرم کجاس مرده زندس...توهرخانواده ای بحث هس.مهم نحوه مدیریت بحث...پدرم گستاخیش ب حداعلی رسوند...و هربارمارو خارمیکرد..و ماسکوت...اونقدرسکوت کردیم ک نتیجش شد.این...اونقدردوسشون داشتم ک تمام برخورداشون روخوبی میدیدم...اونقدربدشناختمشون ک برام یه ضربه درحدزلزله بود..حتی مادرم موقع رفتن ازخونه من گفت سرجنازمم نیا...هه،انگارمن دستم خالیه ازین شهرب اون شهربابچه کوچیک ...لیاقت دوست داشتنم نداشتن
ممنونم ازلطفی ک بهم داری...خواهرمی🫂
نه گلم این چه حرفیه اتفاقا خیلی خوبه که آدم میتونه اینجا با همدیگه درددل کنه،
منم مثل تو تنهام بخدا، هیچکسو اینجا ندارم، همیشه تو خونه با دخترم تنهام، خونواده شوهرم خیلی بدجنس نیستن، ولی میدونی آخرش بالاخره خونواده شوهرن دیگه، آدم نیاز به محبت خونواده خودش داره بیشتر،
منم با ازدست دادن بچم خیلی چیزا بهم ثابت شد، خیلیارو تونستم بشناسم، خیلیا دلمو شکستن، به من دلشکسته یه چیزایی گفتن که دردم بدتر شد،
ولی میدونی خواهری من و تو مادر یه بچه دیگه هم هستیم باید به بچمون برسیم براش مادری کنیم، بیخیال بقیه، با شوهرت و پسر گلت خوش باش، سعی کن براخودت سرگرمی جور کنی تا زیاد فکروخیال نکنی عزیزم،
من خیلی خوب میدونم غصه خوردن چی سر آدم میاره
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
36 ثانیه پیش
36 ثانیه پیش
36 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز