یادتان باشد این آموزشها ضمنی هستند، خودشان هدف نیستند. هدف سفر همچنان با هم بودن و با هم وقت گذراندن با تجربههای جدید است. این آموزشها زمانی بار آموزشی خواهند داشت و واقعا فراگرفته میشوند که لذت سفر سر جایش باشد.
1- نقشهخوانی
از آموزشهای حین سفر که یک عمر به کار بچهها خواهد آمد اما آن را در هیچ کلاس درسی یاد نميگیرند، نقشهخوانی است. این که بتواند از روی نقشه تشخیص بدهند کجا هستند و مسیر را پیدا کنند. راهنمای نقشه را بخوانند، علامتهای روی نقشه را بشناسند، علامتهایی که در جاده میبینند را با آنچه در نقشه میبینند تطبیق بدهند و ...نقشهخوانی را به بچهها بسپاریدحتی اگر مسیر را بلد هستید، گاهی وانمود کنید داردید با همکاری هم از روی نقشه مسیر را پیدا میکنید.
اگر نکته خاصی وجود دارد، به عبارتی فوت کوزهگری دارید که کمکتان میکند مسیرها را بهتر یاد بگیرید، آن را با فرزندتان در میان بگذارید.
2- تهیه غذاهای فوری
برای فرزند شما هم پیش خواهد آمد که در خانه تنها بماند و لازم داشته باشد که غذایی بخورد. وقتی دارد نق میزند و از گرسنگی و تنهایی گلایه میکند، زمان مناسبی برای آموزش تهیه غذاهای ساده و حاضری نیست. اما اگر زمانی که در سفر با بچه هستید، به او یاد بدهید که چطور غذای سریع آمده کند، در شرایط حساس یا پراسترس به جای دائم زنگ زدن و بهانه گرفتن، خودش از عهده اوضاع برخواهد آمد.3- کمکهای اولیه اولیه
گاهی ممکن است در سفر، اتفاقهایی بیافتد که نیاز به کمکهای اولیه در سطح ابتدایی داشته باشد، مثلا زمین خوردن، تصادف، بریدگی و ... بچهها در این شرایط نگران میشوند، مضطرب میشوند و حتی ممکن است بترسند. همینها بهترین موقعیت برای یادگیری است. البته، قطعا به سن و توانمندیهای فرزندتان بستگی دارد. بچههای کوچک را نباید با خونریزی مواجه کرد. در مورد بچههای بزرگتر هم فقط به اقدامات اولیه اکتفا کنید.لیست وسایل کمکهای اولیه را با فرزندتان آماده کنید. برای فرزندتان توضیح بدهید که هر دارو یا وسیلهای که همراه میبرید به چه دردی میخورد تا در صورت لزوم او هم بتواند کمک کند. تاکید کنید که استفاده از همه داروها باید با نظر شما باشد و به هر حال برای احتیاط داروها را از دسترس بچهها دور نگه دارید.
وسایلی مانند چسب زخم و باند را در دسترس بگذارید تا بچهها هم بدان دسترسی داشته باشند یا در مواقع ضروری به شما برسانند. در مواقع بروز حادثه، شلوغش نکنید،آرامش خودتان را حفظ کنید و یک مربی خوب در مدیریت بحران برای فرزندتان باشید.
4- مسیریابی و جهتهای جغرافیایی
مسیریابی البته به نقشهخوانی هم مرتبط هست،اما در مواقعی، نقشهای در کار نیست، یا فقط موضوع این است که میخواهید جهتها را به فرزندتان آموزش بدهید. طلوع و غروب آفتاب شاید واضحترین نشانه برای جهتیابی باشد. با استفاده از ماکت کره زمین، جهتها و معنای هر کدام را برای فرزندتان توضیح بدهید. در هر محلی که قرار میگیرید به خصوص در ساعتهای نزدیک به طلوع و غروب، از او بخواهید که جهت را تشخیص بدهد.استفاده از قطبنما را به فرزندتان یاد بدهید.5- پیشبینی هوا و اطلاعات مربوطه
یکی از اطلاعاتی که در سفر به کار خواهد آمد، این است که بدانید در روزهای بعد هوا چطور خواهد بود. برای این کار روشهای متفاوتی وجود دارد،اپلیکیشنها و نرمافزارها، وبسایتها، شبکههای خبری و اطلاعرسانی، تلفن گویا و ... استفاده از آنها را به فرزندتان بیاموزید و از او بخواهید مثلا این نقش را برعهده بگیرد.6- مدیریت زمان
از مهارتهای مهم در سفر، مدیریت زمان است، چون اگر به موقع نرسید جا میمانید! این مهارت را با فرزندتان تمرین کنید. هم خودتان الگوی خوبی باشید و هم به او یاد بدهید که کارهایش را طوری برنامهریزی کند که به صبحانه هتل، پرواز،زمان حرکت تور و ... به موقع برسید.7- استقلال و مسئولیتپذیری
بسیاری از والدین از این که بچهها مسئولیتپذیر نیستند شاکیاند. اما حواسشان نیست که خودشان فرصت مسئولیتپذیری به بچهها نمیدهند تا آن را یاد بگیرند و تمرین کنند. میتوانید اجازه بدهید گاهی مسیر را فرزندتان پیدا کند، فوقش این است که گم میشوید و به خودتان میخندید. بگذارید برخی انتخابها را فرزندتان انجام بدهد. اجازه بدهید مراقب وسایل خودش باشد. خلاصه، مسئولیتهایی که از عهدهاش برمیآید را به او بسپارید.8- بستن ساک و وسیلهها
خیلی از بزرگترها حتی نمیتوانند به خوبی وسایل خود را در چمدان یا کیف جا بدهند و همیشه جا کم میاورند و دست آخر کلافه و نگران، به زور متوصل میشوند تا چمدانشان بسته شود. بعد هم در مقصد میفهمند چیزهایی را جا گذاشتهاند یا این که نمیتوانند آنچیزهایی که میخواهند را به موقع پیدا کنند. در واقع چمدان بستن یک مهارت است که با تمرین بهبود میابد.یک کیف یا چمدان کوچک را مخصوص به فرزندتان بگذارید تا وسایل دلخواهش را در آن بگذارد.
قبل از بستن وسایل خودتان و او، لیستی تهیه کنید. یک چکلیست برای وسیلههایی که میخواهید با خود ببرید.
دائم در کار چمدان یا کیف فرزندتان دخالت نکنید. اگر از چیزی نگران هستید، خودتان هم برای احتیاط بردارید تا بعد نخواهید او را سرزنش کنید.
9- نکتههای علمی
از آموزشهای بسیار جذاب حین سفر، آموزش نکات علمی است. مثلا وقتی به گیاه جدیدی میرسید، در مورد ویژگیهای آن برای فرزندتان توضیح بدهید، وقتی از منطقهای عبور میکنید، قدری از اطلاعات تاریخی آن منطقه را با فرزندتان در میان بگذارید. اجازه بدهید موقعیتهای جدید را محک بزند و مانند یک دانشمند، کشف کند. مثلا این که بعد از باران برای زمین چه اتفاقی میافتد، گاوها چطور خودشان راه را پیدا میکنند، پهن گاو چطور برای گیاهان آن منطقه مفید است، درختهای افتاده چطور تجزیه میشوند، گیاههای سمی چه شکلی هستند، چه حیواناتی در چه منطقه آبوهوایی زندگی ميکنند و ...بدنی ترتیب، بدون این که نگرانی از امتحان در کار باشد، یا چانه بزنید که قدری درس بخواند. او با جان و دل یاد میگیرد.
لذتبخش است نه؟