نی‌نی سایت: تغذیه کودک یکی از دغدغه‌های همیشگی مادران و به ویژه مادران کم تجربه است. والدینی که تربیت نخستین کودک خود را تجربه می‌کنند به همه مواردی که مربوط به رشد او می‌شود با نگاهی توأم با نگرانی نگاه می‌کنند. آنها خیلی دوست دارند که پاسخی روشن به این پرسش مهم دریافت کنند: آیا طبیعی است که کودکم برای خوردن غذا خیلی راحت نیست؟
اگر قرار باشد پاسخی کوتاه و ساده به این سؤال بدهیم باید بگوییم: اکثر کودکان چنین مشکلی دارند. ساده‌ترین و در عین حال مؤثرترین راه برای آزمایش کودک و اینکه مشخص شود آیا در خوردن غذا مشکلی دارد یا نه این است که روند رشد او را به دقت زیر نظر داشته باشیم. بر اساس یک معادله ساده، اگر کودک رشد خوبی داشته باشد یعنی خوب غذا می‌خورد و در این زمینه مشکلی ندارد.
اگر کودک را به دقت زیر نظر دارید و با مطالعه اعداد و ارقام مربوط به رشد او از این واقعیت آگاه شده اید که خوب قد کشیده و وزن مناسبی هم دارد پس جای هیچگونه نگرانی نبوده و قرار نیست پرچم قرمزی بالا برود. البته کاملا طبیعی است که میزان غذایی که کودک می‌خورد از یک هفته تا هفته بعد دچار تغییراتی شود. یادتان باشد کودک به طور طبیعی میل خود برای خوردن غذای بیشتر را نشان می‌دهد. این تغییر رویه در عرض ماه‌ها و سالیان طولانی ادامه دارد و به نظر می‌رسد که هیچ گاه نیز متوقف نخواهد شد.
البته باید خود را برای ترغیب و حتی وادار کردن کودک به خوردن غذا در هر وعده غذایی آماده کنید. به بیان دیگر، اگرچه روند کلی تغذیه کودک با گذشت زمان بهبود می‌یابد و او به تدریج غذای بیشتری می‌خورد اما ممکن است در کوتاه مدت میل چندانی به غذا نداشته باشد و این کار شما را برای تغذیه مناسب او کمی سخت می‌کند. برخی والدین در این موارد زیاده‌روی کرده و فشار زیادی به کودک وارد می‌کنند تا آنجا که ممکن است او رفتارهای انفعالی از خود بروز دهد.
یادتان باشد شما به عنوان والدینی که در قبال فرزندانتان مسؤولیت دارید، سه وظیفه کلی درخصوص تغذیه مناسب او بر عهده دارید و نه بیشتر:
- تأمین مواد غذایی مناسب در هر وعده غذایی
- تنظیم برنامه زمانی مناسب برای خوردن غذا و میان وعده‌ها
- در نظر گرفتن مکانی مناسب و به دور از تنش برای خوردن غذا
تمام آنچه که باید انجام دهید همین سه نکته است و اینکه چقدر خورده شود و چه چیزهایی از میان غذای آماده شده صرف شود به عهده کودک است و نه شما!
به خاطر داشته باشید نباید کاری کنید که کودک احساس کند برای خوردن غذا از سوی شما تحت فشار است. بدون شک شما دوست دارید که کودک همه غذایی که مقابلش قرار داده‌اید را بخورد و حتی در برخی موارد ممکن است به زور هم متوسل شوید. اما این یک اشتباه بزرگ است زیرا در این موارد وضعیتی موسوم به «جنگ غذایی» شکل می‌گیرد که نتیجه آن ایجاد رابطه ای سرد و منفی میان کودک و والدین است.
اگر فکر می‌کنید کودکتان خوب و به اندازی کافی غذا نمی‌خورد نیازی به ایجاد شرایط استرس زا برای او نیست. کاغذی برداشته و هر آنچه را که کودک طی چهار روز متوالی می خورد را یادداشت کنید (حتما باید یکی از این چهار روز شامل روز پایانی هفته باشد). در ادامه این یادداشت را خوب مطالعه کنید. شاید تصورتان اینگونه بوده که کودک خوب غذا نمی‌خورد اما با مطالعه آنچه که یادداشت کرده‌اید متوجه می‌شوید که نگرانی بی موردی داشته‌اید.
با مطالعه این موارد اگر متوجه شدید که کودکتان غذاهای حاوی سبزیجات و میوه‌های قرمز رنگ نمی‌خورد نگران نباشید. تمایلات غذایی کودک با گذشت زمان تغییر می‌کند. او نسبت به غذاهای جدید واکنش منفی نشان می‌دهد که کاملا طبیعی است. پس باید صبور باشید و به آرامی کودک را همراهی کنید. به خاطر داشته باشید کودک برای خوردن غذاهای جدید که یک تجربه نو محسوب می‌شوند نیاز به همراهی و دلگرمی شما دارد.
من برای خواهرزادم که تازه بعد یک و سال و نیم از شیر گرفتنش نگرانم چون خیلی بد غذا می خوره و کاهش وزن شدید هم داشته و غذا خوردنش تبدیل به جنگ می شه راه کار و کمک نیاز دارم