با یک بچه که همواره باید مراقبش باشید، کار کردن در خانه معنای جدیدی پیدا می‌کند – و به چالشی جدید تبدیل می‌شود. چه به کار خانگی خود ادامه دهید، یا کار جدیدی را در خانه آغاز کرده باشید یا از طریق تلفن در خانه کار می‌کنید، در هر صورت کار خوبی دارید.
ما با برخی والدین با تجربه که در خانه کار می‌کنند مصاحبه کردیم تا به راز برقراری تعادل میان کار و خانواده پی ببریم.
چطور می‌توانم برنامه‌ای بریزم که به من اجازه‌ی کار کردن می‌دهد، و همچنین زمانی برای خانواده باقی گذارد ؟
از پس خانواده و کار برآمدن چالش برانگیز است، چه دفتر کارتان کیلومترها از خانه‌تان فاصله داشته باشد و چه در زیرزمین خانه‌تان کار کنید. ولی اگر در خانه کار می‌کنید، باید دست به آزمون و خطا بزنید تا دریابید چه چیزی برای خود و خانواده‌تان مناسب‌تر است. پرسش بزرگ این است که : آیا اگر ساعت‌های مشخص هفتگی برای کار تعیین کنید نتیجه‌ی بهتری می‌گیرید، یا می‌توانید با یک برنامه‌ی کمتر پیش بینی شده کنار بیایید ؟
آنی باروز، نویسنده و ویراستار از برکلی کالیفرنیا، حالت نخست را برمی‌گزیند. «اگر خود زمان کارتان را تعیین نکنید، کس دیگری چنین فرصتی را به شما نخواهد داد. یک ساختار بیرونی با تعیین موعد‌مشخص مفید خواهد بود.» وی به این طریق، 3 روز هفته را در گاراژ تغییرشکل داده‌ی ممنوعه‌ی خود که ورود هیچ‌یک از بچه‌ها به آن مجاز نیست کار می‌کند.
ولی اگر انضباط کافی برقرار نکرده باشید، می‌توانید با یک برنامه‌ی انعطاف‌پذیرتر نیز موفق شوید. کریس دامارست، نویسنده و نقاش کتاب‌های کودکان، پی برده است که از انعطاف برنامه‌ی هر روز خود برای کار در خانه‌اش در نیوهمشایر لذت می‌برد. «من در جدا کردن خود از خانواده زیاد جدی و مقید نبودم. هر روز مدت زمان مشخصی کار می‌کنم، ولی دوست دارم که با بچه‌ها هم بازی کنم و در خانه چرخ بزنم.»
نکته‌ای که همه‌ی والدین خانه‌دار باتجربه در آن متفق‌القول‌اند این است که: مراقبت از کودک یک ضرورت است. و چه یک برنامه‌ی سفت و سخت کاری داشته باشید و چه یک برنامه‌ی انعطاف‌پذیرتر، یک زمان قابل انتقال را نیز در نظر بگیرید. بلافاصله بعد از عوض کردن پوشک بچه سر وقت کار رفتن و دوباره برگشتن کار ساده‌ای نیست. به خود زمانی برای تلفن زدن، چک کردن میل‌ها یا جمع کردن افکار و تمرکز بدهید.
به همین ترتیب، مطمئن شوید که در روز کاری خود برنامه‌ای برای ارتباط با خانواده ، برای کارهایی چون غذا دادن به بچه‌ها، صرف ناهار با بچه‌های بزرگتر خود، یا پیاده روی دسته‌جمعی، در نظر گرفته باشید. همزمان با رشد بچه‌ها، آنها را در زندگی کاری خود دخالت دهید – بسیاری از والدین خانه‌دار از این که بچه‌ها کار آنها را به عنوان بخشی از آهنگ زندگی خانواده بدانند خوشحال خواهند شد.
می‌خواهم یک کار خانگی را آغاز کنم : تا وقتی که بتوانم یک پرستار استخدام کنم، چطور می‌توانم مراقبت از بچه، کارهای خانه و حرفه‌ی خود را در کنار هم داشته باشم ؟
راز این‌کار در زمانبندی است : منظم شوید! در مراقبت از کودکان با والدین دیگر شریک شوید، و به عضو شدن یا تاسیس یک گروه تعاونی مراقبت از کودکان بیاندیشید. به دوستان نزدیک و خویشاوندان اطلاع دهید که در مراقبت از کودکان‌تان به کمک نیاز دارید. آنان احتمالاٌ از فرصتی که برای کمک به خانواده‌ی شما خواهند داشت استقبال می‌کنند – و به شما در آغاز کار جدیدتان کمک خواهند کرد. اگر بپرسند "چه کمکی از دست ما برمیاد ؟" بگویید: چندساعتی مراقب بچه‌ی من باش، یه غذایی درست کن، و لباسا رو بنداز تو ماشین.
یک استراتژی مهم دیگر: یاد بگیرید که در زمان‌های کوتاهی که بچه‌تان مشغول بازی، چرت‌زدن یا خواب شبانه است کار کنید. در عین حال که به ایمیل‌های خود جواب میدهید یا نامه‌ای را پیش‌نویس می‌کنید، یک بازی در نزدیکی میز کارتان طراحی کنید، و با بالش‌ها و اسباب‌بازی‌ها سرگرمش کنید – دست کم برای چند دقیقه.
در رابطه با خانه، به پایین آوردن انتظارات خود بیاندیشید. اگر زندگی با کمی ریخت‌و‌پاش را بپذیرید، زمان بیشتری برای کار کردن و در کنار خانواده بودن خواهید داشت.
تغییر استاندارد‌ها را به معنای از دست دادن کنترل‌تان بر اوضاع تفسیر نکنید. در عوض، تغییر را به عنوان تلاش خود برای همراه شدن با جریان و سازگاری با شرایطی جدید در نظر بگیرید. با جمع کردن اسباب‌بازی‌ها یا جارو کشیدن حواس خود را پرت نکنید و تمرکز خود را به هم نزنید. تمیزکاری را به پایان روز موکول کنید، یا همه‌چیز را کناری بگذارید و در تعطیلی آخر هفته یک نظافت بزرگ و کلی انجام دهید.
از همه مهمتر، اهداف واقع‌گرایانه برای خود در نظر بگیرید. تحت چنین شرایطی باید کمی در کارکردن بر خود آسان بگیرید. وقتی تنها برای نوشتن چند پاراگراف توان دارید به سراغ نوشتن رمان نروید. سه هفته برای ارائه‌ی کار خود وقت بگیرید، نه اینکه مثل همیشه قول یک هفته را بدهید. این طور برای همه خوب خواهد بود.
چطور می‌توانم با وجود پرستار در خانه کار کنم ؟
پاسخ به این پرسش به عوامل بسیاری بستگی دارد، عواملی همچون شکل و آرایش خانه‌ی شما، طبیعت کودک‌تان، و تحمل خود شما در برابر صدا و مزاحمت.
ممکن است دریابید که با وجود بچه در اطراف‌تان نمی‌توانید کار کنید – حتی وقتی که پرستار هست. در این حالت باید یک برنامه‌ی مراقبت از کودک خارج از دید بریزید – یا یک دفترکار به دور از مزاحمت‌های دیداری و شنیداری در خانه‌ی خود بسازید.
حتی اگر بتوانید در حضور بچه‌هایتان کار کنید، به یک مکان خصوصی نیاز دارید، که ترجیحاٌ در داشته باشد، تا بتوانید به نتیجه‌ی خوبی برسید. برخی از والدین وقتی پشت چنین دری قرار می‌گیرند، دوست دارند که تنها در مواقع ضروری به آنها رجوع شود.
دیگر والدین، همچون سوزان دیویس، نویسنده‌ی اهل سان فرانسیسکو، دریافتند که برخی مداخله‌ها، مزاحمت‌ها، نگرانی‌ها و استرس را کاهش می‌دهند." اگر پرستار بچه در اینکه برای پرسیدن سوال یا اعلام وقت شیردادن به بچه به من مراجعه کند آزاد باشد، اینکه می‌فهمم نیازهای بچه‌ام تامین می‌شود احساس آرامش خواهم کرد."
شیوه‌ی کاری‌تان هرچه که باشد، در مقابل نگرانی از هر بار گریه‌ی بچه ایستادگی کنید. یک آدم معتمد بیابید و به وی اجازه دهید کار خودش را انجام دهد. اگر هربار که بچه به شما نیاز دارد سریع خود را به وی برسانید، وی به پرستار اعتماد نخواهد کرد و برنامه‌ریزی‌تان به هم خواهد خورد.
با این حال مطمئن شوید که در برنامه زمانی برای سرزدن به بچه و غذا دادن به وی در نظر گرفته باشید.به این طریق هر دو جهان را خواهید داشت، که البته دلیل انتخاب شما برای کار در خانه نیز هست، به یاد دارید ؟
چطور می‌توانم با مزاحمت‌های اجتناب ناپذیر افرادی که می‌دانند خانه هستم کنار بیایم ؟
انضباط و ارتباطات روشن دو رکن اساسی‌است. کریستا اوتر، در دفتر جداگانه‌ی خود در خانه با بیماران ملاقات می‌کند و با تعیین ساعات مشخص برای کار از مزاحمت‌ها جلوگیری کرده است. "همه – دوستان و خانواده شامل آن می‌شوند – می‌دانند که در این ساعات نباید مزاحم من شوند."
داشتن یک خط تلفن جداگانه برای تماس‌های کاری زندگی را آسان‌ترخواهد کرد . یا شماره‌ی موبایل خود را برای کار اختصاص دهید و تلفن خانه را پاسخ ندهید (یا بالعکس).
اگر در ساعت کاری تلفنی شخصی داشتید، از تماس‌گیرنده بخواهید که در زمانی مناسب‌تر و مشخص با شما تماس بگیرد.
بدون احساس شرم یا گناه در مورد کارتان جدی باشید. اگر کارتان را جدی نگیرید، هیچ‌کس دیگر هم کار شما را جدی نخواهد گرفت.
چطور می‌توانم با انزوای بالقوه‌ی کارکردن تنها در خانه و مراقبت از فرزندانم کنار بیایم ؟
احتمال زیادی وجود دارد که با کمبود ارتباط انسانی مواجه نشوید. به یاد داشته باشید که اگر به یک گروه همکاری پیوسته باشید، با بسیاری از دوستان‌تان که برای مراقبت از بچه‌ی شما خواهند آمد و والدین دیگر برخورد خواهید داشت.
اگر کارتان با دیگران سروکار ندارد، به پیوستن به سازمان‌های حرفه‌ای، برنامه‌ریزی صرف شام با همکاران، شرکت در گروه‌های والدین یا گروه‌های بازی، یا گذراندن کلاس‌های ورزشی یا مربوط به حرفه‌تان فکر کنید.
بسیاری از والدین خانه دار پی‌برده‌اند که انزوا مشکل نیست – مشکل اینجا است که هیچ وقت تنهایی ندارند. به گفته‌ی آیرین فاکیولو، آرشیتکتی از ورمونت "برای خود زمان بگذارید؛ بین کار و مراقبت از بچه‌ها، فراموش کردن نیازهای خود کار ساده‌ای است، با این وجود بسیار مهم است که این‌کار را نکنید."
حالا که شما در برنامه‌ریزی کاری، خانواده و مسئولیت‌های خانوادگی به درجه‌ی استادی رسیدید، مطمئن شوید که برای خود نیز وقتی را در نظر گرفته باشید.
