نینی سایت: چگونه استرس اولین جدایی از کودک را کاهش دهیم؟
مراقب زمان جداییتان باشید
اگرچه سختترین زمان برای ترک کردن فرزندتان، در کودکیاش میباشد، اما بچههای کمتر از 6 ماه میتوانند به خوبی یک تا دو شب را بدون شما سر کنند. مخصوصا اگر شما به او شیر ندهید. این به این خاطر است که آنها هنوز به طور دائمی مفهوم اشیا را درک نمیکنند، مثلا اینکه وقتی شما با او هستید آیا وجود دارید یا نه. دکتر مارتا فرل اریکسون میگوید: اما وقتی 7 یا 8 ماهه میشوند متوجه رفتن شما میشوند. میفهمند که شما جای بیرون از خانه هستید. بنابراین بیشتر دچار اضطراب جدایی میشوند. این اضطراب میتواند تا بعد از تولد یک سالگیاش ماندگار باشد. پس اگر کودکتان خیلی بهانهگیر است، بهتر است که از سفر کردن برای مدتی خودداری کنید. اگر کودکتان درگیر تغییری روانی مانند از شیر گرفتن یا اسباب کشی است، نباید حتی از شهر خارج شوید.
همه چیز را برای کودک آشنا نگه دارید
اگر ممکن است، کودکتان را در خانه خودتان با کسی که او میشناسد نگه دارید. کسی مانند مادربزرگ یا پدر بزرگ و یا پرستار بچه. اگر مجبور است که از خانه جدا باشد، او را از خواهر و برادرش جدا نکنید و مطمئن شوید که رخت خواب مورد علاقه خودش همراهش هست. دونا هالوران، صاحب شرت "بیبی گروپ" در کالیفرنیا که مرکزی است برای کمک به والدین برای رفتار با بچههای کوچک، میگوید: کارهای روزانه برای بچههای کوچک اهمیت ویژه ای دارد. از آنجایی که یک بچه 4 ماهه کوچکتر از آن است که بفهمد که پرا مادرش با او نیست، بیشترین کاری که میتوانید بکنید این است که کارهای روزانه را طبق همیشه پیش ببرید.
به کودکتان بگویید که چه انتظاری داشته باشد
اریکسون میگوید: کودکان واقعا باید یاد بگیرند که به شما اعتماد کنند، پس کارهایتان را برایش از قبل بگویید و همان کاری را که گفتهاید را انجام دهید چون خیلی مهم است. برای کودکان زیر 3 سال یک آگاهی یکی دو روز قبل از اینکه جایی بروید کافی است. و به خاطر اینکه فکر میکنید کودکتان خیلی کوچک است که خیلی چیز ها را بفهمد، از توضیح دادن غافل نشوید. اریکسون توضیح میدهد: تن صدا و طرز رفتارتان قبل از اینکه آن ها کلمات را بفهمند به کودک پیام میفرستد.
انتظار تعیین کنید
چه کودکتان بخواهد با عمویش به باغ وحش برود یا بخواهد با مادربزرگ و پدر بزرگش کلوچه بپزد، توجه کنید که کودکتان بدون حضور شما چقدر سرگرمی خواهد داشت. هالوران میگوید: این کار برای تصدیق اضطرابش هم خوب است. شما میتوانید بگویید: میدانم که قرار است اوقات بسیار خوبی با مامان بزرگ داشته باشی، اما اگر دلت برایم تنگ شد اشکالی ندارد. میتوانی به مامان بزرگ بگویی که دلم برای مامان تنگ شده و مطمئنم مامان بزرگ تو را سفت بغل میکند."
تکرار کنید
قبل از اولین سفر بدون فرزندتان کمی تمرین کنید. اریکسون میگوید: قرار است که به کودکتان کمک کنید تا کم کم جدایی را تحمل کند. سعی کنید چند شب در هفته را بدون کودکتان بیرون از خانه بروید. اگر خیلی غیر واقعی به نظر میرسد، یک دور همی شبانه برای دیدن مادربزرگ یا چند بعد از ظهر با پرستار بچه هم میتواند بچهتان را برای جداییهای طولانی مدتتر هم آماده کنید. و البته اگر کودکتان در مراقبت روزانهاش است، در این حال هم برای مدتی از شما دور است و در حال یاد گرفتن این است که وقتی شما رفتید، موقتی است و باز خواهید گشت.
همیشه خداحافظ بگویید
اگر مادر و پدر قبل از ترک فرزندشان به او اطلاع دهند، او بهتر میتواند جدایی را بپذیرد. اگر وقتی پدر و مادرش میروند، خواب باشد و یا حواسش پرت باشد، ممکن است بیدار شود و متوجه شود که شما آنجا نیستید و شروع به گریه کند.
ردی از خودتان باقی بگذارید
وقتی خانه را ترک میکنید چیزی از خودتان برای فرزندتان باقی بگذارید. او میتواند ویدئویی را ببینید که شما در آن حضور دارید، به یک عکس بزرگ از شما نگاه کند یا با یکی از تی شرتهای نشسته شما بخوابد.
برای بازگشتتان شمارش معکوس داشته باشید
کمی بعد از دومین تولد فرزندتان، حس اهمیت زمان در کودک رشد میکند. ممکن است وقتی رفتید، از گذشتن روزها در تقویم لذت ببرد یا با یک برچسب علامت بزند. ایده دیگر این است که وقتی از شهر خارج میشوید، یک جعبه یا کیفی از هدایای کوچک به فرزندتان بدهید. سپس هر روزی که از او دور هستید او یک هدیه بردارد.
در دسترس باشید
قبل از اینکه بروید برای کودکتان کارت پستال بفرستید تا آن را در غیابتان زودتر دریافت کند. کارتهای الکترونیکی هم میتوانند از قبل نوشته شوند و برنامهریزی شوند که هر زمانی که شما انتخاب میکنید به دستش برسند. و البته برای کودکانی در تمامی سنین، تماس تلفنی مانند یک قوت قلب است. هالورن میگوید: اگر فرزندتان در حین تماس شروع به گریه کرد، وقت آن است که خداحافظی کنید و شاید از پرستارش بخواهید که او را برای عوض شدن حاش به بیرون ببرد.
وقتی بازگشتید برای تغییرات آماده باشید
خیلی از کودکان که بسیار مشتاق توجه شما هستند، وقتی به خانه باز میگردید، خیلی جالب رفتار میکنند. اریکسون میگوید:شما اغلب کمی پسرفت خواهید دید. ممکن است بعد از مدتی دوباره انگشت شستشان را بمکند یا در یاد گرفتن چیزهای ساده اشتباه کنند. اما این هم دقیقا مانند ترس فرزندتان از ترک شدن، خواهد گذشت.