آهن یک ماده مغذی حیاتی برای همه انسان‌ها است اما برای بچه‌ها بسیار مهم است. بدن و مغز با رشد سریع آن‌ها از دوران نوزادی و تا تمام دوران نوجوانی خود برای انرژی قدرت و رشد طبیعی به این ماده معدنی متکی است. گفته می‌شود مکمل‌های آهن چیزی نیست که هر بچه‌ای باید مصرف کند. دریافت مقدار مناسب آهن مانند اکثر ویتأمین‌ها و مواد مغذی کمی پیچیده‌تر از مصرف یک قرص است. اول از همه آهن برای تولید هموگلوبین و مواد پروتئینی در گلبول‌های قرمز که اکسیژن را به اندام‌ها، ماهیچه‌ها، بافت‌ها و سلول‌ها می‌رساند ضروری است.
بدون دریافت آهن کافی در رژیم غذایی، بخش‌های مهم بدن و مغز اکسیژن کافی دریافت نمی‌کنند و به این معنی است که نمی‌توانند به خوبی عمل کنند یا آنطور که باید رشد کنند. به همین دلیل است که کودکانی که آهن کافی مصرف نمی‌کنند یا بدنشان به اندازه کافی این ماده مغذی را جذب نمی‌کند ممکن است احساس کندی، ضعف یا مه‌آلودگی کنند. کمبود مزمن آهن حتی می‌تواند رشد آن‌ها را متوقف کند یا منجر به مشکلات رفتاری، اجتماعی یا یادگیری شود.
در شش ماه اول زندگی بیشتر نوزادان تازه متولد شده آهن کافی از طریق شیر مادر یا شیر خشک غنی شده دریافت می‌کنند. سپس از هفت تا 12 ماهگی که به سمت غذا‌های جامد‌تر می‌روند. از یک تا سه سالگی به 7 میلی گرم نیاز دارند. از چهار تا هشت سالگی 10 میلی گرم است و از 9 تا 13 سالگی به 8 میلی گرم کاهش یافته است. زمانی که کودکان به 14 سالگی رسیدند میزان مصرف روزانه توصیه شده دوباره افزایش می‌یابد.
پسران به 11 میلی گرم نیاز دارند در حالی که دختران به دلیل از دست دادن آهن از طریق قاعدگی باید 15 میلی گرم در روز دریافت کنند. به طور کلی پزشکان و متخصصان تغذیه می‌گویند که همیشه بهترین کار این است که مواد مغذی از جمله آهن را از غذا به جای مکمل‌ها دریافت کنید. حتی اگر مکمل‌های آهن به طور کلی برای کودکان بی‌خطر هستند. غذا‌های غنی از آهن برای انتخاب وجود دارد از جمله گوشت (همه انواع)، ماهی، تخم مرغ، نخود، نخود، عدس، کلم بروکلی، کلم بروکسل، کلم پیچ و لوبیا سبز و همچنین آهن غلات غنی شده، گرانولا، نان و پاستا. با این حال حتی در این شرایط والدین احتمالاً باید از دادن مکمل به آن‌ها خودداری کنند.
چرا کودکان بیشتر در معرض کمبود آهن هستند؟
برخی از بچه‌ها محدودیت‌های غذایی خاصی دارند که می‌تواند خطر کمبود آهن را در آن‌ها افزایش دهد و به طور بالقوه نیاز به مکمل‌های آهن داشته باشد. به عنوان مثال بچه‌های گیاه‌خوار تمام منابع گوشتی آهن و ماهی را از دست می‌دهند. بسیاری از کودکان آلرژی یا عدم تحمل غذایی دارند که ممکن است برخی از غذا‌های غنی از آهن یا کل گروه‌های غذایی را از منو پاک کند و دریافت آهن کافی برای آن‌ها دشوارتر شود. جالب اینجاست که بچه‌هایی که شیر گاو زیاد می‌نوشند ممکن است دچار کمبود آهن نیز باشند. این به این دلیل است که شیر گاو حاوی این ماده معدنی نیست اما سیرکننده است و ممکن آن‌ها را از خوردن سایر غذا‌های غنی از آهن باز دارد. مهم نیست که چه چیزی می‌خورند و بدن آن‌ها برای جذب مواد مغذی از جمله آهن مشکل دارد. این می‌تواند ناشی از هر شرایطی باشد مانند بیماری سلیاک، بیماری کرون، آسیب روده یا عفونت‌های مزمن. مصرف طولانی مدت آنتی بیوتیک نیز می‌تواند مانع جذب آهن شود.
نتیجه‌گیری:
برای هر یک از این موارد مکمل‌های آهن می‌توانند بهترین راه برای افزایش دریافت یا جذب آهن کودک باشند. اما باز هم همیشه قبل از خرید مکمل‌های کودک خود ابتدا با یک پزشک مشورت کنید.
منبع:
