معناست که سیستم ارتباط داخلی کودک شما قادر نیست به طور موثر پیامی را بین مغز و قسمت‌های بدن مورد استفاده برای صحبت کردن منتقل کند. اگر نگران تأخیرهای احتمالی مهارت‌های کلامی یا درک زبان فرزند خود هستید این عوامل را در نظر بگیرید که همه آنها می‌توانند در تأخیر گفتاری و زبانی نقش داشته باشند.
آسیب‌های جسمی:
شکاف کام یکی از نمونه‌های شدید اختلال دهانی است که می‌تواند بر گفتار تأثیر بگذارد. یکی دیگر از مشکلاتی که می‌تواند بر تولید گفتار تأثیر بگذارد همان چین است که زبان را به پایین دهان نگه می‌دارد. مشکلات جسمی مانند این اغلب توسط پزشک متخصص اطفال قبل از شروع به کار کودک شروع می‌شود اما در برخی موارد ممکن است تا زمانی که کودک ما به دندانپزشک مراجعه نکرده یا علائم تاخیر در صحبت کردن نشان داده شود از بین برود.
مشکلات حرکتی دهانی:
بسیاری از کودکانی که تأخیر در گفتار دارند دچار آپراکسی گفتار در نواحی مغز هستند. در این حالت فرزند شما ممکن است در کنترل ماهیچه‌ها و قسمت‌هایی از بدن خود که برای صحبت کردن استفاده می‌کند دچار مشکل شود. به عنوان مثال لب‌ها، زبان یا فک او ممکن است آنچه را که باید "برای" تولید کلمات خاص انجام دهد انجام ندهد. این نوع مشکلات گفتاری ممکن است خود به خود وجود داشته باشند یا همراه با سایر مشکلات حرکتی دهانی مانند مشکلات خوردن به وجود بیایند.
مشکلات شنوایی:
مشکلات شنوایی نیز عموماً مربوط به تأخیر در گفتار است به همین دلیل هرگاه نگرانی در گفتار وجود دارد شنوایی کودک باید توسط شنوایی شناس مورد آزمایش قرار گیرد. کودکانی که کم شنوا هستند ممکن است در درک گفتار اطراف خود و همچنین صداهای خود دچار مشکل شوند. این امر درک و تسلط بر کلمات خاص را دشوار می‌کند و سپس از تقلید کلمات و استفاده روان و صحیح از زبان جلوگیری می‌کند.
عفونت‌های گوش:
متأسفانه این بسیار رایج است که کودکان قبل از تولد عفونت گوش داشته باشند. با این حال این بدان معنا نیست که کودک مبتلا به عفونت به طور خودکار در معرض مشکلات شنوایی و تأخیر در گفتار قرار دارد. عفونت شایع گوش که پس از درمان بدون مشکل برطرف می‌شود. از طرف دیگر عفونت‌های مزمن می‌توانند بر گفتار تأثیر بگذارند. این نوع عفونت‌ها با التهاب و عفونت در گوش میانی فرزند شما مشخص می‌شوند. ممکن است عفونت با درمان‌های معمول برطرف نشود و در مدت زمان کوتاهی ادامه یابد.
منبع: www.verywellfamily.com
