سرخک یک عفونت ویروسی است که از طریق ترشحات تنفسی توسط فرد آلوده هنگام عطسه یا سرفه یا از طریق بزاق آلوده دفع می شود. سرخک که روبولا نیز نامیده می شود توسط ویروس سرخک ایجاد می شود. این عفونت می تواند کشنده باشد اما در دسترس بودن گسترده واکسن سرخک به جلوگیری از بیماری کمک می کند. با این وجود این ویروس سالانه حدود 20 میلیون نفر را آلوده می کند و در برخی از نوزادان بیشتر از دیگران خطر وجود دارد.
علائم سرخک در نوزادان چیست؟
گلودرد و آبریزش بینی اولین علائمی هستند که در پایان دوره کمون ظاهر می شوند. از آنجا که این علائم به علائم سرماخوردگی شباهت دارد تشخیص در این مرحله دشوار است.
تا 3 روز قبل از شروع بثورات برخی لکه ها در دهان دیده می شود. آنها به طور معمول سفید هستند و می توانند به صورت خوشه ای باشند. به این نقاط لکه های کوپلیک گفته می شود.
ورم ملتحمه، عفونت لایه بیرونی چشم (ملتحمه) و تب از علائم دیگر هستند. ویروس سرخک لایه ای را ایجاد می کند که باعث قرمزی و التهاب چشم و تب متوسط می شود.
پس از دو تا سه روز از بروز اولین علائم کودک دچار بثورات سرخک می شود که در ابتدا می تواند به صورت تاول های کسل کننده ظاهر شود، اما به زودی به لکه های بزرگی از بثورات ریز قهوه ای مایل به قرمز تبدیل می شود. بثورات روی پیشانی ظاهر می شود و به تدریج در بازوها، تنه و پاها گسترش می یابد.
شرایط مشابه سرخک:
رزولا یک بیماری شیرخوارگی است که توسط ویروس تبخال ایجاد می شود. این منجر به بثورات در سراسر بدن می شود، اما شدت بثورات نسبت به موارد ناشی از سرخک است. ویژگی بارز در اینجا این است که به طور معمول برای 3-4 روز تب وجود دارد و به دنبال آن راش ایجاد می شود. هنگامی که بثورات ظاهر می شود به طور معمول تب فروکش می کند. سرخچه یا سرخک آلمانی یکی از بیماری های ناشی از ویروس سرخچه است، اما علائم آن کاملاً شبیه به سرخک است. شرایط فوق پیش بینی متفاوتی از سرخک دارد. بثورات سرخک و تب شدید به مدت پنج تا هشت روز ادامه دارد و در نهایت از شدت آن کاسته می شود. این بیماری معمولاً 14 روز طول می کشد و در هفته دوم علائم بهبودی در کودک مشاهده می شود.
سرخک در نوزادان چگونه تشخیص داده می شود؟
پزشکان این وضعیت را با بازرسی بصری از بثورات مشخصه سرخک تشخیص می دهند. برای ارزیابی وجود آنتی بادی هایی که ویروس سرخک را هدف قرار می دهند، آزمایش خون و گاهی آزمایش ادرار انجام می شود. این کمک می کند تا آن را از سایر شرایط متمایز کرده و درمان را خاص و دقیق کند.
سرخک چگونه درمان می شود؟
هیچ درمان خاصی برای سرخک وجود ندارد و با آنتی بیوتیک قابل درمان نیست زیرا فقط در برابر باکتری مفید است. با این حال اقدامات زیر علائم را تسکین داده و سیستم ایمنی بدن را تقویت می کند تا ویروس به طور طبیعی پاک شود.
- داروهای ضد درد:
داروهایی مانند پاراستامول (که به آن استامینوفن نیز می گویند) برای تسکین تب تجویز می شوند. این داروها بدون نسخه پزشک در دسترس هستند اما فقط پس از مشورت با پزشک باید به آنها داده شود. مسکن هایی مانند آسپرین هرگز به نوزادان داده نمی شوند زیرا می توانند منجر به عوارض سلامتی شوند.
- مکمل های ویتامین:
عدم کفایت ویتامین A با افزایش خطر ابتلا به سرخک مرتبط است. مکمل های ویتامین فقط برای نوزادان بالای شش ماه ایده آل هستند زیرا نوزادان زیر شش سال ویتامین های کافی را فقط از شیر مادر دریافت می کنند.
- آنتی بیوتیک ها:
مصونیت بدن کودک را در مقابل تعداد زیادی باکتری محافظت نمی کند. پزشک ممکن است در صورت ابتلا به سرخک شدید یک دوره احتیاطی آنتی بیوتیک تجویز کند.
مراقبت در منزل برای کودک مبتلا به سرخک به چه صورت است؟
مراقبت از یک کودک کوچک مبتلا به سرخک یک قسمت حیاتی از درمان است. در اینجا آنچه والدین می توانند انجام دهند تا بدن کودک بهتر با ویروس مبارزه کند:
- مایعات زیادی به کودک بدهید:
اگر کودک کمتر از شش ماهه است بیشتر به او شیر دهید. به نوزادان بالای شش ماه می توان مقداری آب و پوره تازه میوه داد زیرا میوه ها سرشار از ویتامین هستند . جویدن غذاهای جامد به دلیل وجود لکه های کوپلیک در دهان ممکن است دشوار و دردناک باشد. بنابراین یک رژیم غذایی مایع از پوره ها و غلات ترکیبی کودک در شیر به کودک کمک می کند تغذیه لازم را بدست آورد.
- نور اتاق را کم کنید:
نوزاد باید در یک اتاق کم نور بخوابد. نوزادان مبتلا به سرخک می توانند نور شدید را ناخوشایند و تحریک کنند.
- استراحت زیاد:
استراحت همیشه به عفونت های ویروسی کمک می کند زیرا به سیستم ایمنی زمان کافی می دهد تا خود را برای حمله به ویروس آماده کند. زمان بازی کودک را تا زمانی که بهتر شود مکث کنید. اگر کودک نوپا به پیش دبستانی رفت یک ماه مرخصی بگیرید. کودک کوچک باید قبل از شروع فعالیت های بدنی کاملاً سالم باشد.
