سه ماهه اول بارداری:
برای همسرتان فهمیدن اینکه شما مادر خواهید شد می‌تواند یک تجربه فوق العاده باشد، اما برای بعضی‌ها وحشتناک است. اگر حاملگی غافلگیر‌کننده باشد در ابتدا شریک زندگی اغلب احساس بی‌حسی یا شوک می‌کند و این موضوع طبیعی است. معمولاً بهتر است بارداری را تا پایان سه ماهه اول به افراد دیگر اعلام نکنید. می‌توانید از زمان استفاده کرده و به‌ایده والدین بودن و فکر کردن در مورد نحوه مدیریت تغییراتی که یک نوزاد جدید به وجود می‌آورد عادت کنید. همسر شما ممکن است علائمی مانند تغییر خلق و خو و تهوع صبحگاهی را تجربه کند. می‌توانید با تشویق او برای خوردن غالباً مقادیر کم به او کمک کنید. اگر او اغلب استفراغ می‌کند یا نگران او هستید با پزشک خود تماس بگیرید. به طور معمول داشتن رابطه جنسی در دوران بارداری خوب است به شرطی که هم خودتان و هم همسرتان این احساس را داشته باشید. ممکن است احساس متفاوت باشد اما به کودک آسیب نمی‌رساند. اگر همسرتان خونریزی دارد یا مشکلات دیگری وجود دارد ممکن است به شما توصیه شود که رابطه جنسی برقرار نکنید. شما می‌توانید با صبر و حوصله و یافتن راه‌های صمیمی بودن دیگر مانند بوسیدن، نوازش و ماساژ از او حمایت کنید.
سه ماهه دوم بارداری:
با پیشرفت بارداری بیماری صبحگاهی باید کاهش یابد و بارداری آشکارتر شود. در این زمان می‌توانید با کمک به همسرتان برای داشتن حاملگی سالم از جمله تغذیه سالم، انجام فعالیت بدنی، کاهش مصرف الکل و ترک سیگار از او حمایت کنید. تغییرات خلقی شریک زندگی شما احتمالاً اکنون برطرف خواهد شد. اگر متوجه شدید که بیش از ۲ هفته یا خود یا همسرتان بسیار احساس استرس دارد و این مسئله مانع زندگی روزمره شما می‌شود بهتر است با پزشک یا ماما صحبت کنید.
سه ماهه سوم بارداری:
سه ماهه سوم اغلب زمانی است که بارداری برای شریک زندگی واقعی می‌شود. شریک زندگی شما برای معاینه‌های بیشتر به پزشک مراجعه می‌کند. اگر بتوانید با او بروید، می‌توانید ضربان قلب کودک خود را بشنوید و در مورد آنچه اتفاق می‌افتد در هنگام زایمان بیشتر اطلاعات داشته باشید. شما همچنین می‌توانید در کلاس‌های قبل از زایمان شرکت کنید. یک گشت و گذار در محل تولد کودک انجام دهید. اواخر بارداری می‌تواند برای همسرتان بسیار ناخوشایند باشد. او ممکن است در طول شب اغلب بیدار شود و نیاز به دستشویی رفتن بیشتر داشته باشد و رابطه جنسی را ناخوشایند ببیند. شما می‌توانید با ماساژ دادن به او کمک به راحتی و همچنین صبوری هنگام شروع تمیز کردن خانه برای کودک جدید به او کمک کنید.
تولد نوزاد:
هرچه آمادگی بالاتری داشته باشید به راحتی زایمان می‌کنید. می‌توانید با افراد دیگری که زایمان کرده اند صحبت کنید، فیلم تماشا کنید، مطالب زیادی بخوانید و با همسرتان در کلاس‌های قبل از زایمان شرکت کنید. شما می‌توانید با تهیه برنامه برای زمان زایمان و تحقیق در مورد بهترین راه برای رسیدن به بیمارستان آماده شوید. هنگامی که زایمان نزدیک است اطمینان حاصل کنید که هر آنچه را که نیاز دارید در وسایل خود قرار دهید زیرا زایمان می‌تواند مدت زیادی طول بکشد. شاید لازم باشد از طرف شریک زندگی خود با ماما‌ها و پزشکان برخورد کنید. اگر همه چیز طاقت‌فرسا است، سعی کنید آرامش خود را حفظ کنید و نفس عمیق بکشید. اگر احساس ضعف کردید سر خود را بین دو زانو قرار داده و به آرامی نفس بکشید. ممکن است هنگام تولد از شما بخواهند بند ناف را ببرید. می‌توانید بلافاصله با یک آغوش گرفتن در کنار کودک به او پیوند بزنید.
احساسات شما در دوران بارداری به چه صورت است؟
شرکا همچنین می‌توانند افسردگی و اضطراب را در دوران بارداری و اوایل پدر و مادر شدن تجربه کنند. اگر قبلاً این شرایط را داشته باشید شریک زندگی‌تان افسردگی یا اضطراب دارد. اگر زایمان سختی داشته باشد بیشتر در معرض خطر هستید. استرس مالی، تغییر در تعادل کار و زندگی، واقعیت فرزندپروری و میزان پشتیبانی که در اختیار شما قرار می‌دهد همه این‌ها کنار آمدن در دوران بارداری و بعد از آن را دشوارتر می‌کند. مهم است که از خود مراقبت کنید تا بتوانید از خانواده خود مراقبت کنید. این به معنای مراقبت از سلامت جسمی و روانی خود، صحبت با دیگران در شرایط مشابه و تمرکز بر روابط خود است. صحبت صریح و صادقانه با شریک زندگی، خانواده یا دوستانتان می‌تواند تغییر بزرگی ایجاد کند. اگر احساس ناراحتی می‌کنید قبل از اینکه احساسات افزایش یابد صحبت کنید. برای کاهش استرس و تنش می‌توانید ورزش، تنفس عمیق، شل شدن عضلات یا یوگا را نیز امتحان کنید. اگر احساس می‌کنید عصبانی هستید حسادت می‌کنید یا خشونت می‌کنید با پزشک خود صحبت کنید.
