در حین سونوهیستروگرافی یک لوله بسیار نازک (کاتتر) در داخل دهانه رحم قرار می گیرد. محلول نمکی (محلول آب نمک استریل شده) از طریق لوله نازک به آرامی وارد می شود. محلول نمکی رحم را به آرامی گسترش می دهد ، به طوری که دیواره های رحم کمی از یکدیگر دور می شوند. رحم خود را به عنوان یک بادکنک تخلیه شده تصور کنید. اگر مقدار کمی آب یا هوا وارد کنید دیواره های بالون از یکدیگر دور می شوند. این همان کاری است که محلول نمکی هنگام سونوهیستروگرافی انجام می دهد. از آنجا که محلول نمکی به داخل حفره رحم وارد می شود، از یک عصای سونوگرافی ترانس واژینال برای ارزیابی شکل و دیواره های رحم و احتمالاً لوله های رحمی استفاده می شود.
به چه علت باید سونوهیستروگرام را انجام دهیم؟
سونوهیستروگرام نوع خاصی از سونوگرافی است که داخل رحم شما را ارزیابی می کند. شما ممکن است این آزمایش را در حین آزمایش باروری درست قبل از IVF یا در صورت بروز علائم ناهنجاری های رحمی انجام دهید. سونوگرافی از طریق واژن با افزایش کنتراست مایع و مخفف SHG (سونو-هیسترو گرم) نیز یاد شود. همین آزمایش با توجه ویژه به لوله های رحمی ممکن است به عنوان سونوسالپینگوگرافی شناخته شود.
موارد استفاده از سونوهیستوگرام چیست؟
خونریزی قاعدگی غیرطبیعی (دوره های بسیار شدید یا غیرمعمول سبک)
گرفتگی قاعدگی غیرطبیعی
قبل از درمان IVF (برای تأیید اینکه هیچ مشکلی در رحم وجود ندارد که ممکن است در کاشت جنین تداخل ایجاد کند)
ناباروری
لکه بینی در اواسط چرخه
درد یا فشار لگن
سونوهیستوگرام چه خطری دارد؟
سونوهیستروگرافی یک آزمایش باروری ایمن است. خطر ابتلا به عفونت بسیار کم است. اگر باردار هستید آزمایش نباید انجام شود. اگر فکر می کنید ممکن است باشید به پزشک خود بگویید. در صورت داشتن عفونت لگن یا واژن فعال نیز نباید این کار را انجام داد.
چه موقع با پزشک خود تماس بگیرید؟
بعد از عمل نباید دو تا سه روز رابطه جنسی داشته باشید. این کار برای جلوگیری از عفونت است. همچنین در صورت تجربه با پزشک خود تماس بگیرید:
هر چیزی که برای شما نگران کننده باشد
گرفتگی یا درد که از روز اول ادامه دارد
تب
افزایش خونریزی (بیش از لکه بینی نور)
درد شدید ناگهانی روز آزمون
نتیجه گیری:
اگر پولیپ یا فیبروم یافت شد پزشک با شما در مورد جوانب مثبت و منفی حذف آنها صحبت خواهد کرد. (ممکن است نیازی به برداشتن نباشد.) پولیپ ها ممکن است از طریق هیستروسکوپی جراحی برداشته شوند. این کار با بیهوشی عمومی انجام می شود.
فیبروم های کوچک نیز ممکن است با هیستروسکوپی جراحی برداشته شوند. با این حال بزرگترها ممکن است به لاپاراسکوپی (یک روش سرپایی) یا حتی میومکتومی شکمی (جراحی نیاز به یک یا دو شب ماندن در بیمارستان) نیاز داشته باشند.
منبع: www.verywellfamily.com
