منم دخترم مرداد 89و دومین دخترم اردیبهشت 94...به نظر من اگه از لحاظ مالی امادگیش رو داری بیار سخت که سخته ولی اول اینکه اینقدر شیرینه که اصلا سختیش به چشم نمیاد ولی خوب مطمئن باش از اولی سخت تره چون باید برایه اولیم وقت بزاری و این یعنی مسئولیت دوبرابر...دوم اینکه بعد یه مدت زندگیت رو روال میاد و خودت میدونی چجوری از پس دوتاشون بر بیای....همون اولش چون هم درد داری هم هنوز با خلق و خوی نوزاد اشنا نیستی و حسادت اولی به دومی و.....یه کوچولو سخته ولی خوب بعد همه چیز به حالت قبل بر میگرده با این تفاوت که تو دیگه مادر دو فرزندی.... یه مثال کوچولو میزنم من دختر دومیم تا 4صبح بیدار بود تا میومدم بخوابم باید ساعت 7:30پامیشدم اولی حاضر کنم که بره مهد هم زمان از سر و صدایه اولی دومی بیدار میشد بعد بیدار بود تا 11صبح باز من اون موقع نمیتونستم بخوابم چون کلی کار خونه و ناهار و هزارتا کار دیگه داشتم باز دخترم که از مهد میومد ناهار میخورد میخوابید باز دومی بیدار میشد ...باز اولی که بیدار میشد دومی میخواست بخوابه و این ماجرا هرروز تکرار میشد تا اینکه خداروشکر مهدها تعطیل شدن و من تونستم یکم استراحت کنم...این یه نمونه از مشکلات سر راهته ...ولی خوب اگه میخوای بیاری تا اولی مدرسه نرفته بیار چون درس و مشق اولی از همه چیز واجب تره مخصوصا یک کلاس اولی که میخواد از پایه شروع کنه... من اصلا از اینکه دومیم رو اوردم ناراضی نیستم....
کتابخانه ملی کودک و نوجوان http://icnl.nlai.ir/?scn=home