من شخصا نه کارمو توجیه کردم نه دنبال تایید بودم..
حالم به قدری بده که باوجود بارداری خوابم نمیبره..
و لحظه ای از فکر شبی که گذشت بیرون نمیرم..
اینو به اونایی از جمله استارتر این تاپیک. میگم که هرجور خواستن توهین و قضاوتم کردم و من ازشون نمیگذرم چون بیتر اشچمو درآوردن و حالمو گرفتن..
کسیکه بچه نداره نمیتونه واسه بچه دارا نسخه بپیچه..
شما 24 ساعت شبانه روز با یه بچه سر کله بزن و و همه جور رفتاراشو نق نقو و بهونه گیریو و گریه و هزارتا خواسته دیگشو بگذرون و به جون بخر چون به دنیا آوردیشو و دوسش داری اما به هردلیلی با موچکترین تلنگر اختیارت از دست میره..
خیلی به اعصابت نناز و کتاب کتاب نکن چون زندگی واقعی و شرایط هر کس فرق داره.. هیلی فرق داره..