من بارداری اولم بچمو بدون دلیل 32 هفته از دست دادم.
بارداری دومم پر از استرس و نگرانی بود.
اوایل شبا تا صبح خوابم نمیبرد فکر میکردم اگه بخوابم اتفاقی واسه بچم میوفته.با نماز شب خودمو اروم کردم.خیلی زیاد ذکر میگفتم.
36 هفته و 1 روز بودم دکترم گفت باید یه هفته بستری بشی بیمارستان که هرلحظه مراقبت باشن این یه هفته یه خیر بگذره تا زایمان کنی.
با هزار جور غصه و نگرانی صبح رفتم بیمارستان.بعدازظهر معاینه شدم نشتی کیسه اب داشتم..دکترم گفت امشبو تحمل کن واسه رسیدن ریه بچه یه شبم خیلی مهمه.
فرداش ساعت 6 عصر کیسه آبم پاره شده.تا 10 شب 6 سانت شدم زیادم درد نداشتم.ساعت 11 بچم دچار افت ضربان شد.خدا میدونه اون لحظات چطوری به من گذشت.
اورژانسی سزارین شدم ساعت 11:50 پسرم بدنیا اومد.همش گریه میکردم میگفتم تورو خدا بگید بچم سالمه.دکترم گفت این تپلی سالمه خیالت راحت😍
واقعا مدیون دکترم هستم چون خودش کنارم بود.