میدونین که من با خودم عهد کردم در جهت شفا و پیشگیری بیماری سرطان کمک هرچند کوچکی به عزیزانی که گرفتاری اینجوری دارن یا میخوان بشتر بدونن باشم . خودم در تموم دوره طولانی درمانیم احتیاج به شارژ روحی داشتم . تمام اطلاعات اطرافم منفی بود . از اینترنت تا اطلاعاتی که از بیماران میگرفتم و اینها خیلی روی روند درمانم تاثیر میگذاشت و هی منتظر بودم که فلان عارضه که برای فلانی پیش اومده برای منم پیش بیاد . فراموش کرده بودم ما هر کدام یک دنیای عظیم توانایی هستیم ( یعنی به لطف الهی اینطوری آفریده شدیم ) و فقط باید یاد آوری بشه تا بتونیم به قدرت عظیم تغییر پذیری و کمال طلبی برسیم . نمیدونم . سعی میکنم این خلا رو برای اونهایی که نیاز دارن پر کنم . من سعی میکنم از بار روانی و فاجعه آمیز آن بکاهم به همون روشی که به من کمک شد . نمیدونم این راهی که پیش گرفتم چقدر میتونه مفید باشه اما آرزو ی میکنم کسی تسلیم این بیماری نشه .
خدایا ... خودت رو از من نگیر ...