مادرهایی که بچه از دست دادین والان دوباره یا اقدامین یا باردارین و یا هم دوباره مامان شدین بیان با

و منی که تو شرایط شما

به طرف گفتم

تو که با سرماخوردگی بچت میمیری منو نصیحت نکن

منم می اومدن پیشم از اذیت کردن بچه هاشون میگفتن

ومنی که بعد سه تا سقط بی حس ترینم

مامانای زیبای این تاپیک هر وقت وقت کنم میام اینجا و میخونم چقدر مادر داغدار جدید اضافه شده ولی بدونین که تو هر چیزی یه حکمتی هست که ما ها بی خبریم قطعا بعد از سختی آسونی هست دوست ندارم هیچکس رو ناامید ببینم اینجا. خودم روزای خیلی سختی داشتم سال ۹۹ دخترمو از دست دادم

 ولی لطف خدا شامل حالم شد سال ۱۴۰۰ دختر صحیح و سالم به دنیا اومد الان ۲ سال و ۳ ماهشه

تازه سال ۱۴۰۲ با اجازتون یه زایمان دیگه داشتم و الان یه پسر ۵ ماهه هم دارم تپلی بامزه🥰🥰🥰🥰 

دختر اولم رو هیچوقت فراموش نمیکنم ولی داغم خیلی خیلی خیلی کمتر شده همیشه تو قلبمه ولی دیگه فکر نبودنش اذیتم نمیکنه چرا که میدونم یه روز برای اونم مادری میکنم.

از زندگی  و خدا ناامید نشین هیچوقت .خدا درد رو میده ولی تحملشم میده بعد اون روزای خیلی خوبی هم نصیبتون میکنه شک نکنین

عزیزم بی نهایت برات خوشحال شدم که بلافاصله همون دختری که از دست دادی دوباره نصیبت شده. برای ما دعا کن. دعا کن پسر کوچولوی منم بهم برگرده. من بیشتر از اینکه دلم برای خودم بسوزه دلم برای پسرکم میسوزه که حتی یه بوس و بغل تو زندگی قسمتش نبود😭😭😭 نابودم برای دل کوچیکش😭😭😭

هرچی فکر میکنم میبینم اگر خدا هزار تا بچه دیگه بهم بده فایده نداره چون به هر حال شاهان من زیر خاکه😭😭😭

میگن خدا به هر کاری تواناست پس چرا نمیتونه پسر منو از زیر خاک بیرون بکشه و توی بغلم بذاره؟😭😭😭 من فقط همینو میخوام. وقتی اون یه همچین بلایی سر من آورد که بندگیمو محک بزنه منم میخوام پسرمو بهم برگردونه تا خداییشو محک بزنم😭😭😭 دیگه نمیخوام به هرچی سرم میاره صبوری کنم که روز به روز بدترشو سرم بیاره. این بار ازش گله دارم. اینبار ازش دلخورم. این بار ازش جواب میخوام که چرا😭😭😭 مگه من چه بدی کرده بودم که مستحق دیدن داغ پسرم شدم؟ مگه پسر بی گناه من چه بدی کرده بود که سهمش از این دنیا حتی یه بوسه از مادرش نبود؟ حتی یه چیکه شیر رزق نداشت؟😭😭😭😭😭 من نابودم نابودم خداااااااااااا

عزیزم شما بارداری هم براتون داره کند میگذره؟ به نظرتون توی روحیتون اثر مثبت داشته؟

اوایل که ترس تکرار و ویار بدی هم داشتم،خیلی حالم خراب بود

دیگه از ۱۹ هفته گذشت و کاری از دستم بر نمیاد،فقط چند وقت ی بار سونو میرم و تهوعم بهتر شده،حالم بهتره

اما خوب جای دخترم خالی خالی

هنوز هم پیش بیاد براش گریه میکنم و اینکه این بچم پسر هست و من نمی دونم واقعا خدا واسم دختر دار شدن رو میخواد یا نه

اما تا یک سال بعد اون زایمانم اصلا نمی تونستم به بارداری مجدد و...فکر هم کنم ولی وقتی زمان بگذره،میبینی که میشه....تازه من هم مرحله قهر با خدا رو داشتم که هی بگم چرا....هنوز هم میگیم چرا،اما خوب دیگه الان فهمیدم همینه،من عمرا حکمت همچین چیزی رو بفهمم،اونموقع ها همش دنبال مقصر بودم،خصوصا همش میگفتم ببخش نتونستم خوب بارداری بگذرونم و سالم بیارمت و خیلی چیزهای دیگه ،اما الان می دونم تقصیر من نبوده هیچیش،هر کار هم می کردم باز این اتفاق می افتاد

گرچه حرفهای مفت بقیه هنوز هست ها....مثلا دو نفر هم از خانواده خودم و هم همسرم،تو این بارداری مثلا تعارف کردم برا چیزی بهشون ،گفتن،تو که خطرناکی بخوای کاری انجام بدی با نیشخند،مثلا بگن چیزی ازت نخواهیم یا کاری برامون نکنی که یوقت اینم مثل قبلی ی چیزش بشه....و این یعنی چی،یعنی انگار بخاطر شرایط من اتفاق افتاد،در صورتی که من می دونم حرف مفت میزنن و دیگه خیلی چیزا اصلا برام مهم نیست و تاثیری برام نداره

شما هم اولش هستی عزیزم

من اون اوایل که روزی چند ساعت گریه می کردم،بعد دیدم خیلی موهام سفید شده و خط اخم و چروک زیر چشم کم کم پیدا میشد،گفتم اگر دوباره قرار باشه دختر دار بشم ،چجور براش ی مادر زشت و خسته و داغون باشم،دیگه خودم رو جمع و جور کردم و فک کنم ۷ ماه بعد زایمانم بود که باشگاه می رفتم و کار هنری انجام می دادم،ی سری دوست جدید پیدا کردم و فعالیت بیرون خونم زیاد شد،فکر و خیال و گریه هام خیلی خیلی کم شد،شما هم کم کم به خودت میای عزیز

سخت نگیر

این نیز بگذرد

عزیزم امیدوارم روز بروز حالت بهتر بشه و خصوصا با بدنیا اومدن کوچولو دلت آروم و قرار بگیره تا منم امیدی به بهبودی پیدا کنم. من توی بارداری مدام میگفتم بچم به دنیا بیاد دیگه هرگز به بارداری فکر نمیکنم چون هم سخته هم سنم اجازه نمیده و حتی میگفتم تو کار زنها موندم که چجوری دوباره باردار میشن. حالا خدا کاری بروزم اورد که دلم میخواد هرچه سریعتر باردار بشم و متاسفانه مطمئنم که هیچ بچه ای قرار نیست جای خالی پسرمو برام پر کنه و این داغ قراره همیشه توی دلم بمونه😭😭😭 

الانم اینقدر از خدا ناامید شدم که حتی باور ندارم قیامتی باشه که بتونم اونجا پسرمو در آغوش بگیرم😭😭😭

همه این فکرهات کاملا طبیعی هست

داغت تازه هست

فعلا همین جوره فکرهات

کم کم به خودت میای

انشالله هر چه زودتر برات فکرهای خوب و حال خوب بیاد...

مطمئن باش

ممنون دوست مهربون😭 داغونم😭 اگه میدونستم مرگ منو به پسرم میرسونه میمردم😭 دلم برای یه لحظه تو خواب دیدنش پر میزنه😭 خدا نامهربونی بزرگی در حق ما کرد😭😭😭

الهی برای دل شکستت بمیرم

همه ی ما که تو این تاپیک هستیم کاملا درکت می کنیم

منم بهمن پارسال پسرم 39 هفته به دنیا آوردمو فقط بخاطر قصور پزشکی بعد 49 روز از دست دادم

خیلی روزهای تاریک و وحشتناکی بود

هنوزم ساعتی نیست که با یاد این غم قلبم به درد نیاد

منم مثل شما همش میگم چرا خدا مراقبم نبود چرا حواسش به پسرم نبود چرا باید این اتفاق می افتاد اما همسرم میگه مگه ما با بقیه چه فرقی داریم خیلی ها این غم ها و حتی سخت تر از اینارو تحمل می کنن

هرچی به بهمن و تاریخ زایمانم نزدیکتر میشم حس و حالم بدتر میشه

اگه پسرم بود الان تاتی تاتی میکردو من تو تدارک تولد یکسالگیش بودم

تمام لباس هاش و وسایل هاش تو انبارن جرعت نکردم از پارسال حتی یکبار در انبارو باز کنم 

من موندمو فقط یه شناسنامه و کارت واکسن ازش 

اینو بدون حق داری ناراحتی کنی غمت خیلی سخته و هیچ کسی نمی تونه درکت کنه تا این غمو خودش کشیده باشه ولی... 

... ولی مادرتو درک کن اون دوتا غم داره یکی ناراحتی شما و یکی هم نوه ای که از دست داده هر کاری میکنه غم شمارو سبک کنه ولی شاید نمی تونه خوب درکت کنه 

منم مادرم افسرده هستش و اصلا شرایط پرستاری و درک منو نداره تو تمام شب ها و روزهام باید بفکر اونم باشم که نکنه مریضیش بدتر بشه و تا جایی که بتونم غممو ازش پنهون میکنم 

شما زایمانت طبیعی بوده انشالله خیلی زود دوباره باردار میشی اصلا نگران نباش و این بار خدا برات جبران می کنه مطمئنم 

منم 37 سالمه و الان دوباره در تلاشم که خدا قسمتم کنه و مجدد باردار بشم 

به خودت رحم کن تا جون واست بمونه،  هیچکس نمی تونه کمکت کنه فقط خودت خودت خودت

محکم هستین مشخصه که سختی زیاد تحمل کردین پس شما حتما از پس این سختی هم با قدرت بر میایین 

دست هاتو بزار رو زمین و دوباره بلند شو 

تحمل شما و انرژی شما حال همسرتون هم بهتر میکنه 

چند وقت دیگه از نظر جسمی بهتر شدی پیاده روی کن، اگه تونستی ورزشم شروع کن خیلی کمکت می کنه 

پادکست گوش بده و ساختار  ذهن و افکارو بشناس تا بتونی افکارتو مدیریت کنی و این غم بیش تر از این اذیتت نکنه 

مراقب قلب مهربونت باش ما هستیم کنارت هرجا احساس کردی نیاز داری درد و دل کنی بیا میفهمیمت 

غمت رو با پوست و استخون درک میکنم بچه هامون خیلی مظلوم و غریب رفتن ولی پسر توام برمیگرده شک نکن عزیزم روزای اول سخته سوگواریت رو بکن نذار چیزی تو دلت بمونه.

خدا خیلی بزرگه عزیزم بهش توکل‌کن من عاشق خدا هستم بهم دوباره دختر داد بعد یه سالم هدیه یه پسر نازنازی داد. خدا مهربون و بخشنده اس عزیزم

الهی بمیرم عزیزم😭 میفهمم چی کشیدی و میترسم خیلی میترسم از اینکه چجوری قراره این راهی که شما با این مشقت رفتین رو برم😭 

هر لحظه خودمو سرزنش میکنم که اگه حواسم به دردام بود پسرم زود به دنیا نمیومد و این بلا سرمون نمیومد اما شوهرم میگه وقتی خدا تصمیم گرفته بوده بچمون بره هزارتا راهم امتحان میکردیم باز نمیتونستیم مانع بشیم😭

هر وقت مشکلی برام پیش میومد به خدا پناه میبردم اما الان موندم از داغی که خدا سرم آورده به کی پناه ببرم😭😭😭😭

با تمام وجودت برامون دعا کن 🙏😭 خدایی که من بهش توکل کرده بود پشتمو خالی کرد 😭 تو که خدای مهربونی سراغ داری ازش برامون مهربونی بخواه بلکه اثر کنه😭😭😭

این دومین جمعه ای هست که پسرم پرکشیده😭😭😭

چه رویاهایی داشتم برای این روزا😭😭😭

خدا جواب دل شکستمو چحوری میخوای بدی؟😭😭😭😭