اره عزیزم اتفاقیه که هیچوقت فراموش نمیشه نظرت عوض نمیشه و همیشه فرشتت تو بهترین جای قلبته شاید باورت نشه هنوز هم مثل روز‌ای اول دلم تنگشه اما دروغ چرا خدا رو شکر حالم خیلی بهتره همش دعاگوتون هستم مریم جون از خدا این حال خوبمو برای همتون میخوام
چقدرسختییییی کشیدی عزیزم کاملا درکت میکنم.لعنت به این بیماری 😑که ازنوع بدخیمش بود.مرکز مغزبود.
پسرمن هم تومورمغزی داشت.یهویی اومدوبعددوماه پسرمو ازم گرفت.اونم دوسال ونیمش بود.
شبانه روز توی بیمارستان بودم نمی فهمیدم شبه یاروز.می دونی که چی میگم.
بچه ام ازسوزن زدن ونزدیک شدن پرستارها می ترسید ازخداخواستم که بچه ام رنج نکشه.۱۵ روز آخر توی کمارفت ودیگه رنج نکشید.ورفت که رفت......
یکسال وچندماه ازآسمونی شدنش میگذره.به کارهای خدا اعتمادکن.هرچندکه سخته .میدونم چه رنجی میکشی درکت میکنم .امااگه بچه هامون ۲۰ ساله می شدن و این بلا سرشون میومد اونوقت بدترررررین می شد.
من میگم هنوز خدابهم رحم کرده وگرنه بدترش هم ممکن بود...
الان هم باردارم وازغمم کم کرده بااینکه من فرشته امو ازیادنمیبرم تاآخرعمرم.وبرای همیشه یه زخمی توی قلبم می مونه.
عزیز دلم داغ منم تازس.بیا قوی باشیم.من خودم از درون داغونم ولی دوس دارم بهت انرژی مثبت بدم چون هم دردم باهات.۲۷ روزه پسرمو از دست دادم.به شدت ناامیدم.ولی بارداری قبلیمم تو اوج ناامیدی بود بازم امیدم به خودشه
من هفته پیش نی نی مو از دست دادم تو هفته ۳۸ بارداری تو شکمم مرد دیدم دیگه تکون نمیخوره رفتم دکتر نوار قلب گرفتن قلبش نگیرد بعد سونو دادم گفتن مرده😔خیلی ناراحتم بارداری اولم بود
☹☹☹☹😥ای داد‌بیداد ای خدا😥
سلام مهین جان چقدر برات ناراحت شدم عزیزم خدا بهت صبر بده غمت خیلی تازست انشالله بزودی دامنت با بچه سالم سبز بشه گلم
منم پنج ماه پیش بچمو توی 37هفتگی از دست دادم روزهای آخر حرکاتش عوض شده بود و کم جون بودن ولی من گذاشتم پای اینکه بچه تازه سفالیک شده و جاش کمه تکون بخوره زیاد... وقتی رفتم سونوی تایید... گفتن دوهفته توقف رشد داشته انگار بهش خون نمیرسیده که رشد کنه...
مریم جان عزیزم حال این روزاتو درک میکنم ولی به خدا اعتماد کن شک نکن بهترینا رو برات یه کنار گذاشته که به وقتش بهشون میرسی هیچ کاری برای خدا سخت نیست گلم به خودش توکل کن که فقط اون میتونه آرومت کنه...جای نمیرم گلم من بدترین روزامو این تاپیک با دلداری های دوستام سپری کردم دوست دارم بهترین روزامم همین جا باشم بشم باعث دلگرمیتون و امیدتون رو از دست ندین.از مامان ستیا هم میخوام دوباره به جمعمون برگرده که با هم این روزا رو بگذزونیم
