بگردم عزیزم واسه دلت... بخدا بازم شادی میاد به خونتون... غصه نخور ... قرار نیست همیشه اینجور بمونه... خدا شوهر و پسرت رو بهت ببخشه و انشالله بزودی بازم مامان میشی😗😗😗
ممنون گلم پاک کن
دست خودم نیست میدونم نباید برم میدونم ولی جو دور و برم همش منو یادم میاره من همش تظاهرم دارم میخندم بعد یهو میرم تو فکر شوهرم میکه تو همش نقش بازی میکنی خوبی ولی ته تهش همش غمگینی اصلا ناخودگاهم شده تو هر چیزی یه اسمی ازشون میارم ناخواسته بخدا از بس گریه میکنم و جالبه هیچکی نمیفهمه چون فقط خودم تو خونه هستم شوهرم ک میاد خودم سرگرم میکنم خیلی نمیفهمه چه خبر بوده بعد یهو دستام سنگین میشه یا سردرد میگیرم شوهرم میفهمه ک از صبح چه خبر بوده ک من به این روز افتادم انقدر این سال ها بهم سخت گذشته دلم میخاد انقدر بره جلو ک اصلا هیچی نفهمم و یادم نیاد ولی نمیشه فکر از دست دادن اولی دارم فکر دومی دارم فکر سومی دارم دردهاش زجراش بعد بلاهای ک سرم اوردن بعد چیزهای ک برام پیش اومده بعد اینده نامعلوم میخام دو کلمه درس بخونم یادم میاد ک باردار بودم میرفتم دانشگاه باز شدوع میشه فکرام از بس این ذهنم واموندم درگیره
ببین ادینه جان اگه یه درصد من تو ذهنم حسرت میخورم انقدر زورم نمی اومد و میگفتم حق دارن ولی وقته من انقدر ذوق کردم و نگران سلامتیشون بودم انصاف نبود روزی ک اینو شنیدم رفتم سر قبرم پسرم انقدر داد زدم گفتم اگه تو نرفته بودی اگه خدایا نگاهم میکردی تا الان من انقدر خوار نمیشدم انقدر زدم تو سر خودم شوهرم میخاست بره دعوا گفتم واگذار کردم به خدا بیخیال اون الان یه مادره ک به بچش شیر میده نمیخام بری سر و صدا کنی از خدا میخام بموقعش جواب دلشکسته ی منو بده
کامل بات حق میدم که حالت اینجور باشه من که یکی از دست دادم میخواستم از غمش بمیرم وای به حال دل تو عزیرم... درک میکنم‌ولی عزیزم جوونی و انشالله کلی زندگی پیش رو داری.. کلی روزهای خوب و شاد... تمام حرفم اینه به خودت فرصت بده... تنها نمون و غصه نخور... یا علی بگو و زندگیتو از نو شروع کن... سرت رو گرم کن جوری که اطرافت شلوغ باشه فرصت نکنی به غصه هات فکر کنی... برو کار برو کلاسای اموزشی یا برو درست رو ادامه بده اوایلش سخته ولی یکم که بگذره خوب میشه تجربشو دارم که میگم منو خواهرام بزور فرستادن سر کار نمیخواستم دو سه هفته اول هم در حد جنون اعصابم بهم میریخت و میگفتم‌نمیرم‌میخوام‌تو خونه تنها باشم ولی با گذشت زمان بهتر شدم الان هم فرصتم‌برا غصه خوردن کم شده... تو هم حتما ی برنامه ریزی کن... سخته ولی با شناختی که ازت بدست آوردم حتما میتونی مطمئنم
درسته اینجا فضا مجازیه و همو ندیدیم ولی حرف زدن و نوع گفتار شخصیت رو مشخص میکنه .. تو ذاتا مهربون و خوش قلبی و شک ندارم ی درصد حسادت نداری... عزیزم فهم و فرهنگ طرف مقابلت در اون حد بوده... نباید خودتو آزار بدی ... انشالله خدا روزی چنان شادت کنه با بجه های زیاد و ی زندگی مرفه و خوشبختی بی حد و اندازه که اون طرف حسرت داشته های تو رو بخوره ... از الانم بترکه چشم حسودش😁😁😁😁
فداتشم عزیزم ممنونم ک درک میکنی دقیقا همینطوره منم میرم سرکار تو پیش دبستانی هستم ولی فکر میکنم بدرد حال من نمیخوره چون بدتر میریزم بهم امیدوارم خدا به دل همه مادرهای دلشکسته مثل ما نگاه کنه و دلمون شاد کنه
