نه مصی جان همچین دخترقوی نیستم ولی باحرفای شماهاتصمیم گرفتم پاشم وروخودم کارکنم دکترم دارواعصاب داددکتر زنانم گفت تابخوری باردارنمیشی ۶ماه بعدشم نبایدبشی منم نخوردم دیدم اینجوری فایده نداره خودموفقط دارم داغون میکنم عروسی فامیلمون به خودم رسیدم ورفتم سعی کردم ناراحت نباشم جلومردم قوی بیام که بقیم به شکل یه حادثه نگاه کنن بعدم دوماه دارم اقدام میکنم ماه پیش حال روحی افتضاحی داشتم ولی این ماه بهترم اگه باردارنشم دوباره بهم میریزم میدونم عزیزم دعاکن باردارشم امیدم برگرده بودن بچه های تاپیک خیلی خوبه دلگرمی میدن انشا...همینجورکه حرفاوناارامی های منوتحمل میکنیدخداحاجت تک تکتونوبده میدونیدکه حرفاوناامیدیای من اززندگی ونمیشه برانزدیکان گفت چون نکشیدن ودرک نمیکنن
همین طوره عزیزم من از همون اولم بهت گفتم تو میتونی اما سعی کن از ناراحتی و غم و استرست کاسته شه همین ک حرف میزنی خوبه اما ارزوی مرگ کردن برای کسی ک امید تو دلش هست و زندگیش ادامه داره جایز نیست .منم دو جلسه مشاوره رفتم در حدی ک اشکام بند نمیومد.بهم دارو داد حتی خریدمشون اما با این ک گفت بخور تا اروم شی و تاثیری رو بارداری نداره ک صد در صد داشت. بروشورشو خوندم همون جا انداختمشون سطل اشغال خودمو با بیرون رفتن و مسافرت های مختلف و تفریح سرگرم کردم خیلی بهتر شدم . جلسه بعدی رو ک بعد از حدود یک ماه رفتم گفتم قرصایی ک دادید رو خریدم اما نخودم و همون موقع ک عوارض قرصارو فهمیدم تصمیم جدی گرفتم ک خودم قرص خودم باشم و با این غم بزرگم بالاخره اندکی کنار میام . همین طورم شد ب کمک همسرم ❤❤هر دوتامون تونستیم ب انگیزه و توانایی قبلمون هر چند کمتر ولی برسیم و با روحیه بهتر اقدام کنیم .
اکثر آقایون اینطوری هستن.ولی کلا تو فرهنگ ما وابستگی و ناراحتی زیاد بعد از دست دادن یه عزیز خیلی شدیده که به نظرم خیلی ضعف بزرگیه که ما ایرانیا داریم اصلا هم مربوط به دین اسلام نیست چون دوستان تسنن دارم که انقدر راحت با مرگ عزیزانشون کنار میان و تسلیم به رضای خدا هستند و میگن زندگی ادامه داره..شایدم من دراوردی شیعیان باشه اینهمه سوگواری و ...
ولی مطمئنم قوی هستی
توکل ب خدا .. من خیلی حساسم اما در کنارش خودمم نمیبازم . اما خدا بد زدمون 😔😔امید وارم حکمت گرفتن فرشته هامون رو بهمون نشون بده و یطوری بهمون ثابت کنه تا بتونیم ب ارامش بیشتر برسیم.. بچه های ایندمونو ب بهترین نحو ممکن بزرگ کنیم 🌹💕
سلام عزیزم من دوسال اقدام بودم دوبارم سقط داشتم الان باردارم.فقط فقط فقط توکل و لطف و حکمت خدا
بسپار به خودش شاید میخواد صبورتر بشیم بعدش ورزش و بیخیالی و خوش گذرونی
عزیز دلم انشاله فرزندت رو بسلامت بغل میگیری ❤❤❤ حتما همین طوره حکمت خدا بی علت نیست . . . منم برام ماه گذشته تجربه شد شرایط بدنی بسیار خوب ولی کلی استرس و روز شماری و تلقین اما بی نتیجه .. از این ماه تصمیم دارم بیخیال باشم و اقدام کنم 😊
قربون دلنوشته هات که آرومم میکنه خداجواب صبرامونوبزودی بده
جمعه شبکه من و تو یه برنامه راجع به تحلیل رفتار بچه های ۴_۵ساله نشون میداد،یه پسر بچه ۴ ساله رو نشون میداد که با خواهر ۶ ساله و پدرش زندگی میکردن و مادرشون بخاطر سرطان دو سال قبلش فوت کرده بود،پدر و بچه ها انقدر با این موضوع راحت کنار اومده بودن و شاد سه تایی زندگی میکردند و پذیرفته بودند که مادر دیگه برنمیگرده و زندگی ادامه داره..بعد من تو خونه نشسته بودم و ده بار میگفتم الهی بمیرم واستون😁😁🤣خب این نگاه منطقی و دید مثبت و امیدوار به زندگی نسل به نسل توی خانواده و جامعه آموزش دیدند و یاد گرفتند..ما هم از مادرامون دلسوزی و فداکاری بیش از ظرفیت یه مادرو یاد گرفتیم ...مطمئنم مادرهایی غربی که شرایط مشابه ما رو دارن خیلی خیلی راحت تر از ما با این موضوع کنار میان چون خانواده و جامعه این مدلی تربیتشون کرده..
