بارداری با میکرواینجکشن (icsi) سال 94

3-7 درمان خروج باد واژن: تقویت عضلات کف لگن - تمرینات کیگل (کگل) عضلات کف لگن (pelvic floor muscles) تشکـیل یافته است از عضلات (levator ani) و (coccygeus) این دو عضله به عضله (pubococcygeus) و یا به اختصار (pc) نیز نامیده میگردد که از استخوان شرمگاهی (pubic bone) آغاز و تا استخوان دنبالچه (coccyx) ستون فقرات امتداد یافته است. علایم ضعیف بودن عضلات کف لگن: 1-بی اختیاری ادرار به هنگام سرفه، عطسه، خنده، بلند کردن اشیاء سنگین، تغییر ناگهانی وضعیت بدن و فعالیت های شدید جسمی. 2-نیاز مبرم و اضطراری برای تخلیه مثانه و یا مدفوع. 3-کنترل ضعیف گاز روده هنگام خم شدن و یا بلند کردن اجسام سنگین. 4-دشواری در باقی ماندن تامپون در مهبل. 5-پرولاپس (افتادگی)(prolapse) مثانه، راست روده، رحم، پیشابراه و مهبل. 6-کاهش حس مهبل. 7-ایجاد صدا از مهبل حین مراقبت. 8-انزال زودرس. 9-ارگاسم ضعیف. دلایل ضعیف شدن عضلات کف لگن در زنان: 1-بارداری و زایمان. 2-زور زدن های مداوم حین دفع ادرار و اجابت مزاج. 3-یبوست مزمن. 4-بلند کردن اشیاء سنگین. 5-سرفه های مزمن. 6-چاقی و اضافه وزن. 7-تغییر در سطوح هورمونی پس از یائسگی. 8-فقدان تناسب اندام عمومی. 9-افزایش سن و بی تحرکی. دلایل ضعیف شدن عضلات کف لگن در مردان: 1-جراحی های غده پروستات. 2-زور زدن های مداوم حین دفع ادرار و اجابت مزاج. 3-یبوست مزمن. 4-بلند کردن اشیاء سنگین. 5-سرفه های مزمن. 6-چاقی و اضافه وزن. 7-فقدان تناسب اندام عمومی. 9-افزایش سن و بی تحرکی. منافع تقویت عضلات کف لگن: 1-ارگاسم قوی تر و لذت بخش تر در هر دو جنس. 2-بهبود جریان خون نواحی تناسلی و افزایش لذت جنسی در هر دو جنس. 3-درمان بی اختیاری ادرار. 4-جلوگیری و کمک به درمان پرولاپس مهبل. 5-بهبود جریان خون به مقعد و مهبل. 6-یکی از اصلی ترین راه درمان انزال زودرس در مردان. 7-کمک به درمان اختلال نعوظ در مردان. 8-جلوگیری از پرولاپس رحمی. 9-تقویت عضلات (cremaster) (عضله ای که روی کیسه بیضه را پوشانده و وظیفه بالا و پایین بردن کیسه بیضه برای تنظیم درجه حرارت بیضه را بعهده دارد) و اسفنکتر مقعد. تمرینات کِیگل(kegel): یک سری تمرینات که برای تقویت و کنترل ارادی عضلات کف لگن ابداع گردیده اند. شناسایی عضلات کف لگن و یا همان pc 1-بنشینید و عضلات ران، باسن و شکم خود را شل کنید. 2-حلقه دور مقعد خود را سفت و منقبض کنید بطوری که انگار دارید مدفوع و یا گاز روده خود را کنترل می کنید. سپس آن را شل کنید. این کار را چندین بار تکرار کنید. سعی کنید عضلات باسن را منقبض نسازید. 3-هنگامی که در حال ادرار کردن میباشید بطور کامل جلوی جریان ادرار را بگیرید و سپس جریان ادرار را مجددا برقرار سازید تا عضلات درگیر را شناسایی کنید. عضلاتی که شما برای قطع جریان ادرار از آنها استفاده میکنید همان عضلات pc میباشند. نکته: پس از شناسایی عضلات کف لگن مثانه خود را کاملا از ادرار تخلیه کنید تا دچار عفونتهای مجاری ادراری نگردید. همچنین این روش شناسایی را بیش از یکبار در هفته انجام ندهید. * دستگاه کیگل: با استفاده از این دستگاه به دوره تمرینات کیگل خود سرعت بیشتری دهید زیرا این دستگاه دارای قدرت بیشتری نسبت به تمرینات دست میباشد. * تایید شده از طرف نهادهای جهانی و دولتی نحوه انجام تمرینات کِیگل: -انقباضات کند: 1-عضلات مقعد و پیشابراه (همان عضلات pc) را همزمان با یکدیگر منقبض کرده و بسمت داخل و بالا آورید. این انقباضات را به مدت 5 ثانیه حفظ کرده و سپس عضلات را شل کنید. پس از اینکه موفق شدید انقباضات را تا 5 ثانیه حفظ کنید این مدت را به 10 ثانیه افزایش دهید. 2-این انقباضات و شل کردن ها تکرار کنید. در ضمن بایستی بین هر انقباض 10 ثانیه به عضلات کف لگن استراحت دهید. 3-تا 10 مرتبه این سیکل را تکرار کنید. -انقباضات سریع: 1-اکنون 5 تا 10 بار عضلات کف لگن را بطور سریع، قوی و کوتاه منقبض سازید. 2-10 ثانیه استراحت کرده و مجددا این انقباضات را تکرار کنید. 3-این روال را (انقباضات کند و سریع) را 4 تا 5 مرتبه در روز تمرین کنید. حین انجام تمرینات نکات زیر را رعایت کنید: 1-نفس خود را حبس نکنید. 2-عوض انقباض و بالا آوردن، عضلات را بسمت پایین فشار ندهید (گویی در حال دفع ادرار و مدفوع میباشید) 3-عضلات باسن، ران و شکم را سفت و منقبض نکنید. 4- پاها را به یکدیگر نفشارید. نکته: تمرینات کِیگل را هنگام ادرار کردن انجام ندهید چراکه دچار عفونتهای مجاری ادراری خواهید شد. مزایای تمرینات کِیگل: 1-ساده و آسان است. 2-بدون هزینه است. 3-موثر بوده و نیازی به وسیله خاصی ندارد. 4-دیگران متوجه آن نمیشوند و میتوان آن را در هر مکان و در حالات نشسته، ایستاده و درازکش تمرین کرد. اما دیربازده هستند اگر میخواهید به تمرینات کیگل و دوره درمان خود سرعت بیشتری بدهید توصیه ما به شما دستگاه کیگل میباشد زیرا: دارای قدرت بیشتری نسبت به تمرینات معمولیست. توسط نهادهای جهانی و وزارت بهداشت تایید گردیده است. اثر بخشی تمرینات کِیگل: 1-حداقل باید 15 هفته تمرینات را بطور مستمر انجام داد تا بتوان تغییرات ایجاد شده را مشاهده کرد. 2-به خاطر داشته باشید پس از تقویت عضلات کف لگن نبایستی تمرینات را قطع کنید بلکه این تمرینات را بایستی بطور منظم تا مادام العمرانجام دهید. تست قدرت عضلات pc در زنان: 1-یک یا دو انگشت تمیز خود را در داخل مهبل قرار دهید. 2-سپس عضلات pc خود را منقبض سازید. شما هنگام انقباض این عضلات بایستی یک احساس فشردگی را بدور انگشتان خود حس کنید. هر قدر این فشردگی قوی تر باشد عضلات pc شما نیز قوی تر میباشند. تست قدرت عضلات pc در مردان: 1-با یک انگشت دست، آلت و کیسه بیضه را بالا بیاورید. 2-یک انگشت دست دیگر را مابین مقعد و کیسه بیضه قرار دهید. هنگامی که عضلات pc را منقبض میسازید، شما باید به بالا حرکت کردن این ناحیه را احساس کنید. چنانچه عضلات قوی نباشند این ناحیه زیاد بالا نیامده و یا بالا آمده و در بالا چند ثانیه باقی می ماند. راهکارهای دیگر برای حفظ سلامتی عضلات کف لگن: 1-از بلند کردن اشیاء سنگین خودداری ورزید. 2-از زور زدن هنگام دفع ادرار و اجابت مزاج بپرهیزید. 3-وزن خود را کنترل کنید. 4-بیماریهای مزمنی که باعث سرفه کردن شما میشوند را درمان کنید. 5-از بی تحرکی اجتناب ورزیده و بطور منظم ورزش کنید.

3-8 علت تزریق آمپول هاش سی جی بعد از انتقال جنین: (اطلاعات زیر توسط مینا مامان جون گرداوری شده) hcg همون هورمونیه که بارداری باهاش تشخیص داده میشه. توی حالت طبیعی جفت این هورمونو ترشح میکنه تا بتونه به تغذیه جنین بپردازه، رشد بتا تا هفته 8 تا 11 ادامه داره و بعدش پایین میاد. بنظر میرسه علتش این باشه که جنین دیگه از مادر تغذیه میکنه، آمپول رو به این خاطر میدن که به جفت برای رساندن تغذیه به جنین کمک کرده باشن تا اینکه خدای نکرده مشکلی از این بابت پیش نیاد.

3-9 هچینگ، هیالورونیک اسید یا چسب جنین: لیزر هچینگ یک تکنیک آزمایشگاهی برای بهبود بخشیدن به سایر روش‌های مربوط به باروری مانند IVF و ICSI است. اطراف تخمک را لایه ای (پوشش شفاف غیرسلولی و ژل مانند) از جنس مولکول های قندی پروتئینی بنام زونا پلوسیدا پوشانده است. این لایه باعث محافظت تخمک و جنین می شود و پس از مرحله لقاح، یکی از عوامل هدایت جنین از لوله رحم به سمت رحم است که مانع جداشدن سلول های جنین از یکدیگر می شود. همچنین پس از وارد شدن یک اسپرم به تخمک ساختار آن چنان تغییر می کند که مانع ورود اسپرم های بعدی می شود. قبل از اینکه جنین بتواند به دیواره رحم متصل شود باید از دیواره خارجی خود (زونا پلاسیدا) خارج شود. در این صورت جنین می‌تواند در خطوط رحم جای گیرد که نتیجه این امر بارداری است. پس از رسیدن جنین به حفره رحم و تشکیل بلاستوسیست در روز پنجم یا ششم پس از لقاح به طور طبیعی این لایه نازک شده و به کمک آنزیم هایی که از جنین و دیواره رحم ترشح می شوند پاره می شود. به این فرآیند پاره شدن، هچینگ گفته می شود تا امکان چسبیدن جنین و نفوذ آن به داخل دیواره رحم فراهم آید. اگر مرحله هچینگ (خارج شدن جنین از پوسته خود) انجام نگیرد، بارداری رخ نمی‌دهد. بنابراین ایجاد سوراخ و نازک کردن لایه خارجی جنین (زونا پلاسیدا) باعث افزایش شانس بارداری در بعضی از زنان می‌شود. لیزر هچینگ روشی است که باعث ایجاد حفره در زونا پلاسیدا می‌شود. این عمل موجب می‌شود که جنین به کمک حفره ایجاد شده به آسانی از زونا پلاسیدا خارج گردد و شانس بیشتری برای چسبیدن به دیواره رحم پیدا کند. در مواردی که لقاح آزمایشگاهی صورت می گیرد، بعضی عوامل مانع نازک شدن زوناپلوسیدا و پارگی آن در اثر آنزیم ها می شوند. اهم این عوامل عبارتند از: سن مادر، سطح FSH بالا در خون مادر و ضخیم شدن زوناپلوسیدا به علت شرایطی که محیط کشت به آن اعمال می کند. به همین دلیل محققان راه هایی را برای پاره کردن زوناپلوسیدا به صورت مصنوعی ابداع کرده اند. یکی از این روش ها استفاده از اشعه لیزر است. این اشعه به صورت کاملا" کنترل شده به بخشی از دیواره جنین یا به عبارت دیگر زوناپلوسیدا تابیده می شود و طولی حدود 35 تا 40 میکرومتر از زونا را حذف می کند. به این فرآیند لیزر هچینگ گفته می شود. تاکنون هیچ گونه گزارشی مبنی بر اثرات نامطلوب استفاده از لیزر بر جنین ها بدست نیامده است و نوزادانی که از این روش در دوران جنینی آنها استفاده شده، سالم هستند. هم اکنون در پژوهشکده رویان نیز از این روش برای بیمارانی که سن آنها بیش از 37 سال است و یا یک دوره انتقال جنین ناموفق را تجربه کرده اند استفاده می شود. همچنین لیزر هچینگ برای بیمارانی که دوره انتقال جنین منجمد شده دارند نیز استفاده می شود. لیزر هچینگ چگونه انجام می‌شود؟ در این روش، متخصص جنین شناسی با استفاده از روش‌های مشخصی در دیواره زونا پلاسیدا حفره‌ای ایجاد می‌کند و بدین ترتیب جنین از دیواره خارج می‌گردد و در رحم رشد و نمو می‌کند. روش‌های لیزر هچینگ شیمیایی: در این روش از مواد شیمیایی برای تحلیل رفتن و ضعیف شدن دیواره زونا پلاسیدا استفاده می‌شود. انجام این روش مشکل است و نتیجه آن به مقدار ماده شیمیایی مورد استفاده بستگی دارد. بکارگیری مقادیر زیاد این مواد، برای جنین مضر است. مکانیکی: در این روش با استفاده از ابزاری کوچک مانند سوزنی که در ICSI استفاده می‌شود، حفره‌ای کوچک در زونا پلاسیدا ایجاد می‌گردد. نتیجه این روش بسیار به مهارت متخصص جنین شناسی بستگی دارد تا حین انجام آن باعث به خطر انداختن جنین نشود. لیزر: در این روش از سیستم میکرو لیزر برای ایجاد برشی در زونا پلاسیدا استفاده می‌شود. دقت این روش با برنامه‌ریزی‌های قبلی تعیین می‌گردد. همچنین نتیجه این روش به مهارت متخصص جنین شناسی بستگی ندارد. این تکنیک در مقایسه با دو تکنیک دیگر، درصد موفقیت باروری بیشتری دارد. لیزر هچینگ چه زمانی انجام می‌شود؟ این روش قبل از انتقال جنین به رحم و در مراحل ابتدایی تشکیل جنین (روزهای دو یا سه بعد از تشکیل زیگوت) و یا در مرحله بلاستوسیت (روزهای پنج یا شش بعد از تشکیل زیگوت) انجام می‌شود. برای چه افرادی لیزر هچینگ انجام می‌شود؟ * »زنان با سن بالای 37 سال * »زنانی که سطح هورمون FSH بالایی دارند * »جنین دارای پوسته ضخیم * »جنین با رشد و نمو آهسته و نامناسب * »زنانی که برای اولین بار IVF یا ICSI انجام می‌دهند اما به دلیل نیاز به سطح بالای گونادوتروپین‌ها به دنبال مشکلات تخمدان، شانس باروری کمی دارند. * »بیماران با سابقه شکست دو بار یا بیشتر در روش IVF شانس باروری با لیزر هچینگ چقدر است؟ اعتقاد بر این است که بکارگیری این روش در بعضی از زنان (به عنوان مثال زنانی که سن بالای 37 سال داشته و زونا پلاسیدای جنین آن‌ها ضخامت بیشتری دارد)، شانس باروری آن‌ها را افزایش می‌دهد. خطرات روش لیزر هچینگ کدامند؟ مطالعات اخیر نشان داده است که انجام IVF با کمک لیزر هچینگ در مقایسه با انجام آن به تنهایی باعث ایجاد تغییرات نامطلوب در نوزادان نشده است. به دلیل اینکه در این روش فقط لایه خارجی (زونا پلاسیدا) تحت تأثیر قرار می‌گیرد، ضرری به جنین وارد نمی‌شود.

3-10 15 نشانه ای که به شما میگوید کمبود ویتامین دارید:
1-درد در انگشت ها، پشت ساق پا وکف پا (کلسیم ,پتاسیم, منیزیم)
2-شکاف درگوشه لب ها(گروه ویتامین B)
3-احساس خستگی (B2)
4-خواب رفتن وکرخی دست وپا (B6وB12)
5-جوش های قرمز در بازوها وگونه ها (AوD)
6-افسردگی (D)
7-ریزش موی شدید (B)
8-اختلالات دید شبانه (A)
9-بی اشتهایی (B)
10-حالت تهوع، یبوست ونفخ (B12)
11-خونریزی لثه وزخم هایی که دیر خوب میشن (C)
12-سردرد و سر گیجه (B3)
13-اسهال (B9)
14-بی خوابی (B5)
15-خشکی پوست (AوB)

3-11 اطلاعاتی در مورد مشکل ترومبوز وریدی: جوابهایی که ماه لی لی جون با سابقه ترومبوز در ساق پاش در جواب سوالات نیلی59 داده: 1. در حین استفاده از داروهای تخمک کشی از سلکسان هم استفاده میکردی؟ سلکسان چند 60 یا 40؟ جواب: بله استفاده می کردم، سلکسان 40 2. زمان پانکچر سیکلت با سوپرفکت بود یا بدون سوپرفکت؟ جواب: با سوپرفکت 3. دارو های تخمک کشیت چی بودن؟ سیکل کوتاه یا بلند؟ یعنی تخمک کشیت همراه ال دی و سوپر فکت بود؟ بعد از تخمک کشی انتقال دادن یا فریز کردن؟ جواب: سیکل بلند مدت، داروهای پانکچر گونال و مریونال بودن، سه تا شو انتقال دادن منفی شد، شش تاش رو فریز کردن، حالا اون ها رو انتقال دادم که انشالله مثبته، سه تا گرید a چهار روزه 4. تو این سیکل ال دی که داشتی سلکسان چند میزدی؟ جواب: بله، بارها بهت گفتم من همیشه هر دارویی بخورم که ذره ای هورمون داشته باشه سلکسان می زنم. 5. تو این سیکل انتقال جنین سوپرفکت از روز سوم چند واحد زدی؟ و چند روز؟ بله از روز سوم، سه روز 30 واحد، بعد 15 واحد، 4 روز قبل از انتقال هم قطع کردم. 6. برای این سیکلت پردنیزلون هم داشتی؟ جواب: خیر هیچ وقت نداشتم. 7. برای مشکل انعقادی، از چند ماه قبل آسپرین، ب6، ب12، استفاده کردی؟ من فقط اسپرین داشتم از یک ماه و نیم قبل شروع کردم. 8. اسید فولیک چند میلی استفاده کردی؟ 5 میلی گرم 9. جنینت چند روزه بود؟ 4 روزه نیلی جان تا حالا هر سوالی داشتی من جواب داده بودم، ولی فکر کنم اونچه که می نوشتم برات رو با دقت نمی خوندی و اینکه مشکل خونی ما از قرار شبیه هم نیست، شاید درمانش شبیه باشه. دکترم رو هم که اسمشون رو بهت گفتم، می تونی تلفنش رو از ١١٨ بگیری چون من الان ندارمش. دکتر غلامرضا توگه هم دکتر خوبیه!

3-12 سقط مکرر: (گرداوری شده توسط نیلی59 عزیز) سقط مکرر یک تجربه بسیار دردناک چه برای پزشک و چه برای بیمار می‌باشد که با شیوع 3% یکی از شایع‌ترین عوارض حاملگی است. سقط مکرر به صورت ۳ بار یا بیشتر از دست دادن محصول حاملگی به طور پیاپی، در سه ماهه اول بارداری تعریف می‌شود. انواع سقط مکرر اولیه: در این حالت هیچ‌گاه بارداری موفقیت‌آمیز روی نداده است. ثانویه: در این حالت پس از یک تولد زنده سقط‌های مکرر روی می‌‌دهد. دلایل سقط مکرر از جمله مشکلاتی که منجر به سقط مکرر در خانم‌ها می‌شود می‌توان به دلایل زیر اشاره کرد: اختلالات ساختمانی رحم مشکلات هورمونی اختلالات کرموزومی سندرم تخمدان پلی‌کیستیک بیماری‌های خودایمنی اختلالات همراه با افزایش انعقاد پذیری شایع‌ترین علت سقط منفرد دلایل ژنتیکی می‌باشد، در حالی‌که شایع‌ترین دلیل سقط مکرر دلایل ایمونولوژیک محسوب می‌شود. معمولا سقط‌های ژنتیکی در سنین پایین‌تر حاملگی، در زمانی که طول جنین کمتر از 30 میلی‌متر است اتفاق می‌افتد اما سقط‌های ایمونولوژیک در حاملگی‌های بالای 10 هفته بیشتر دیده می‌شود. نگاهی به مراحل لانه‌گزینی جنین نشان می‌دهد که در تمامی مراحل، سیستم ایمنی در پذیرش جنین توسط مادر نقش مهمی دارد. به عنوان مثال، در مرحله تهاجم اندومتر توسط سلول‌های جفتی، فاکتورهای رشد و بعضی عوامل التهابی و ایمنی در تهاجم، لانه‌گزینی و تکامل جفت اولیه دخالت دارند. همان‌طورکه گفته شد، اختلالات ایمونولوژیک شایع‌ترین و مهم‌ترین علت سقط مکرر می‌باشد. مهم‌ترین دلیل ایمونولوژیک، سندرم آنتی‌فسفولیپید می‌باشد. به همین دلیل، کالج آمریکایی زنان و زایمان (ACOG)، اندازه‌گیری آنتی‌بادی ضد فسفولیپید در بیماران سقط مکرر را الزامی دانسته است؛ این آزمایش باید هر 6 هفته یک بار تکرار شود. حدود 10 تا 20 درصد سقط‌ها به دلیل آنتی‌بادی و در مراحل کمتر از 10 هفتگی جنین اتفاق می‌افتد. سندرم آنتی‌فسفولیپید با علائم کلینیکی خاصی خود را نشان می‌دهد همچون مسمومیت بارداری، ریتم غیر طبیعی قلب جنین، از بین رفتن جنینِ به ظاهر نرمال پس از 10 هفته بدون علت مشخص و یا زایمان زودرس قبل از 34 هفته با افزایش فشار خون و نارسائی جفت. گاهی این سندرم در زمینۀ بیماری لوپوس ایجاد می‌شود که توجه به آن بسیار مهم است. بعضی مطالعات نشان می‌دهد که افزایش آنتی‌بادی ضد هسته حتی بدون علائم ایمونولوژیک با افزایش سقط همراه است ولی بسیاری از مطالعات به حضور این آنتی‌بادی در میان افراد نرمال اذعان داشته و نقش این آنتی‌بادی را در ایجاد سقط مکرر کم‌رنگ می‌دانند. آنتی‌بادی‌های ضد تیروئید نقش مهمی در بروز سقط مکرر داشته و شیوع سقط مکرر در حضور این آنتی بادی‌ها در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی‌داری بالاتر بوده است. پاتوفیزیولوژی سقط در این بیماران، نامشخص و بدون ارتباط با عملکرد تیروئید می‌باشد و بیشتر به وجود یک اختلال ایمنی در بدن مربوط می‌شود. سیستم ایمنی بدن در زمان لانه‌گزینی به طور سریالی وارد عمل می‌شود. یکی از دلایل سقط مکرر دلایل ایمنی می‌باشد. در واقع این مشکل زمانی اتفاق می‌افتد که پاسخ ایمنی طبیعی بدن به ژن‌های جنین و جفت، غیرطبیعی باشد. این مشکل منجر به اختلال در ایجاد آنتی‌بادی‌های بلاک‌کننده در مادر شده و منجر به از دست رفتن جنین می‌شود. بعضی از مطالعات نشان‌گر اهمیت یکسان بودن ژن‌های گلبول‌های سفید (که در رد پیوند دخالت دارد) در بروز سقط و اشکال در لانه‌گزینی می‌باشد. بعضی مطالعات نیز به طور اختصاصی حاکی از ارتباط این ژن‌ها با سقط مکرر و ارتباط با ناباروری و شکست در IVF دارد. همچنین اهمیت آن در وزن زمان تولد نوزادانی که حاملگی موفقی را گذرانده‌اند در مطالعات نشان داده شده است. از اختلالات هورمونی که به سقط مکرر منجر می‌شوند می‌توان به اختلالات و ضعف تخمدان، دیابت و بیماری‌های تیروئیدی اشاره کرد. تداوم بارداری در خلال 2 ماه اول بارداری وابسته به تولید پروژسترون از تخمدان است که اگر به مقدار کافی تولید نشوند، سلول‌های جفتی رشد کافی نخواهند داشت و به سقط خود به خود منجر می‌شود. علت سقط در دیابت ممکن است اختلال در جریان خون رحمی باشد. کم‌کاری تیروئید، بیماری هورمونی دیگری است که باعث سقط مکرر می‌شود و به دلیل تأثیر روی تخمک‌گذاری و اختلال عملکرد تخمدان‌ها ایجاد می‌شود. تشخیص و درمان سقط مکرر در مجموع در بیشتر بیماران پس از ۲ تا ۳ بار سقط پیاپی باید ارزیابی‌های لازم صورت گیرد. برای ارزیابی سقط مکرر، علاوه بر گرفتن شرح حال و انجام معاینه بالینی، از آزمون‌های زیر استفاده می‌شود: بررسی کروموزوم والدین بررسی آنتی‌بادی‌های مؤثر در سقط مکرر بررسی ترومبوفیلیا ارزیابی حفره رحم (با تصویربرداری از رحم و لوله‌های رحم) بررسی کروموزومی محصول حاملگی بررسی فلوسیتومتری خون در بررسی آناتومیک رحم با انجام عکس رنگی رحم می‌توان به اشکالاتی در ساختمان رحم پی برد که اکثرا با انجام هیستروسکوپی (آندوسکوپی رحم) قابل تشخیص و درمان است. از جمله ناراحتی‌های قابل تشخیص با این روش می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: چسبندگی‌های داخل رحمی و دیواره وسط رحم پولیپ یا فیبروم داخل رحمی سپتوم رحم ناهنجاری‌های شریان رحمی نارسایی دهانه رحم لیومیوم‌ها آدنومیوز درمان در بیماران سقط مکرر با علت ایمونولوژیک شامل هپارین، آسپیرین، ویتامین D، ایمینوگلوبولین تزریقی و یا ترکیبی از این درمان‌ها می‌باشد. هپارین علاوه بر اثر آنتی‌کوآگولانت که با مهار تبدیل پروترومبین به ترومبین و افزایش آنتی‌ترومبین 3 اعمال می‌کند اثرات ایمونولوژیک داشته و مانند IL-3 عمل می‌کند و باعث افزایش تهاجم و افزایش تبدیل سیتو تروفوبلاست به سن سشیو تروفوبلاست می‌شود. باعث کاهش IF-,TNF,IL-2,complement می‌شود. ویتامین D نیز اثرات ایمونومدولاتور داشته و مثل اینترلوکین IF-,TNF,IL-2 می‌شود. تزریق ایمونوگلوبولین وریدی (IVIG) باعث کاهش اتصال سلول‌های T به گیرنده‌های FC و ماتریکس خارج سلولی همچون کلاژن، الاستین و فیبرونکتین شده و باعث تعادل TH-1/TH2 می‌شود که منجر به کاهش فعالیت سلول‌های NK می‌شود. از آن جایی‌که سلول‌های NK گیرنده کورتون دارند، پردنیزولون می تواند باعث کنترل این سلول‌ها شود. مطالعات کوچک نشان داد که استفاده از ایمینوگلوبولین تزریقی باعث کاهش سقط مکرر وکاهش پره اکلامپسی و IUGR می‌شود. اما پژوهش‌گران در مطالعات بالینی خود، تفاوت چندانی در نتیجه بارداری در درمان با ایمینوگلوبولین ندیده‌اند. بحث‌های زیادی در مورد اثربخشی ایمینوگلوبولین تزریقی در بهبود موفقیت پس از انتقال جنین در بیمارانی که IVFهای ناموفق داشته‌اند، وجود دارد. در بررسی سیستماتیک و متاآنالیز انجام شده در سال 2006، در خصوص اثربخشی ایمینوگلوبولین تزریقی در بیماران مبتلا به شکست مکرر در IVFنشان داده استفاده از این روش درمانی به طور مشخصی با افزایش میزان حاملگی پس از انتقال جنین همراه است. تغذیه و سقط مکرر امروزه محققان غیر از موارد اشاره شده، روی یکی دیگر از دلایل ناشناخته سقط مکرر یعنی تغذیه تمرکز کرده‌اند. پیش از این، بررسی‌ها نشان داده بود چاقی یا لاغری مفرط تأثیری منفی بر باروری و تخمک‌گذاری دارد و حتی می‌توانند در صورت بارداری خانم سبب سقط جنین شوند. این موضوع به ویژه زمانی که اندیس توده بدنی پایین‌تر از ۵/۱۸ یا بالاتر از ۳۰ باشد بیشتر می‌شود. اما بیش از وزن آنچه اهمیت می‌یابد چربی‌های دور شکم است و از آنجا که کنترل قندخون را تحت تأثیر قرار می‌دهد می‌تواند سبب سقط جنین شود. جالب است بدانید داشتن وزن بالا بر تخمدان آندومتر و رحم هم تأثیر می‌گذارد و هر میزان اضافه وزن بالاتر برود کیفیت تخمک پایین‌تر آمده و رشد جنین را تحت تأثیر قرار می‌دهد. سقط جنین در این خانم‌ها بسیار دیده می‌شود و فرقی نمی‌کند که این خانم‌ها طبیعی باردار شده باشند یا به روش مصنوعی. به همین دلیل است که طبق قوانین جنین، خانم‌هایی که مایل به بارداری با روش مصنوعی‌اند ابتدا باید وزن خود را در صورت داشتن اضافه وزن کاهش دهند. سقط مکرر می‌تواند بر بارداری‌های بعدی هم تأثیر منفی بگذارد. به عنوان مثال، تحقیقات نشان داده زنانی که دچار سقط مکرر می‌شوند، کمبود ویتامین B9 یا اسیدفولیک دارند. حتی برخی از آن‌ها حاصل پلی مورفیسم ژنتیکی هستند که از جذب ویتامین B9 جلوگیری کرده و اگر تغذیه آن‌ها حاوی مقدار کمی اسیدفولیک باشد، کمبود آن می‌تواند اثر مضری بر جنین بگذارد. همین دسته از زنان در صورتی که به طور مرتب ویتامین‌های گروه B را مصرف کنند از سقط پیشگیری خواهند کرد و در صورتی که طی دوران بارداری و قبل از آن اسیدفولیک مصرف کنند، سقط جنین ۵۷ درصد کاهش خواهد یافت. برخی بیماری‌ها نظیر بیماری سلیاک (عدم تحمل گلوتن) می‌تواند یکی از دلایل سقط جنین باشد. این بیماری گرچه شایع است اما در برخی موارد تشخیص داده نمی‌شود و در نتیجه بدون درمان باقی می‌ماند. از جمله نشانه‌های ابتلا به این بیماری، اسهال شدید و لاغری است. این ناراحتی می‌تواند بر تخمک‌گذاری نیز تأثیر گذاشته و عامل ناباروری یا سقط جنین باشد. خانم‌هایی که مبتلا به این ناراحتی هستند با دریافت رژیم بدون گلوتن می‌توانند از بروز سقط پیشگیری کنند. از جمله مواد غذایی دیگری که گاهی احتمال سقط را افزایش می‌دهد، مصرف قهوه است. جالب است بدانید احتمال سقط در صورتی که میزان مصرف کافئین در روز از ۲۵۰ میلی‌گرم یا دو فنجان قهوه بالاتر برود به شدت افزایش می‌یابد. نکته دیگر اینکه باید متوجه مصرف کافئین پنهان هم بود. این کافئین در چای، برخی سوداها و شکلات وجود دارد. لازم به ذکر نیست که بگوییم مصرف نوشیدنی‌های الکلی تا چه حد مضر است زیرا این موضوعی است که به اثبات رسیده و تاکنون در مورد آن بسیار بحث شده است.

3-13 آندومتریوز: اطلاعات توسط الی جون گرداوری شده! آندومتریوز چیست؟ آندومتریوز عارضه بسیار شایعی است که سلول­های پوشاننده جدار داخلی رحم(اآندومتر)، در جای دیگر، معمولاً در لگن و اطراف رحم، تخمدان­ها و لوله­های رحمی یافت می­شوند. در طی سال­های باروری بیشتر زنان را تحت تأثیر قرار می­دهد. می­تواند بر روی زنان از هر گروه اجتماعی و یا نژادی تأثیرگذار باشد. آندومتریوز یک عفونت نیست و مسری و واگیردار نمی­باشد. آندومتریوز سرطان نیست. آندومتریوز در مورد من چه معنایی دارد؟ علایم مهم آندومتریوز عبارتند از درد لگنی، درد در حین یا بعد از رابطه جنسی، قاعدگی­های دردناک و گاهی سنگین، در برخی زنان مشکل در باردار شدن. آندومتریوز ممکن است بسیاری از جنبه­های زندگی زنان مثل سلامت کلی، احساسی، و زندگی روزمره آن­ها را تحت تأثیر قرار دهد. آندومتریوز شایع است و بسیاری از زنان ممکن است هیچ علامتی نداشته باشند. در یک تخمین، حدود دو ملیون نفر در انگلیس این مشکل را دارند. آندومتریوز مشکلی است که در تمام طول دوران باروری(از شروع پریود تا یائسگی)، و در تمامی سنین، زنان را از هر طبقه اجتماعی و نژادی تحت تأثیر قرار می­دهد. زنانی که علائم دارند، ممکن است یک یا بیشتر این حالت­ها را داشته باشند: پریودهای دردناک(دیسمنوره)، که به مسکن­های ضد درد معمول پاسخ نمی­دهند. بعضی از خانم­ها پریودهای سنگینی دارند. درد در حین یا بعد از نزدیکی(دیسپارونی) درد زیر شکم درد لگنی که ممکن است طولانی مدت باشد مشکل در باروری و یا نازایی درد در رابطه با روده­ها و مثانه(همراه و یا بدون خونریزی) خستگی طولانی مدت برخی زنان به هیچ وجه علائمی ندارند. درد علامت شایع آندومتریوز است. درد ممکن است به صورت مبهم در پایین شکم، لگن و یا پایین کمر باشد. درد در زنان متفاوت است: مکان درد، زمان و میزان درد فرق می­کند. درد و اثرات آندومتریوز ممکن است موجب احساس افسردگی در شما گردد. اغلب زنان مبتلا به آندومتریوز در ناحیه لگن و بالای پاها درد دارند. برخی زنان تنها در مواقع خاصی مثل دوران پریود، زمان نزدیکی یا اجابت مزاج درد دارند. باقی زنان همیشه درد دارند. برخی زنان مبتلا به آندومتریوز به راحتی باردار می­شوند در حالی که برخی دیگر به سختی حامله می­شوند. در طول بارداری، درد ممکن است که بهتر شود و بعد پس از تولد بچه دوبار عود کند. برخی زنان درمی­یابند که دردشان بدون هیچ درمانی بهبود یافته است. علت آندومتریوز چیست؟ در طول دوره قاعدگی، تحت تأثیر هورمون­های زنانه استروژن و پروژسترون، لایه داخلی رحم(آندومتر) به منظور آمادگی برای تخم بارور شده ضخیم می­گردد. اگر بارداری رخ ندهد، این لایه به عنوان خون قاعدگی ریزش می­کند. آندومتریوز زمانی رخ می­دهد که سلول­های لایه داخلی رحم در جای دیگری از بدن، که معمولاً لگن است، یافت می­شوند. در هر ماه این بافت­های خارج از رحم به همان شیوه لایه داخلی رحم ضخیم می­گردند و فرو می­ریزند و خونریزی می­کنند. این خونریزی داخلی در داخل لگن، مثل پریود راهی برای خروج از بدن ندارند. این حالت باعث التهاب، درد و تخریب اورگان­های تناسلی می­گردد. آندومتریوز عموماً در لگن ایجاد می­شود. ممکن است در مکان­های زیر هم یافت شود: روی تخمدان­ها که می­تواند ایجاد کیست نماید که اغلب به عنوان "کیست شکلاتی" نامیده می­شود در درون و یا روی لوله­های رحمی تقریباً همه جا، رو، پشت یا اطراف رحم در پریتوئن(بافتی که دیواره شکم و اکثر اورگان­های داخل شکم را می­پوشاند). به طور نادرتر، آندومتریوز ممکن است روی روده و مثانه، یا عمیق­تر در درون دیواره عضله رحم(آدنومیوزیس) ایجاد شود. چرا آندومتریوز رخ می­دهد؟ هنوز معلوم نیست که چرا آندومتریوز ایجاد می­شود. چندین نظریه پیشنهاد شده است ولی هیج کدام ثابت نشده است. رایج­ترین نظریه پذیرفته شده این است که در حین قاعدگی، برگشت اندکی خون رحم از طریق لوله­های رحمی، بافت رحم را به محوطه لگن منتقل می­کند. به این رخداد قاعدگی رو به عقب می­گویند. چقدر ممکن است زود به تشخیص برسم؟ در مورد بسیاری از زنان، سال­ها ممکن است طول بکشد تا به تشخیص برسند. پزشکان می­گویند به این علت است که: هیچ کدام از علائم یا مجموعه­ای از علائم قطعاً تشخیص آندومتریور را تأیید نمی­کند. علائم آندومتریوز شایع هستند و ممکن است بیماری­های دیگر مثل سندروم روده تحریک­پذیر(IBS) یا بیماری التهاب لگن(PID) علت باشند. زنان متفاوت علائم متفاوتی دارند. برخی زنان اصلاً علامتی ندارند. هیچ آزمایش ساده ­ای برای آندومتریوز وجود ندارد. تنها راه برای تشخیص قطعی، یک جراحی کوچک به نام لاپاراسکوپی است که برای هر خانمی انجام نمی­شود. اگر تنها پریودهای دردناک دارید و هیچ علامت دیگری ندارید، قبل از هر جراحی تشخیصی و یا درمانی، ممکن است پزشک به شما پیشنهاد کند که یک ضد درد را امتحان کنید. زندگی کردن بدون تشخیص می­تواند عذاب آور باشد. بسیاری از زنان در مورد این که چرا درد دارند و یا این که چرا در رابطه با بارداری مشکل دارند ممکن است ترس بیشتری داشته باشند. حتی ممکن است فکر کنند که سرطان دارند. وقتی یک متخصص را می­بینم چه اتفاقی می­افتد؟ در زمان ملاقاتتان، ممکن است از شما در مورد پریودها و مسائل جنسی­تان سؤالات خاصی پرسیده شود. مهم است تا آنجایی که امکان دارد اطلاعاتی را جمع­آوری کنید تا به پزشک­تان کمک کند به تشخیص درست برسد. ممکن است نوشتن علائم از قبل و آوردن یادداشت­ها در روز ویزیت کمک­کننده باشد. اینگونه مطمئن خواهید بود که تمام اطلاعات مورد نیاز را به همراه دارید. برخی همراه بودن یک دوست یا شریک جنسی را کمک­کننده می­دانند. شما هم باید فرصتی برای پرسیدن سؤالات داشته باشید. به من چه آزمایشاتی ممکن است پیشنهاد شود؟ باید اطلاعاتی کامل از آزمایشات موجود به شما داده شود. این آزمایشات موارد زیر هستند: سونوگرافی: به شما سونوگرافی توصیه شود. این کار می­تواند مشخص کند که آیا کیست آندومتریوز در تخمدان­ها وجود دارد یا نه. یک سونوگرافی نرمال، آندومتریوز را غیرمحتمل نمی­کند. لاپاراسکوپی: در مورد اغلب زنان، لاپاراسکوپی تنها راه برای رسیدن به تشخیص مطمئن است. به همین خاطر، اغلب به عنوان آزمایش استاندارد طلایی به آن رجوع می­شود. لاپاراسکوپی یک جراحی کوچک است که تحت بیهوشی عمومی انجام می­گیرد. یک برش کوچک در نزدیکی ناف ایجاد می­شود، بعد یک تلسکوپ(که به عنوان لاپاراسکوپ نامیده می­شود) که به ضخامت یک قلم است در داخل قرار داده می­شود. این کار به متخصص زنان اجازه می­دهد که اورگان­های لگنی را به وضوح ببیند و به دنبال آندومتریوز بگردد. این عملی است که نیاز به بستری در شب ندارد. مثل هر عمل جراحی خطرات و فوایدی دارد. این مسائل باید به طور کامل برای شما توضیح داده شود. وقتی لاپاراسکوپی دارید، باید در مورد نتایج آن توضیحات کاملی به شما داده شود. تصمیم­ گیری در مورد درمان: در مورد گزینه­های درمانی باید اطلاعات کاملی به شما داده شود. درباره خطرات و فواید هر روش درمانی باید اطلاعاتی داده شود. فاکتورهای متعددی ممکن است روی تصمیم شما اثر بگذارد که شامل موارد زیر است: در مورد شرایطتان چه احساسی دارد سن شما مشکل اصلی شما درد یا بارداری است آیا می­خواهید باردار شوید- برخی از درمان­های هورمونی که درد را کم می­کنند، مانع بارداری می­شوند در باره جراحی چه احساسی دارید قبلاً چه درمانی داشته­اید درمان­های خاص چقدر مؤثر هستند ممکن است به این نتیجه برسید که بهترین راه این است که هیچ درمانی را در پبش نگیرید. این به این دلیل است که علائم شما خفیف هستند، مشکل بارداری ندارید و یا نزدیک دوران بائسگی هستید که ممکن است علائم بهبود یابند. چه درمانی می­توانم بگیرم؟ گزینه ­های درمانی ممکن است شامل موارد زیر باشند: ضد درد: داروهای ضد درد التهاب را کاهش می­دهند و کمک می­کنند تا درد کم شود. درمان هورمونی: گستره­ای از درمان­های هورمونی وجود دارد که تخمک­گذاری را متوقف می­کند یا کاهش می­دهد و آندومتریوز را کوچک می­کند یا از بین می­برد. روش­های درمانی زیر داروهای ضد بارداری هستند و از حاملگی شما جلوگیری خواهند کرد: قرص یا چسب ضد بارداری ترکیبی خوراکی: این­ها شامل هورمون­های استروژن و پروژسترون هستند و از طریق ممانعت از تخمک­گذاری عمل می­کنند، و می­توانند پریود شما را سبکتر، کوتاهتر و کم دردتر سازند. وسایل داخل رحمی(IUS): یک وسیله کوچک T شکل که هورمون پروژسترون آزاد می­کند. این کمک می­کند تا درد کاهش یابد و پریودها سبکتر گردند. برخی خانم­ها اصلاً پریود نمی­شوند. شیوه­های هورمونی زیر خاصیت ضد بارداری ندارند، پس اگر نمی­خواهید باردار شوید، باید از روش­های ضد بارداری استفاده کنید: استفاده از هورمون پروژسترونی یا مشتقات تستوسترون: GnRh آگونیست- این دسته از داروها، تولید استروژن از تخمدان­ها را متوقف می­کنند و یائسگی موقت یا قابل برگشت را موجب می­شوند. جراحی: برای خارج کردن مناطق آندومتریوز جراحی می­تواند مورد استفاده قرار بگیرد. جراحی هیسترکتومی(درآوردن رحم)، همیشه به طور موفقیت­آمیز آندومتریوز را خارج نمی­کند. براساس این که آندومتریوز در کجا قرار دارد و چقدر وسعت دارد، انواع مختلفی از جراحی وجود دارد. موفقیت جراحی متفاوت است و ممکن است به جراحی دیگری نیاز پیدا کنید. قبل از هر عمل جراحی متخصص زنان شما در این مورد با شما صحبت خواهد کرد. جراحی لاپاراسکوپی(جراحی بسته): متخصص زنان تکه­های آندومتریوز را با از بین بردن یا بریدن آن­ها خارج می­کند. لاپاراتومی(جراحی باز): اگر آندومتریوز شدید و یا وسیع است، ممکن است به شما لاپاراتومی پیشنهاد شود. این جراحی بزرگی است که شامل یک برش بر روی شکم و معمولاً بر روی خط بیکینی است. هیسترکتومی(برداشتن رحم): برخی زنان برای برداشتن تخمدان­ها یا رحم خود نیاز به جراحی دارند. داشتن این جراحی به این معنی است که دیگر بعد از عمل قادر به داشتن بچه نخواهید بود. براساس شرایط شما، اگر تخمدان­ها بیرون آورده شده­اند، پزشک هورمون درمانی جایگزینی(HRT) را به شما پیشنهاد خواهد کرد. اگر در باردار شدن مشکل دارم، چه کار باید بکنم؟ برای برخی از زنانی که آندومتریوز دارند، باردار شدن ممکن است مشکل باشد. پزشک اطلاعات کاملی در مورد گزینه­های دیگر مثل روش­های کمکی باروری را به شما خواهد داد. آیا عارضه جانبی دارد؟ به شما اطلاعات کاملی در مورد روند جراحی و درمان­های پیشنهاد شده داده خواهد شد. عوارض جانبی از زنی به زن دیگر متفاوت است. زندگی با آندومتریوز: همه بیماران مبتلا به آندومتریوز نمی­توانند درمان شوند و در مورد برخی از زنان، دیگر درمانی وجود ندارد که به آن­ها کمک کند. با حمایت می­توانند شیوه زندگی­شان را پیدا کنند و بتوانند این شرایط را اداره کنند. حمایت: مؤسسات حمایتی مشاوره، حمایت و توصیه­های با ارزشی را تدارک می­بینند. درمان­های تکمیلی: درمان­های تکمیلی شامل شناخت عکس­العمل­ها، درمان سنتی چینی، درمان­های گیاهی و هومئوپاتی هستند. این­ها ممکن است در تسکین درد مؤثر باشند. در بسیاری از خانم­ها تغییرات رژیم غذایی مثل حذف یک نوع غذای خاص مانند لبنیات یا محصولات گندم ممکن است به تسکین درد کمک کند. درمان­هایی همچون طب سوزنی، ویتامین ب1 و منیزیوم به برخی زنان در پریودهای دردناک کمک می­کند. در حال حاضر شواهد کافی که نشان دهد چنین درمان­هایی در کاهش دردهای همراه با آندومتریوز مؤثر است وجود ندارد. آیا چیز دیگری هست که من باید بدانم؟ مصرف قرص­ها یا چسب­های جلوگیری ترکیبی علائم آندومتریوز را درمان می­کند. در صورت بارداری، آندومتریوز بعید است که خطری برای حاملگی شما داشته باشد. برخی زنان دریافته­اند که ورزش­هایی که به طور تفریحی انجام می­شود، سلامتی­شان را بهبود می­بخشد، که این ممکن است به بهبود بعضی از علائم آندومتریوز کمک کند. هیچ ضمانتی وجود ندارد که درمان­ها در مورد همه، همیشه مؤثر باشند. گروه­هایی محلی را که برای زنان مبتلا به آندومتریوز اداره می­شوند حمایت کنید. محیط­های اینترنتی ممکن است اولین جایی باشند که زنان برای حمایت به آن روی می­آورند. کیفیت اطلاعات ممکن است متفاوت باشد. دکتر رضا نصر استاد جرایی زنان نازایی دانشگاه لندن ***************** آندومتریوز​؛ خطری در کمین زنان زنان به علت ساختار خاص بدنشان در معرض ابتلا به بیماری‌های مختلفی قرار دارند؛ بیماری‎هایی که بر زندگی زنان تاثیرگذار است و درمان آنها دشواری‌های بسیاری را به دنبال دارد.​ جام جم سرا:یکی از این بیماری‌ها «آندومتریوز» است که در آن بافت داخل رحم در جایی خارج از مکان اصلی خود رشد کرده و خطرات بسیاری مانند نازایی را برای زنان به دنبال دارد.​ دلیل ابتلا، نحوه کنترل و مدارا با این بیماری از نکته‌‍‌‌هایی است که باید همه خانم‌ها حتی آنهایی که با این بیماری درگیر نیستند، از آن آگاه باشند. گفت‌وگو با دکتر کتایون برجیس،متخصص زنان، زایمان و نازایی و جراح زنان را پیش‌رو دارید. افراد چرا به بیماری آندومتریوز دچار می‌شوند؟ آندومتریوز در واقع نوعی کیست تخمدانی است و به پدید آمدن غده‌های آندومتریال در بیرون از آندومتر و عضله رحم گفته می‌شود. در آندومتریوز بافت مخاط رحم یا همان آندومتر در بیرون از محل اصلی خود شکل می‎گیرد. این مکان هر جایی بجز طحال می‎تواند باشد؛ هرچند بیشترین جایی که این اتفاق ممکن است در آن رخ دهد لگن است. در لگن نیز بافت تخمدان‎ها بیشتر از دیگر بافت‌ها درگیر آندومتریوز می‌شود. بافت درگیر شده همزمان با دوران قاعدگی شروع به خونریزی کرده و مشکلاتی مانند دردهای مزمن لگنی و نازایی ایجاد می‌کند. به کیست‌های تخمدانی اشاره کردید. آندومتریوز چه تفاوتی با دیگر کیست‎ها دارد؟ شایع‌ترین نوع کیست‌های تخمدانی، کیست‎های «فولیکولار» یا کیست‌های «عملکردی» تخمدان است. در عملکرد طبیعی تخمدان، یک فولیکول طی چرخه قاعدگی آزاد و تخمک‎گذاری انجام می‎شود. گاهی این چرخه تغییر می‌کند؛ هنگام تخمک‌گذاری کیسه‎ای به نام فولیکول ایجاد می‏شود که تخمک درون آن شکل می‎گیرد. اگر تخمک از فولیکول آزاد نشود یا پس از آزاد شدن فولیکول از بین نرود، کیست تخمدان ایجاد خواهد شد. در واقع این نوع کیست‎ها بیماری جدی محسوب نمی‎شود و جزو کیست‎های خوش‎خیم است. آندومتریوز ممکن است نمایی مشابه آنها داشته باشد، اما همان‌طور که درباره آن توضیح دادم بسیار متفاوت است و برای درمان آنها باید از آزمایش CA-125 کمک گرفت، علاوه بر این‌که به درمان جدی نیاز دارند. در واقع این آزمایش میزان چسبندگی یا احتمال آن را به ما نشان می‎دهد. کیست‎های عملکردی تخمدان برای همه خانم‎ها پیش می‎آید و با علائمی مانند تاخیر در قاعدگی و دردهای قاعدگی همراه است. این مشکل با سونوگرافی قابل تشخیص است و هرچند به بیمار اطلاع داده می‎شود که خطر تورشن (چرخش کیست) و پارگی کیست وجود دارد، اما کیست‌های عملکردی سه ماه بعد درمان خواهد شد. با این حال اگر کیست دارای جزء جامد باشد باید از آزمایش CA-125 استفاده کرد. شایع‎ترین نشانه‌های آندومتریوز چیست؟ دردهای لگنی یکی از نخستین علائم آندمتریوز است که بیشتر اوقات هنگام قاعدگی بروز می‎کند. این درد ممکن است چند روز قبل از دوران قاعدگی آغاز شود و تا چند روز پس از آن ادامه داشته باشد. خونریزی غیرطبیعی هنگام قاعدگی یا حتی بین دو قاعدگی نیز از دیگر نشانه‌های این بیماری است. همچنین در کنار این عوامل باید به تاخیر در بارداری، خستگی، اسهال، یبوست، نفخ یا تهوع که ممکن است هنگام قاعدگی بروز کند نیز توجه کرد. البته میزان درد همیشه نشانه قابل‌اعتمادی برای این بیماری نیست و با بروز این عوامل برای اطمینان بیشتر باید از آزمایش CA-125 استفاه کرد. این آزمایش به چه منظور انجام می‎شود؟ در آندومتریوز، کیست‌های پرشده از مواد جامد یا مخلوط جامد و مایع به آزمایش‌هایی دیگر برای تعیین سرطانی بودن کیست نیاز دارند. به همین دلیل آزمایش CA-125 در کنار مارکرهای دیگر برای تشخیص درخواست می‌شود. در آندومتریوز و موارد دیگر خوش‌خیم مانند زمان قاعدگی، بارداری یا وجود عفونت‌های لگنی یا لیومیوم ممکن است این مارکر بالا گزارش شود. ضمن آن که طبیعی بودن آن، احتمال بدخیم بودن توده را کاملا رد نمی‌کند و درواقع این مارکر در آندومتریوز نشانه میزان شدت بیماری و میزان پاسخ به درمان است. بیماری آندومتریوز به چه شکلی بروز پیدا می‎کند؟ در مراحل نخستین، بیماری به شکل ضایعات نقطه‌ای درون لگن ایجاد می‌شود و ممکن است چسبندگی خفیفی نیز وجود داشته باشد. ضایعات در این مرحله قابل برداشتن است و البته در صورت بی‌توجهی می‎تواند وخیم‎تر شود. آیا می‎توان تشخیص داد بیمار پس از درمان توانایی باروری خواهد داشت یا خیر؟ هرچند هیچ آزمونی برای این وجود ندارد که نشان دهد بیمار حتما در آینده باردار خواهد شد یا خیر، اما افرادی که دچار این بیماری می‎شوند در صورت درمان باید دقت کنند و بسرعت برای بارداری تصمیم بگیرند، به این دلیل که آندومتریوز قابل بازگشت است. بیمار باید از مشاوره بارداری مناسب کمک بگیرد و زمان را برای بارداری از دست ندهد. چگونه می‎توان خیلی سریع بیماری را شناسایی کرد؟ در مورد بعضی از بیماران ممکن است سال‌ها طول بکشد و سپس بیماری آندومتریوز تشخیص داده شود. شاید به این دلیل که هیچ‌‌یک از نشانه‌ها یا مجموعه‌ای از نشانه‌ها به طور قطعی تشخیص آندومتریوز را تائید نمی‌کند. بعلاوه علایم آندومتریوز مشابه دلایل شایع بیماری‌های دیگر است. بنابراین ممکن است فرد به بیماری‌هایی مانند سندرم روده تحریک‌پذیر (IBS) یا بیماری التهاب لگن (PID) دچار باشد. نشانه‌ها در همه زنان مشابه نبوده و علائم در افراد مختلف متفاوت است و بعضی زنان هیچ علامتی از بیماری بروز نمی‌دهند. زنان باید به این نکته توجه کنند که اگر فقط عادت ماهانه آنها دردناک باشد و هیچ علامت دیگری در آنان مشاهده نشود، قبل از هر جراحی تشخیصی یا درمانی​ ممکن است پزشک به آنها پیشنهاد کند که مصرف ضددرد را امتحان کنند. ​تشخیص​ندادن بموقع آندومتریوز بسیار آزاردهنده است. بسیاری از زنان در مورد این که چرا درد داشته یا این‌که چرا باردار نمی‌شوند، نگرانند و می‌ترسند؛ حتی ممکن است تصور کنند دچار سرطان شده‌اند. بنابراین باید بموقع برای تشخیص بیماری اقدام کرد، چون ​تشخیص​ندادن به​موقع هم فشار روانی بسیاری به آنان وارد می‎کند و هم می‎تواند عواقب جبران‌ناپذیری برای بیمار به دنبال داشته باشد. درمان این بیماری به چه شکل انجام می‌شود؟ بیمار همواره باید تحت نظر پزشک معالجش بوده و از مراحل و روند درمان نیز آگاهی داشته باشد. گاهی ممکن است درمان‎های دارویی در مورد بیماری موثر باشد. ساده‎ترین روش برای جلوگیری از پیشرفت بیماری استفاده از قرص‌های ضدبارداری و آمپول‎های سه‌ماهه تا سن یائسگی است. یکی از مواردی که گاهی پیشنهاد می‌شود و کاملا نیز اشتباه است، استفاده از «آی‌یودی» است. استفاده از این دستگاه نه‌تنها خونریزی را بیشتر می‏کند، بلکه هیچ تاثیری در جلوگیری از پیشرفت بیماری ندارد. چه داروهایی برای این بیماری تجویز می‎شود؟ تاخیرهای قاعدگی پدیدآمده در بیماری آندومتریوز، بیماران را در معرض استروژن بالا قرار داده و خطر ضایعات بدخیم رحم را افزایش می‌دهد. به همین دلیل برای این بیماران مصرف پروژسترون​ دوره‌ای یا قرص‌های جلوگیری تجویز می‎شود تا با تنظیم سیکل‌های قاعدگی از این مشکل جلوگیری کند. اگر نیاز به جراحی باشد، این جراحی به چه شکل انجام می‌شود؟ درباره مراحل جراحی توضیح می‌دهید؟ این جراحی با کمترین برش و درد پس از عمل همراه است و بیمار پس از 24 ساعت می‎تواند از بیمارستان مرخص شود. در این جراحی یک تلسکوپ بسیار کوچک از برش کم‌عرضی که زیر ناف ایجاد شده وارد بدن بیمار می‌شود. با این دوربین می‏توان لوله‎ها و محل کیست آندومتریوما را مشاهده کرد و محل چسبندگی‌ها را تشخیص داد. برای استفاده از وسایل جراحی مانند چاقو و قیچی جراحی نیز برش‌های بسیار کوچک دیگری زیر شکم ایجاد می‎شود و به این ترتیب جراح می‎تواند ضمن دیدن محل قرار گرفتن کیست، آن را از بدن جدا کرده و محل‌های دچار چسبندگی را نیز آزاد کند. بیمار پس از جراحی امکان بارداری دارد. در این شرایط او باید به چه شکل برنامه بارداری را تنظیم کند؟ برای این بیماران برنامه درمانی IDF در نظر گرفته می‎شود. چنین بیمارانی پس از نابودی آندومتریوز، آمادگی طی مراحل درمان ناباروری را دارند؛ اما باید از قبل بدانند که می‏خواهند چند فرزند داشته باشند و برای آن‌که به آنچه می‏خواهند برسند باید زمان‌بندی درستی نیز داشته باشند. این افراد نمی‎توانند بین دو بارداری بیشتر از چهار ماه جلوگیری داشته باشند و در بسیاری موارد باید پس از زایمان نخست بسرعت برای بارداری بعدی اقدام کنند. بجز درمان دارویی و جراحی روش درمانی دیگری نیز برای بیماری آندومتریوز وجود دارد؟ هورمون‌درمانی یکی از روش‌هایی است که برای کاهش درد بیماری آندومتریوز از آن استفاده می‌شود. افزایش و کاهش هورمون‌ها در طول دوره عادت ماهانه باعث می‌شود آندومتر ضخیم شود و بریزد و خونریزی کند. با استفاده از این روش، رشد بافت آندومتر کم می‌شود. روش کمک‌باروری یعنی لقاح آزمایشگاهی برای بارداری از عمل جراحی بهتر است. در مواردی که برای درمان آندومتریوز از روش «هیسترکتومی» استفاده می‎شود؛ عمل جراحی برای خارج کردن رحم و تخمدان. البته در مورد آندومتریوز، هیسترکتومی به تنهایی کافی نیست؛ استروژن ممکن است آندومتریوز باقیمانده را تحریک کند و درد نیز باقی بماند. باید به این نکته توجه داشت که پس از هیسترکتومی، بارداری ممکن نیست. این پنج علت را بشناسید به رشد بافت رحم در جای دیگری از بدن آندومتریوز گفته می‏شود که برای سلامت زنان و بویژه احتمال بارداری در آنان بسیار تهدیدکننده است. اما علل چنین رویدادی در بدن بعضی‌ها چه ممکن است باشد؟ پنج علتی را که باعث می‎شود بافت رحم در جای دیگری از بدن شما رشد کند بشناسید. 1. عادت ماهانه عقبگرد: بیشترین علت آندومتریوز این نوع نقص در عادت ماهانه است. در این نوع عادت ماهانه، خون قاعدگی که حاوی سلول‌های آندومتر است به جای آن‌که از بدن خارج شود، از طریق لوله‌های رحمی وارد حفره لگنی می‌شود. سلول‌های آندومتر به دیواره لگن می‌چسبد و در آنجا رشد می‌کند. در حقیقت این سلول‎ها هرجا رشد کند هنگام قاعدگی مانند سلول‎های رحم عمل کرده و خونریزی ایجاد می‌کند. 2. رشد سلول‌های جنینی: این سلول‌ها، حفره‌های لگنی و شکمی را می‌پوشانند و از سلول‌های جنینی به وجود می‌آید. هنگامی که یک یا چند منطقه از پوشش شکمی تبدیل به بافت آندومتر شود، آندومتریوز گسترش می‌یابد. 3. زخم جراحی: بعد از انجام بعضی از جراحی‌‌ها، مانند هیسترکتومی (خارج کردن رحم) یا سزارین، سلول‌های آندومتر ممکن است به محل برش جراحی متصل شده و موجب بروز بیماری در فرد شود. 4. انتقال سلول‌های آندومتر: رگ‌های خونی یا مایع لنف ممکن است سلول‌های آندومتر را به دیگر قسمت‌های بدن انتقال دهد. 5. اختلال در عملکرد دستگاه ایمنی: ممکن است وجود اختلال در دستگاه ایمنی باعث شود بدن نتواند بافت آندومتر را که در بیرون از رحم رشد می‌کند، تشخیص بدهد و از بین ببرد. درمان‌های تکمیلی برای آندومتریوز برای درمان آندومتریوز روش‌های درمانی دیگری نیز وجود دارد که به آنها درمان‌های تکمیلی گفته می‎شود. البته بیشتر این درمان‌ها معمولا برای تسکین درد موثر است. در بسیاری از خانم‌ها تغییرات رژیم غذایی مثل حذف یک نوع غذای خاص مانند لبنیات یا محصولات گندم ممکن است به تسکین درد کمک کند. همچنین درمان‌هایی همچون طب سوزنی، مصرف ویتامین B1 و منیزیم به درمان و کنترل عادت ماهانه دردناک کمک می‌کند. این روش‌ها همان‌طور که اشاره شد، درمان مکمل است و برای کنترل درد استفاده می‌شود. علاوه بر آن ، این روش‌ها در مورد هر فرد ممکن است به شکل خاصی عمل کند، به همین دلیل باید آنها را تحت نظر پزشک متخصص انجام داد. برای کاهش دردهای ناشی از آندومتریوز چند درمان خانگی نیز وجود دارد که از میان آنها می‎توان به دوش آب گرم و پدهای گرماده اشاره کرد. این کارها عضلات لگن را آرام و شل می‌کند و از گرفتگی و درد می‌کاهد. همچنین استفاده از داروهای غیراستروئیدی غیرالتهابی مانند ایبوپروفن و ناپروکسن و ورزش کردن به شکل روزانه را می‎توان به این فهرست افزود. البته این داروها نیز باید با مشورت متخصص مصرف شود. (ضمیمه سیب/حمیده پازکی) ***************** آندومتریوز تازه کردن چاپ علوم طبیعت > علوم پزشکی (طب) > پزشکی > بیماریها (cached) شرح بیماری علایم‌ شایع‌ علل‌ عوامل تشدید کننده بیماری پیشگیری‌ عواقب‌ مورد انتظار عوارض‌ احتمالی‌ درمان‌ اصول‌ کلی‌ داروها فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری رژیم‌ غذایی‌ درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟ شرح بیماری آندومتریوز عبارت‌ است‌ از اختلالی‌ که‌ در آن‌ بافت‌ مشابه‌ پوشش‌ داخلی‌ رحم‌ (آندومتر) در نقاطی‌ غیرمعمول‌ در قسمت‌ پایینی‌ شکم‌ ظاهر شود. این‌ بافت‌ ممکن‌ است‌ روی‌ سطح‌ تخمدان‌؛ پشت‌ رحم‌ و در حفره‌ لگنی‌؛ روی‌ دیواره‌ روده؛ و ندرتاً در نقاطی‌ دورتر به‌ وجود آید. آندومتریوز به‌ چهار مرحله‌ محدود، خفیف‌، متوسط‌، و شدید تقسیم‌ می‌شود که‌ بیانگر محل‌ قرارگیری‌ و شدت‌ اختلال‌ هستند. این‌ اختلال‌ می‌تواند در هر سنی‌ از بلوغ‌ تا یائسگی‌ رخ‌ دهد اما در سنین‌ 30-20 سالگی‌ بیشتر دیده‌ می‌شود. علایم‌ شایع‌ علایم‌ زیر ممکن‌ است‌ به‌ طور ناگهانی‌ ظاهر شوند یا طی‌ چندین‌ سال‌ به‌ وجود آیند: درد لگنی‌ فزاینده‌ به‌ هنگام‌ عادت‌ ماهانه‌، خصوصاً روزهای‌ آخر گاهی‌ درد لگنی‌ ممکن‌ است‌ در هر زمانی‌ رخ‌ دهد. درد به‌ هنگام‌ مقاربت‌ جنسی‌ لکه‌بینی‌ قبل‌ از عادت‌ ماهانه‌ گاهی‌ وجود خون‌ در ادرار یا مدفوع‌ کمردرد؛ درد همراه‌ با انقباضات‌ روده‌ای‌ نازایی‌ علل‌ ناشناخته‌ هستند، اما پزشکان‌ نظریه‌ زیر را بیشتر از بقیه‌ قبول‌ دارند؛ معمولاً در هنگام‌ تخمک‌گذاری‌، پوشش‌ داخلی‌ رحم‌ (آندومتر) ضخیم‌ شده‌ تا آماده‌ کاشته‌ شدن‌ تخم‌ لقاح‌ یافته‌ باشد. اگر این‌ اتفاق‌ نیافتد، بافت‌ پوشش‌ داخلی‌ رحم‌ کنده‌ شده‌ و در خونریزی‌ عادت‌ ماهانه‌ از بدن‌ خارج‌ می‌شود و در بعضی‌ از موارد، این‌ بافت‌ تخریب‌شده‌ تجمع‌ یافته‌ و از راه‌ لوله‌های‌ رحمی‌ به‌ درون‌ حفره‌ لگن‌ می‌روند. بافت‌ در اینجا آزادانه‌ غوطه‌ور می‌شود و خود را به‌ سایر بافت‌ها می‌چسباند و در هر ماه‌ رشد کرده‌ و به‌ سایر نقاط‌ هم‌ گسترش‌ می‌یابد. رشد بافت‌ آندومتر بر روی‌ احشای‌ لگنی‌ ممکن‌ است‌ باعث‌ چسبیدن‌ احشاء به‌ یکدیگر شود و به‌ این‌ ترتیب‌ درد و سایرعلایم‌ ظاهر خواهند شد. عوامل تشدید کننده بیماری خانم‌هایی‌ که‌ حامله‌ نمی‌شوند یا حاملگی‌ را به‌ تعویق‌ می‌اندازند. سابقه‌ خانوادگی‌ آندومتریوز تنگ‌ یا بسته‌ شدن‌ گردن‌ رحم‌ (مسیر خروجی‌ بافت‌ تخریبی‌ و خون‌) پیشگیری‌ اقدام‌ خاصی‌ برای‌ پیشگیری‌ نمی‌توان‌ انجام‌ داد. تنها می‌توان‌ با تشخیص‌ زودهنگام‌ و درمان‌ مناسب‌ از گسترش‌ آندومتریوز جلوگیری‌ کرد. عواقب‌ مورد انتظار بدون‌ درمان‌، آندومتریوز تدریجاً شدید می‌شود. اما پس‌ از یائسگی‌، به‌ علت‌ کاهش‌ تولید استروژن‌، تدریجاً پسرفت‌ می‌کند. علایم‌ را می‌توان‌ با دارو تخفیف‌ داد و گاهی‌ این‌ بیماری‌ با جراحی‌ قابل‌ معالجه‌ است‌. در خانم‌هایی‌ که‌ شدت‌ بیماری‌ در آنها زیاد است‌، موفقیت‌ درمان‌ کمتر است‌. عوارض‌ احتمالی‌ نازایی‌ به‌ علت‌ کاشته‌ شدن‌ بافت‌ در لوله‌های‌ رحمی‌ و تنگ‌ شدن‌ آنها درد ناتوان‌کننده‌ اما این‌ درد هیچگاه‌ نشانه‌ای‌ از تهدید زندگی‌ نیست‌. مشکلات‌ ادراری‌ و اجابت‌ مزاج‌ چسبندگی‌ احشای‌ لگنی‌ عود آندومتریوز پس‌ از جراحی‌ وجود بافت‌ کاشته‌ شده‌ روی‌ تخمدان‌ می‌تواند باعث‌ ایجاد کیست‌های‌ بزرگ‌ و توده‌های‌ لگنی‌ به‌ نام‌ آندومتریوما شود. درمان‌ اصول‌ کلی‌ امکان‌ دارد تشخیص‌ این‌ اختلال‌ دشوار و نیازمند معاینات‌ مکرر یا اقدامات‌ جراحی‌ تشخیصی‌ مثل‌ لاپاروسکوپی باشد. در لاپاروسکوپی‌، با ایجاد منفذی‌ از روی‌ شکم‌، وسیله‌ای‌ باریک‌ که‌ نوک‌ آن‌ منبع‌ نور قرار دارد به‌ درون‌ حفره‌ شکم‌ فرستاده‌ شده‌ و احشای‌ شکمی‌ و لگنی‌ بررسی‌ می‌شوند. عکس‌برداری‌ از قست‌ پایینی‌ روده‌ها با اشعه ایکس (همراه‌ با تنقیه‌ باریم‌ برای‌ بهتر دیدن‌ روده‌ها) ممکن‌ است‌ در رسیدن‌ به‌ تشخیص‌ کمک‌ کننده‌ باشد. درمان‌ برحسب‌ مرحله‌ بیماری‌، سن‌ بیمار، و تصمیم‌ به‌ بچه‌دار شدن‌ یا نشدن‌ متفاوت‌ است‌. اگر بچه‌ می‌خواهید، هرچه‌ زودتر به‌ فکر حاملگی‌ باشید. حاملگی‌ ممکن‌ است‌ بیماری‌ را مقداری‌ تخفیف‌ هم‌ بدهد. توجه‌ داشته‌ باشید که‌ به‌ تعویق‌ انداختن‌ حاملگی‌ ممکن‌ است‌ به‌ نازایی‌ بیانجامد. به جای‌ تامپون‌ از نوارهای‌ بهداشتی‌ استفاده‌ کنید. تامپون‌ ممکن‌ است‌ احتمال‌ جریان‌ پس‌گرد خون‌ و بافت‌ تخریبی‌ و ورود آن‌ به‌ حفره‌ شکم‌ و لگن‌ را بیشتر کند. برای‌ تخفیف‌ درد از گرما استفاده‌ کنید. یک‌ صفحه‌ گرم‌کننده‌ یا شیشه‌ آب‌ داغ‌ را روی‌ شکم‌ یا کمر قرار دهید، یا حمام‌ آب‌ گرم‌ بگیرید تا عضلات‌ شل‌ شوند و ناراحتی‌ تخفیف‌ یابد. امکان‌ دارد برای‌ حذف‌ بافت‌ کاشته‌ شده‌ از جراحی‌ با لیزر یا منعقد ساختن‌ بافت‌ با جریان‌ الکتریکی‌ استفاده‌ شود. جراحی‌ برای‌ برداشتن‌ بافت‌های‌ کاشته‌ شده‌، یا درآوردن‌ رحم‌، لوله‌های‌ رحمی‌ و تخمدان‌ها در خانم‌هایی‌ که‌ دیگر نمی‌خواهند حامله‌ شوند. داروها می‌توان‌ از داروهای‌ ضد التهابی‌ غیراستروییدی‌ برای‌ رفع‌ درد خفیف‌ استفاده‌ کرد. امکان‌ دارد داروهای‌ ضد درد قوی‌تری‌ تجویز شوند. داروهای‌ رایجی‌ که‌ برای‌ درمان‌ آندومتریوز با مهار کار تخمدان‌ تجویز می‌شوند عبارتند از قرص‌های‌ جلوگیری‌ از حاملگی‌، داروهای‌ پروژسترونی‌، دانازول‌ و هورمون آزاد کننده‌ گنادوترویین‌ها. فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری ورزش‌، حتی‌ راه‌ رفتن‌، درد را تخفیف‌ داده‌ و سطح‌ استروژن را کاهش‌ می‌دهد که‌ این‌ ممکن‌ است‌ باعث‌ کند شدن‌ رشد آندومتریوز شود. پس‌ از جراحی‌ نیاز است‌ تا فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری مقداری‌ محدود شود. رژیم‌ غذایی‌ از خوردن‌ کافئین‌ اجتناب‌ کنید زیرا به‌ نظر می‌رسد درد را در بعضی‌ از خانم‌ها بدتر کند. درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟ اگر شما یا یکی‌ از اعضای‌ خانواده‌ تان علایم‌ آندومتریوز را دارید. اگر یکی‌ از موارد زیر هنگام‌ درمان‌ رخ‌ دهد: درد غیر قابل‌ تحمل‌ خونریزی‌ غیرمعمول‌ یا زیاد اگر دچار علایم‌ جدید و غیرقابل توجیه شده اید‌. داروهای‌ مورد استفاده‌ در درمان‌ ممکن‌ است‌ عوارض‌ جانبی‌ به‌ همراه‌ داشته‌ باشند. اگر پس‌ از درمان‌، علایم‌ مجدداً ظاهر شوند. منبع: www.irteb.com **************** کنترل اندومتریوز با رژیم غذایی اندومتریوز اندومتریوز (ENDOMETRIOSIS) به حالتی گفته می شود که در آن، غشای داخلی رحم، در جایی خارج از رحم، رشد می ‌کند که می ‌تواند منجر به واکنش‌های مزمن و التهابی چون دردهای لگن، دیسمنوره(قاعدگی دردناک)، لکه بینی‌های قبل از قاعدگی، نازایی و دفع دردناک ادرار شود. در حدود 5 تا 10درصد زنان جهان در سنین باروری به اندومتریوز مبتلا هستند. اندومتریوز با دارو خیلی خوب درمان می‌ شود. با این‌ حال، یک مطالعه ی جدید پیشنهاد کرده است که تغییر مفید و موثر در روش تغذیه ‌ای، مانند یک روش درمانی کمکی، می تواند شما را نیرومند و سالم کند. اگر چه درمان و نتایج، متفاوت هستند، اما موارد زیادی وجود دارد که نشان می ‌دهد شدت بیماری اندومتریوز با تغییر در رژیم غذایی کاهش می یابد و موجب بهبودی این بیماری می ‌شود. نکات قابل توجه اما قبل از این که شما (به عنوان یک فرد مبتلا به اندومتریوز) بخواهید تغییراتی در رژیم غذایی و مکمل‌های مصرفی روزانه ‌تان ایجاد نمایید، نکات مهمی را باید در نظر داشته باشید که در اینجا برای ‌تان ذکر می کنم: * به خاطر داشته باشید که هیچ غذا و برنامه غذایی موجب درمان و علاج اندومتریوز نمی ‌شود. * استروژن (هورمون زنانه) مسئول اصلی ایجاد کننده مشکلات موجود در یک فرد مبتلا به اندومتریوز می ‌باشد. به همان اندازه ای که سیستم ایمنی ضعیف در ایجاد اندومتریوز نقش دارد، مقدار بالای استروژن در بدن نیز مسئول خیلی از علائم حاصله از این بیماری است. مهم نیست که چه دلیلی عامل اصلی ایجاد این مشکلات است، بلکه آنچه اهمیت دارد این است که شما با اجرای یک برنامه غذایی منظم ، به سطحی از سلامتی دست پیدا کنید که بتواند: 1- هورمون‌های تان را تنظیم نماید، 2- از سیستم ایمنی‌ تان به نحو احسن نگهداری کند، 3- اندومتریوز را در شما کنترل نماید. غذاهایی که در اندومتریوز باید کم مصرف شوند بعضی غذاها در رژیم غذایی شما باید حذف یا کم مصرف شوند، از جمله مصرف غذاهایی که موجب افزایش "پروستا‌گلاندین‌ها" می ‌شوند، باید محدود شود، زیرا پروستاگلاندین‌ها موجب تحریک ترشح استروژن می‌ شوند. البته به خاطر داشته باشید که همه پروستاگلندین‌ها بد نیستند، مثلا پروستاگلندین E1 علائم اندومتریوز را تسکین می ‌دهد. * مصرف غذاهایی مانند چربی ‌ها، نمک، شکر، فرآورده‌های لبنی و کافئین باید محدود شود، زیرا این غذاها باعث کاهش یا توقف عملکرد صحیح کبد می شوند. کبد، عضو اصلی تنظیم هورمون‌ها و ویتامین‌های گروه B در بدن است که به کاهش سطح استروژن کمک می کند. * کاهش مصرف گوشت قرمز و فرآورده‌های گوشتی نیز یک راه موثر برای کنترل این اندومتریوز است. خیلی تاکید می شود که به جای گوشت قرمز از فرآورده‌های سویا مانند توفو و میزو و غذاهایی که از نظر فیبر غنی هستند، استفاده شود. با توجه به اینکه فرآورده‌های سویا غنی از فیبر هستند و عناصری دارند که میزان استروژن را در بدن کنترل می‌ کنند، می ‌توانند موجب کاهش دردهای ناشی از خروج مدفوع ( اگر اندومتریوز در این نواحی تاثیر گذاشته باشد) شوند. غذاهای مفید در اندومتریوز * غذاهای که دارای ویتامین‌های گروه B هستند، مانند ماهی، برنج، ماکارونی، نان‌ ها و غلات سبوس ‌دار و سبزیجات برگ سبز را در برنامه غذایی روزانه ‌تان مصرف نمایید. ویتامین‌های گروه B مقدار استروژن را در بدن کنترل می ‌کنند و به کاهش علائم اندومتریوز کمک می ‌کنند، لذا به کنترل‌ کننده سطح استروژن معروفند. علاوه بر این ویتامین‌های گروه B مخصوصا B6، B2، B1 از عود مجدد اندومتریوز‌ جلوگیری می کنند. سبزیجات تازه * آنتی اکسیدان ‌هایی مانند بتا کاروتن، سلنیوم، ویتامین C و ویتامین E به همان میزانی که در کاهش گرفتگی عضلات و خون ریزی‌ در قاعدگی مفید و کارآمد هستند، در ارتقای سیستم ایمنی بدن نیز موثرند. هنگامی که این آنتی اکسیدان‌ها در رژیم غذایی شما وجود داشته باشند، می‌ توانند به کنترل اندومتریوز و دردهای ناشی از آن کمک کنند. منابع خوب آنتی اکسیدان‌ ها شامل اسفناج، کلم‌ بروکلی، کرفس، خیار، بادام و روغن‌ گل آفتاب ‌گردان و روغن گلرنگ هستند. بنابراین با ایجاد این تغییرات ساده در رژیم غذایی روزانه‌ تان، می ‌توانید به بهبود اندومتریوز کمک کنید. مریم مرادیان نیری- کارشناس تغذیه ****************** اطلاعات زیر توسط خورشید 92 گرداوری شده: درمان آندومتریوز: افرادی که مبتلا به بیماری آندومتریوزیس هستند، ابتدا حساسیت و زود رنجی را کنار بگذارند و سپس از غذاهای گیاهی استفاده کنند و جوانه گندم تازه، تا زودتر نتیجه بگیرند. بهتره گوشت قرمز و گوشت مرغ را در این مدت قطع کنید. بعد حتما رازیانه+مریم گلی+آقطی را دم کنید و بخورید. ضمنا روزی یک عدد قرص آگناگل را بخورید و روی شکمتان را همیشه با یک شال پشمی گرم ببندید. رحم شما سرده، رحم سرد بچه رو نگه نمیداره. برای دفع سودا و بلغم از بدن، زنجبیل، عسل، خرما، سیاهدونه+عسل، دارچین، گزنه، پونه+ آویشن. واژینال عسل، خوردن 21 روز 21 عدد اسفند، قورت بدید تو آب، جویده نشه، مفیده براتون. خوردن جوشونده ی مریم گلی+رازیانه عالیه. خوردن دم کرده ی گل همیشه بهار خوبه. چای، ماست، ترشی سعی کنید نخورید اصلا. این افراد باید از خوردن سردی ها پرهیز کنن و بدن رو گرم نگه دارن. بادکش رحم خوبه. در طول قاعدگی زنیان با نبات دم کنید و بخورید. عرق بومادران روزی 1 لیوان. عسل واژینال کنید، با اپلیکاتور عسل طبیعی باشه. روزی سه تا خرما خورده شود. سردی هایی مثل ترشی چای و ماست خورده نشود.

3-18 علایم عفونت قارچی واژن شامل موارد زیر می‌باشد: ۱- ترشحات واژن: یکی از شایع ترین علایم عفونت قارچی، ترشحات سفیدرنگی است که از ناحیه واژن خارج می‌شود. هم چنین ممکن است به رنگ سبز یا زرد هم باشد. مقدار این ترشحات می‌تواند زیاد یا کم باشد. ۲- خارش و سوزش: ناحیه تناسلی این بانوان معمولا متورم می‌باشد و احساس خارش و سوزش در این ناحیه دارند. سوزش این ناحیه ممکن است شدید شود و شدت سوزش در هنگام رابطه جنسی با همسر و ادرار کردن بسیار بدتر می‌شود. ۳- بوی واژن: موقع عفونت قارچی، بوی نامطبوعی ایجاد می‌شود. البته بوی نامطبوع واژن و یا ترشحات واژن، در بیماری هایی نظیر واژینوباکتریال نیز دیده می‌شود. آزمایش ترشحات توسط پزشک متخصص، در تشخیص قطعی و دقیق بیماری به پزشک کمک می‌کند. ***تذکر: ترشحات طبیعی واژن در زنان را نباید با عفونت قارچی اشتباه گرفت. ترشحات طبیعی شبیه ترشحات زنان قبل از قاعدگی می‌باشد. اگر در مورد طبیعی یا غیر طبیعی بودن این ترشحات شک دارید، با پزشک خود مشورت نمایید. عوامل تشدید کننده خارش در ناحیه تناسلی: شستشوی بیش از اندازه با لیف و صابون پوشیدن لباس تنگ خشک کردن با سشوار استفاده از کرمهای مختلف نوار بهداشتی استفاده از کاندوم و ژلهای روان کننده ۱-شستشوی بیش از اندازه با لیف و صابون: برخی از بیماران بوجود آمدن خارش و یا سوزش و یا هر علامت دیگر در ناحیه تناسلی را به عدم رعایت بهداشت ربط داده و با شستشوی زیاد با صابون و لیف سعی در بر طرف کردن آن می کنند. این کار کاملا اشتباه بوده و منجر به تشدید خارش می شود. شستشو بعد از هر بار ادرار و مدفوع با آب خالی و سپس خشک کردن به آرامی با دستمال کاغذی برای بهداشت ناحیه تناسلی کافیست. ۲-پوشیدن لباس تنگ: پوشیدن لباسهای تنگ، چسبناک بویژه از جنس پلاستیک منجر به تشدید رطوبت شده و ناحیه را برای رشد قارچ مستعد می کند بنابراین توصیه می شود از پوشیدن لباسهای تنگ پرهیز شود. خشک کردن با سشوار: برخی از بیماران با تصور اینکه رطوبت منجر به رشد قارچ در ناحیه تناسلی می شود، با سشوار اقدام به خشک کردن ناحیه تناسلی می کنند. این کار نیز غلط است. خشک کردن با دستمال کاغذی نرم و به آرامی کفایت میکند. ۴-استفاده از کرم های مختلف: استفاده از کرمهای ضد خارش و ضد قارچ که معمولا بیماران بدون نسخه از داروخانه تهیه می کنند، خود یکی از عوامل اصلی خارش هستند. توصیه می شود حتما برای درمان خارش ناحیه تناسلی به پزشک متخصص مراجعه و تمام کرمهای موضعی را که خود از قبل استفاده می کنید قطع کنید. حداکثر می توان از وازلین خالص (بدون عطر و مواد نگهدارنده) برای تسکین خارش در ناحیه تناسلی استفاده کرد. -استفاده از کاندوم و ژلهای روان کننده یا لوبریکانت(درزنان): اگر دچار خارش مزمن و طولانی مدت ناحیه تناسلی هستید بهتر است از کاندوم استفاده نکنید. همچنین ژلهایی که به عنوان ژلهای روان کننده به فروش می رسند از عوامل مهم ایجاد حساسیت، آلرژی و خارش در ناحیه تناسلی هستند. استفاده از این ژلها حتی برای کسانی که مشکل خارش هم ندارند توصیه نمی شوند. ***تذکر: اگر دچار خارش مزمن و طولانی در ناحیه تناسلی می باشید(در زنان) استفاده از تامپون به جای نوار بهداشتی ارجح است. البته این کار حتما باید زیر نظر پزشک انجام شود. زیرا تامپون نیز عوارض خاص خود را دارد. داروهای خانگی برای خارش واژن ۱- کمپرس سرد خارش واژن بخصوص در طول شب میتواند بسیار مشکل باشدو خواب شما را خراب و خستگی و بی حالی بوجود اورد برای متوقف کردن خارش اعمال یخ بطور مستقیم یا کمپری اب سرد در مهبل . این کار می تواند برای شما سخت باشد ولی خواب و استراحت کافی برای شما به ارمغان میاورد. ۲- آب و نمک نمک کلا خاصیت ضد باکتریایی داره و میتواند باکتریها و قارچها را ازبین ببرد .شستن واژن با اب نمک غلیظ در هر زمان فورا تسکین و از تکثیر بیشتر باکتریها جلوگیری بعمل میاورد . همچنین شما میتوانید وان را با اب گرم پرکرده و نصف فنجان نمک بدان اضافه کنید و چمباتمبه بشینید در حین نشستن سعی کنید اب نمک بداخل واژن رفته و باکتریها بطور موثر کشته شوند. ۳- سیر سیر نیز دارای خواص ضد باکتریایی قوی میباشد.میتواند درد را فورا کاهش دهد و فوت و فن خاصی دارد . جویدن ۲الی ۳ حبه در دهان و سپس قراردادن ان در واژن. شاید بوش ناراحت کننده باشه ولی یک سوپرایزره تسکین دهنده است ! استفاده از پروبیوتیکها به منظور از بین بردن باکتریها کار جدیدی نیست. ماست خالص و خوب درای کشتهایی است که میتواند با افزودن باکتریهای خوب باکتریهای بد رو از بین ببرد. برای درمان خارش نوشیدن ۱ فنجان کشک خالص شیرین نشده هر روز مفید است. ماستهای بز یا گوسفند بهترین درمان میباشد. راه دیگر استفاده از ماست قرار دادن آن بطور مستقیم در واژن است. برای این منظور میتوانید ماست اغشته با تامپون یا پنبه بمدت چند ساعت استفاده کنید. ماست منجمد نیز تسکین فوری رو به همراه دارد. ۵- برگ ریحان برگ ریحان خاصیت ضد میکروبی- ضد قارچی و ضد باکتری دارد . برگ ریحان را در ۲ فنجان ابجوش گذاشته دم کشیده. بمدت ۲۰ دقیقه تا قوام امده. نوشیدن این اب ۲ بار در روز برای خارش واژن مفید است. ۶- برگ رزماری برگهای رزماری را بمدت ۱۵ دقیق در اب خیسانده با اب گرم و شستن ناحیه واژن با این داروی گیاهی ۷-عسل مقداری عسل ار به مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه به ناحیه واژن خود بمالید تا علایم بیماری تسکین یابد. سپس عسل را پاک کنید و واژن را به خوبی بشویید. ۸-روغن درخت چای چند قطره روغن درخت چای را در یک لیوان آب بریزید و سپس تامپون را به این مواد آغشته کنید و وارد ناحیه واژن کنید. اگر این کار را چند روز و روزی سه مرتبه انجام دهید، عفونت قارچی از بین خواهد رفت. ۹- زغال اخته و قره قروت خوردن زغال اخته و یا آب قره قروت برای از بین بردن عفونت قارچی مناسب می‌باشد. ۱۰- کاهش مصرف شیرینی جات مصرف موادغذایی شیرین و قند و شکر را کاهش دهید. مصرف قند و شیرینی ها، رشد قارچ ها را سریع تر و بیشتر می‌کند. ۱۱- آلوئه ورا استفاده از آلوئه ورا و ژل آن نیزدر درمان عفونت و رفع خارش موثر است. بدین منظور از یک ساقه آلوئه ورا استفاده کنید، پوست سبز آنرا جدا کرده و در واژن قرار دهید. همچنین میتوانید مقداری از آنرا رنده کرده و با شهد به دست آمده ناحیه تناسلی را ماساژ دهید. بهتراست قبل از خواب اینکار را انجام دهید که تا صبح اثر کند. مقادیری که در واژن باقی میماند خود به خود خارج میشود و جای نگرانی ندارد ( تجربه کاربران سایت ) ۱۲- جوش شیرین جوش شیرین هم در درمان قارچ واژن مفید بوده و از خارش و سوزش واژن جلوگیری میکند. کافی است دو قاشق جوش شیرین را در چند لیتر آب حل کرده و به مدت ۲۰ دقیقه در محلول مورد نظر بنشینید و سپس با آب شسته و با حوله تمیز خود را خشک کنید. (تجربه کاربران) ۱۳ -سرکه سیب سرکه سیب دارای خواص ضد باکتریایی و ضد قارچ بسیار عالی میباشد. برای این کار ۲ قاشق غذاخوری سرکه سیب با اب گرم ترکیب و واژن خود را با این اب دو بار در روز بمدت ۲الی ۳ روز شستشو دهید. سرکه واژن را اسیدی و باکتریها بمدت طولانی نمی تونند در آن رشد کنند.

3-15 کیست نابوتین چیست؟ واقعیت این است که کیست های نابوتین جزو بیماری های دهانه رحم نیستند و ضایعات بی خطری هستند که بعضی از بیماران با اطلاع از وجود آنها در دهانه رحم، نگران می شوند. در دهانه رحم نسج غددی ترشحی وجود دارد که این ترشحات شرایط را برای بارداری مناسب می کنند. اگر این غدد دچار عفونت شوند یا دهانه غدد بسته شود و ترشحات غدد داخل مجرا انباشته شود، به کیست نابوت تبدیل می شود. کیست های نابوت اصلا جای نگرانی ندارند. اندازه آنها از چند میلیمتر تا چند سانتیمتر متغیر است. این کیست ها گاهی در معاینه و گاهی هم در سونوگرافی دیده می شوند. این کیست ها معمولا در خانم هایی بیشتر است که سابقه عفونت مکرر یا مزمن دهانه رحم دارند. کیست ها به درمان خاصی نیاز ندارند.

3-14 انجام آی وی اف و باورهای رایج درمورد آن: چه عواملی می تواند در موفق شدن انجام عمل IVF تاثیر گذار باشدوچه نوع باورهایی در این زمینه در بین زوجین وجود دارد؟ انجام IVF نیازمند صرف وقت، پول و سرمایه روانی بسیار زیادی است، به همین دلیل حاضرید هر کاری که می توانید برای موفقیت آمیز بودن آن انجام دهید اما مطمئنا نمی خواهید همه لحظات زندگی را به بایدها و نبایدهایی محدود کنید که تصور می کنید سرپیچی از آنها گناه بزرگی است. برای فهمیدن حقیقت درباره آنچه شانس شما را افزایش و یا کاهش می دهد و آگاهی از تصورات غلطی که هیچ گونه ارتباطی با این مسئله ندارند، به بررسی 9 باور رایج درباره IVF و درستی و نادرستی آنها می پردازیم. باور 1: شما هیچ نقشی در موفقیت IVF ندارید. نادرست است. نتایج آی وی اف به شدت تحت تاثیر دقت و ارزیابی کامل و جامع زن و شوهر قرار دارد و مواردی وجود دارند که پزشک می تواند قبل از خوش بین شدن شما به احتمال موفقیت، آنها را مورد بررسی قرار دهد. اشکال در این است که همه پزشکان و یا مراکز ناباروری، ارزیابی جامع بیمار را به طور کامل انجام نمی دهند، به همین دلیل بهتر است خودتان دست به کار شوید و پیش از شروع آی وی اف، 5 سوال زیر را از پزشک تان بپرسید. 1. آیا رحم من آماده است؟ حفره رحمی شما باید با سونوگرافی، اشعه ایکس و یا هیستروسکوپی معاینه شود تا از نظر وجود فیبروم، بافت اسکار یا پولیپ مورد بررسی قرار بگیرد چون هر کدام از این موارد می توانند مانند IUD عمل کنند و از لانه گزینی جلوگیری کنند. 2. آیا لوله های من تمیز هستند؟ وجود مایع در لوله های فالوپ، احتمال موفقیت آی وی اف را حدود 50% کاهش می دهند. اگر داخل لوله های شما مایع وجود دارد، لازم است لوله ها را ببندید و یا قبل از شروع آی وی اف آنها را دربیاورید. 3. آیا به اندازه کافی تخمک دارم؟ یک ذخیره تخمدان خوب، کلید موفقیت آی وی اف است. انجام دو آزمایش می تواند به پزشکان برای تخمین تعداد تخمک های شما کمک کند: آزمایش خون در دومین یا سومین روز از عادت ماهانه شما می تواند میزان هورمون محرک فولیکولی را تحلیل کند و سونوگرافی می تواند تعداد فعلی فولیکول ها را مشخص کند. 4. آیا اسپرم همسرم کافی است؟ بهتر است آزمایش اسپرم را در همان آزمایشگاهی انجام بدهید که قرار است آی وی اف کنید تا امکان مقایسه میزان اسپرم همسرتان با مقداری که برای موفقیت در آی وی اف نیاز است، وجود داشته باشد. 5. آیا ممکن است بعضی از عادات سلامتی من بر احتمال موفقیت آی وی اف ناثیر بگذارد؟ پزشک شما باید داروها، مکمل ها و داروهای گیاهی که مصرف می کنید را مورد بررسی قرار دهد. کار دیگری که می توانید برای افزایش شانس موفقیت آی وی اف انجام بدهید، 7 تا 9 ساعت خواب شبانه است. یافته های یک مطالعه نشان می دهد، احتمال موفقیت آی وی اف در زنانی که شب ها 7 تا 8 ساعت می خوابند در مقایسه با زنانی که بیشتر از 9 ساعت یا کمتر از 6 ساعت می خوابند، بیشتر است. باور2: بعد از انتقال رویان به استراحت مطلق نیاز دارید. نادرست است. هیچ نیازی نیست که بعد از انتقال رویان به رحم، زندگی را به حالت تعلیق دربیاورید. نتایج مطالعاتی که در مصر انجام شده نشان می دهد، زنانی که بعد از انتقال 24 ساعت استراحت کرده اند در مقایسه با زنانی که بعد از انتقال به برنامه های عادی زندگی خود پرداخته اند، شانس کمتری برای موفقیت داشته اند. یک مطالعه دیگر نشان داده است که حتی یک دوره کوتاه استراحت (حدود 10 دقیقه) هم بی فایده خواهد بود. برخی از پزشکان معتقدند که باید از استراحت مطلق بعد از انتقال رویان خودداری کرد زیرا مانع نوسانات طبیعی ضربان قلب و جریان خون می شود. باور 3: استرس احتمال موفقیت IVF را کاهش می دهد. امکان دارد. مطالعه ای در مارس سال 2014 در مورد تولیدمثل انسان منتشر شد که 401 زوج در حال اقدام برای بارداری را مورد بررسی قرار داده بود. محققین دو نشانگر استرس (آلفاآمیلاز و کورتیزول) را در زنان مورد ارزیابی قرار دادند و متوجه شدند زنانی که میزان بالایی از آلفا آمیلاز دارند، دو برابر بیشتر احتمال دارد که دچار ناباروری شوند. بر اساس این تحقیق، عوامل دیگر مانند تعداد کم و کیفیت پایین اسپرم هم می تواند از دیگر عوامل موثر بر ناباروری باشد. یکی از مهمترین دلائلی که باعث می شود درمان IVF موفقیت آمیز نباشد، استرس است، بنابراین برای نتیجه گیری بهتر و باروری موفقیت آمیز باید تلاش کنید تا به هر نحو بر استرس غلبه کنید. البته هنوز به تحقیقات کامل تری برای پی بردن به رابطه استرس و موفقیت آی وی اف نیاز داریم. باور4: طب سوزنی به بارداری شما کمک می کند. امکان دارد. شاید انجام طب سوزنی در زمان آی وی اف به این دلیل توصیه می شود که جریان خون را افزایش می دهد و این مسئله می تواند به لانه گزینی رویان کمک کند. تحقیقاتی که در این زمینه انجام شده اند دو دسته هستند. نیمی از آنها هیچ تاثیر مثبتی را تایید نمی کنند در حالی که نیمی دیگر رابطه مثبت معناداری را نشان می دهند. کدام دسته از این تحقیقات قابل اعتماد هستند؟ اگر درمان های مکمل ناباروری مانند طب سوزنی را به سه گروه «خوب»، «تقریبا خوب» و «بد» تقسیم بندی کنیم، طب سوزنی در گروه «خوب» قرار می گیرد چون از نظر هزینه مقرون به صرفه است و عوارض جانبی ندارد و شواهدی مبنی بر سودمندی آن وجود دارند. بنابراین هیچ دلیلی وجود ندارد که نخواهید آن را امتحان کنید چون حداقل کاری که انجام می دهد این است می تواند به شما کمک کند آرام تر و خوشبین تر باشید. با وجود اینکه هیچ مطالعه ای در تایید سودمندی یوگا و ماساژ در زمان آی وی اف وجود ندارد اما این اثربخشی این فعالیت ها می تواند در گروه «نقریبا خوب» قرار بگیرد چون به بهبود وضعیت روانی شما کمک می کند. اما اگر اضافه کردن یک برنامه جدید به لیست فعالیت های روزانه باعث استرس شما می شود، بهتر است از انجام آنها صرف نظر کنید. باور5: حضور یک دلقک بعد از انتقال رویان می تواند موثر باشد. ضرر ندارد! آیا درباره دلقکی که بعد از انتقال رویان وارد اتاق ریکاوری می شده، چیزی شنیده اید؟ نتایج یک مطالعه که بر روی 219 زن انجام شده است، نشان می دهد احتمال بارداری زنانی که بعد از انتقال رویان با یک دلقک سرگرم شده اند در مقایسه با زنانی که با دلقک ملاقات نکرده اند، دو برابر بیشتر است. هدف از انجام این تحقیق آزمایش این باور بود که خنده می تواند به کاهش استرس کمک کند. البته این تحقیق در مقیاس بسیار کوچک انجام شده است. بنابراین بد نیست در طول دوره آی وی اف خندیدن را فراموش نکنید. یکی از کارهایی که می توانید انجام بدهید دیدن فیلم های کمدی و خنده دار است. باور6: ملاتونین می تواند به بهبود کیفیت تخمک کمک کند. شواهدی در این مورد وجود دارند اما محتاط باشید. یک تحقیق بسیار کوچک در سال 2010 در مورد تاثیر ملاتونین (دارویی که برای به خواب رفتن مصرف می کنیم) بر بهبود کیفیت تخمک انجام شد تا این باور را که ملاتونین با کاهش آسیب های اکسیداتیو ممکن است کیفیت تخمک را بهبود ببخشد، مورد آزمایش قرار دهد. محققین ساختار ترکیبات شیمیایی خاص را که می تواند موجب استرس اکسیداتیو شود و کیفیت تخمک را کاهش دهد، بررسی کردند. آنها متوجه شدند در شرایطی که سطح ملاتونین به طور طبیعی بالاتر بوده، میزان عوامل اکسید کننده کمتر بوده است. در مرحله بعدی، محققین 100 زن را که آی وی اف آنها به دلیل کیفیت پایین تخمک، موفقیت آمیز نبوده را مورد مطالعه قرار دادند. محققین پیش از دوره بعدی ای وی اف، به نیمی از این زنان 3 میلی گرم ملاتونین دادند. نتیجه این بود که نیمی از تخمک های زنانی که ملاتونین مصرف کرده بودند با موفقیت بارور شد در حالی که تنها 23% از تخمک های زنانی که ملاتونین مصرف نکرده بودند، با موفقیت بارور شدند. بعد از انتقال تخمک ها، 19% از زنان گروه ملاتونین و 10% از گروه کنترل باردار شدند. مطالعات بعدی هم این واقعیت را تایید کردند که ممکن است ملاتونین در درمان های ناباروری موثر باشد. گزارش بررسی 9 مطالعه در مجله OVARIAN RESEARCH بر این باور است که ملاتونین این قابلیت را دارد که درمانی برای ناباروری باشد اما محققین بر این نکته تاکید دارند که هنوز شواهد کافی مبنی بر مجاز بودن استفاده منظم از ملاتونین وجود ندارد. بنابراین به هیچ وجه بدون مشورت با پزشک اقدام به مصرف خودسرانه ملاتونین نکنید. باور7: داروهای گیاهی می توانند به IVF کمک کنند. نادرست است. هیچ داده ای مبنی بر ایمن بودن مصرف داروهای گیاهی در زمان اقدام برای بارداری وجود ندارد و مشخص نیست که این گیاهان چگونه با داروهای ناباروری وارد واکنش می شوند. نتایج یک مطالعه که بر روی 800 زن انجام شده نشان می دهد زنانی که از درمان های مکمل و جایگزین (عموما شامل مصرف داروهای گیاهی می شوند) استفاده کرده اند، شانس باروری خود را در حدود 30% کاهش داده اند. از آنجا که میزان جیوه درون داروهای گیاهی مشخص نیست و ضمانتی برای بی خطر بودن آنها وجود ندارد و مصرف بعضی از آنها در دوران بارداری قدغن است. بعضی از داروهای گیاهی می توانند باعث لخته شدن خون شوند و عواقب بسیار بدی داشته باشند. باور8: رژیم های غذایی خاص می توانند شانس بارداری شما را افزایش دهند. نادرست است. هیچ شواهدی مبنی بر اینکه رژیم حاصی می تواند شانس موفقیت شما را افزایش دهد، وجود ندارد. متخصصین برای به حداکثر رساندن سلامتی شما و کودکی که قرار است با ای وی اف باردار شوید، پیروی از یک رژیم غذایی سالم، متعادل، سرشار از غلات سبوس دار، پروتئین بدون چربی و میوه و سبزیجات را توصیه می کنند. علاوه بر این مصرف روزانه ویتامین D بسیار مهم است. نتبج مطالعه ای که در سال 2014 بر روی 335 زن انجام گرفته است، احتمال وجود رابطه میان کمبود ویتامین D و نتایج ضعیف IVF را تایید می کند. با وجود اینکه به تحقیقات بیشتری در این زمینه نیاز است اما می توان گفت احتمال لانه گزینی و بارداری در زنانی که کمبود ویتامین D دارند کمتر است. کنترل وزن و نگه داشتن آن در یکه بازه طبیعی از اهمیت زیادی برخوردار است. زنانی که با شاخص توده بدنی بیشتر از 35 یا کمتر 20 اقدام ب انجام IVF می کنند، شانس کمتری برای بارداری دارند. باور9: اگر IVF نتیجه بخش نباشد، راه بهتری وجود دارد. نادرست است. در هر دوره، احتمال موفقیت IVF متفاوت است و با سن و وضعیت سلامت شخصی شما ارتباط دارد. نرخ موفقیت IVF می تواند تا 41% بالا باشد اما برای بالاتر بردن این رقم نمی توانید کار زیادی انجام دهید و باید متوجه این واقعیت باشید که به عنوان بیمار، کار خاصی از شما ساخته نیست. در این شرایط انجام IVF بیشترین کاری است که می توانید انجام دهید، پس مثبت و امیدوار باشید تا هر چه زودتر به نتیجه برسید.

3-16 فازهای مختلف سیکل قاعدگی: هر ماه، دستگاه تناسلی شما الگوی مشخصی از تغییرات را نشان می دهد که به وسیلۀ هورمون ها کنترل می شوند. یک سیکل قاعدگی از روز اول خونریزی هر ماه تا روز اول خونریزی ماه بعد به طول می انجامد. در اینجا توضیحات مختصری از فازهای مختلف سیکل قاعدگی می آوریم: مدت زمان طبیعی سیکل قاعدگی شاید به نظر عجیب برسد ولی همۀ خانمها یکبار در ماه قاعده نمی شوند. دورۀ زمانی متوسط برای یک سیکل، 28 روز است، ولی از آنجاییکه این مدت زمان می تواند بین 21 تا 35 روز باشد پس کسانی که سیکل کوتاه تری دارند به طور متوسط در طی یک سال بیشتر از ماهی یکبار قاعده می شوند و برعکس کسانی که سیکل طولانی تری دارند، به طور متوسط در طی یک سال کمتر از ماهی یکبار قاعده می شوند. فاز قاعدگی فاز قاعدگی در حقیقت همان زمان خونریزی ماهانه است. اولین روز فاز قاعدگی، اولین روزی است که خونریزی آغاز می شود که اولین روز سیکل قاعدگی نیز محسوب می شود. خون قاعدگی از دیوارۀ داخلی رحم به نام اندومتر، خارج می شود. سپس از دهانۀ رحم خارج شده و با گذشتن از واژن از بدن خارج می شود. خون قاعدگی می تواند قرمز روشن، صورتی و یا حتی قهوه ای باشد. دورۀ قاعدگی معمولا بین 3 تا 7 روز طول می کشد. کل میزان خونریزی در یک قاعدگی نرمال حدود 20 میلی لیتر است. فاز فولیکولار در این فاز هورمون استروژن باعث رشد لایۀ داخلی رحم می شود. این لایۀ رحم که اندومتریوم نامیده می شود، در صورت بارداری، تخمک بارور شده را در خود نگه می دارد. از طرفی بالا رفتن هورمون دیگری به نام FSH، باعث رشد فولیکول های تخمدان می شود. داخل هر فولیکول یک تخمک وجود دارد. در انتهای دورۀ فولیکولار تنها یک فولیکول فعال باقی می ماند. در عین حال با بالا رفتن استروژن لایۀ آندومتر ضخیم می شود. میزان استروژن در روزهای قبل از تخمک گذاری به بالاترین میزان خود می رسد. بالا رفتن استروژن باعث ترشح هورمون دیگری به نام LH می شود که خود باعث پاره شدن فولیکول و آزاد شدن تخمک می شود. فاز تخمک گذاری تخمک گذاری به اصطلاح زمانی است که یک تخمک بالغ از فولیکول موجود در تخمدان آزاد شده و وارد نزدیک ترین لولۀ فالوپ می شود. گاهی اوقات در طی یک ماه دو تخمک هم زمان بالغ می شوند. بالا رفتن ناگهانی LH باعث تخمک گذاری می شود. تخمک پس از این به سمت رحم حرکت می کند. اگر طول سیکل ماهانۀ شما 28 روز است، تخمک گذاری معمولا روز چهاردهم رخ می دهد. گرچه خانم ها سیکل های ماهانۀ متفاوتی دارند. به طور کلی تخمک گذاری 11 تا 16 روز قبل از شروع خونریزی صورت می گیرد. در طی مدت 3 تا 4 روزه ای که تخمک داخل لولۀ فالوپ حرکت می کند، ضخیم شدن لایۀ اندومتر ادامه دارد. اگر قرار باشد لقاحی صورت پذیرد باید در عرض 24 ساعت پس از تخمک گذاری صورت پذیرد وگرنه تخمک تخریب می شود. پس ازپایان فاز تخمک گذاری فاز لوتئآل آغاز می شود. فاز لوتئال بعد از انجام عمل تخمک گذاری، فولیکول جسم زرد تبدیل می شود که خود ترشح کنندۀ هورمون است. سلول های جسم زرد استروژن و مقادیر بالایی پروژسترون ترشح می کنند تا تحریک هورمونی برای ضخیم شدن لایۀ اندومتر به حداکثر خود برسد. اگر بارداری صورت نگیرد، جسم زرد حدود 2 هفته پس از تخمک گذاری تخریب می شود. به این ترتیب میزان پروژسترون پایین آمده و محرک لازم جهت پایدار ماندن اندومتر ازبین می رود. در نتیجه تخریب اندومتر شروع شده و سیکل جدید قاعدگی آغاز می شود. تخریب جسم زرد با بارور شدن تخمک متوقف می شود. 5 روز بعد از انجام عمل لقاح، تخمک بارور شده وارد رحم شده و در اندومتر لانه گزینی می کند. پس از لانه گزینی، سلول هایی که بعدا تبدیل به جفت می شوند شروع به ترشح هورمون بارداری یا HCG می نمایند. ترشح این هورمون با تحریک جسم زرد و ادامۀ ترشح هورمون پروژسترون، در حقیقت سیکل ماهانۀ شمارا بر هم می زند. به این ترتیب اندومتر تخریب نشده و بارداری ادامه می یابد. همه چیز در مورد تخمک •در طول مدت زندگی یک خانم حدود 400 تخمک بالغ آزاد می شود. •تعداد تخمک های باقی مانده در تخمدان در هر زمان، به سن شخص بستگی دارد. •یک جنین دختر 20 هفته ای در شکم مادر، بیشترین میزان تخمک را که حدود هفت میلیون عدد است، دارا می باشد. •قبل از به دنیا آمدن جنین بیشتر تخمک ها آزاد می شوند. •در هنگام تولد تعداد تخمک های باقی مانده به دو میلیون عدد کاهش می یابد. •تا زمان بلوغ تخمدان ها همچنان تخمک از دست می دهند. •در زمان آغاز بلوغ شما حدود 300,000 تا 500,000 تخمک در تخمدان های خود خواهید داشت. ******************* فیزیولوژِی قاعدگی: ویژگی های هر سیکل (مدت خونریزی، میزان خونریزی، فاصله بین خون ریزی ها...) شاخص بسیار مهم سلامت تولید مثل زنان میباشد. آگاهی علمی از طول مدت چرخه قاعدگی برای زوج هایی که از روش ریتم برای جلوگیری از بارداری استفاده میکنند بسیار مهم است، زیرا مخاط سرویکس به مدت زیاد میتواند اسپرم را در خود نگهدارد. طول مدت هر سیکل یا دوره از اولین روز شروع خونریزی تا اولین خونریزی دوره بعد محاسبه میشود که در محدوده سنی 20-45 سالگی به طور متوسط 28-+7 روز میباشد. این مدت در 5 سال اول بعد از منارک (اولین سیکل قاعدگی) و 5 سال قبل یائسگی تغیرات چشمگیری را نشان میدهد. اگر طول چرخه کمتر از 22 روز و یا بیشتر از 35 روز در سه سیکل یا بیشتر باشد (پلی منوره و الیگومنوره) بیانگر اختلالاتی همچون هیپوتیروئید، اختلالات هورمونی و ... میباشد که لازم به پیگیری است. اولین سیکل قاعدگی (منارک) به طور معمول در 12 سالگی رخ میدهد (در محدوده 8-16 سال) که بستگی به عوامل مختلف از جمله نژاد، ژنتیک، شرایط زندگی و تغذیه، منطقه جغرافیایی، وضعیت بهداشت، عوامل روحی و روانی و ... دارد. منارک در کسانی که در حوالی استوا، ارتفاعات پایین، مناطق شهری زندگی میکنند، همچنین در افراد چاق و نابینا در سن پایینتر اتفاق می افتد. اتفاقاتی که در هر سیکل رخ میدهد به واسطه تاثیر متقابل و منظم بین مغز (هیپوتالاموس و هیپوفیز)، تخمدان و اندومتر رحم میباشد. هرگونه تغییر یا اختلال کوچک که باعث برهم خوردن این نظم شود دلیل بیماری های مختلف ازجمله کیستهای تخمدانی، بلوغ زودرس، میوم های رحمی، سرطانها و ... میباشد. هنگام شروع بلوغ هیپوتالاموس با ترشح هورمون GnRh که از طریق portal vessel با هیپوفیز ارتباط خونی مستقیم دارد، باعث تحریک آدنوهیپوفیز شده و هیپوفیز با ترشح LH و FSH و تاثیر بر تخمدان ها، باعث ادامه تقسیمات تخمک هایی که داخل تخمدان از زمان جنینی در رحم مادر متوقف شده بوده میشود. در هر سیکل یکی از تخمک ها مرحله بلوغ و تکامل را طی میکند تا زمانی که بارداری رخ دهد و تخمک با لقاح اسپرم تبدیل به جنین شود و یا تا یائسگی که تخمکهای داخل تخمدان تحلیل میروند و دیگر قابلیت تکامل و باروری را ندارند. برای بررسی چگونگی فیزولوژی قاعدگی تخمدان و رحم را که همزمان فعالیت میکنند به طور جدا و خیلی خلاصه بررسی میکنیم: تغییرات تخمدان ها 1./ فاز فولیکولار فولیکولهای اولیه که در هفته 10 جنینی تشکیل شده و در همان دوران جنینی تقسیمات اولیه خود را انجام داده و متوقف شده اند در زمان بلوغ تعدادشان به حدود 200-400 هزار عدد میرسد (در مدت زمان باروری فقط 400 فولیکول در تخمک گذاری فعالیت دارند). هنگام بلوغ تخمدان تحت تاثیر هورمون LH و FSH مترشحه از هیپوفیز هورمون استروژن تولید کرده فولیکولها ادامه تقسیمات خود را از سر گرفته تکامل پیدا میکنند. سرانجام یکی از فولیکولها که توانسته باشد رشد و تکامل بهتری پیدا کند و به عنوان فولیکول غالب انتخاب شده که فولیکول غالب خود از طریق ترشح استرویید و پروتئین های باز دارنده و تنظیم کننده فولیکول باعث مهار رشد دیگر فولیکولها و تحلیل آنها میشود. 2./تخمک گذاری غلظت بالای استروژن در این مرحله باعث افزایش میزان LH شده که خود باعث تغییراتی در فولیکول بالغ و افزایش تولید پروژسترون میشود، نهایتا فولیکول بالغ تحت تاثیر واکنش های التهابی پروستاگلاندینها و سلولهای التهابی از جمله نوتروفیل ها و انقباض سلولهای عضلانی صاف فولیکول بالغ پاره شده و تخمک از آن رها میشود و تخمک گذاری اتفاق می افتد. (حدود روز 14 سیکل) 3./فاز لوتئال بعد از تخمک گذاری و با تاثیر LH میزان تولید پروژسترون افزایش پیدا میکند و باعث آماده سازی اندومتر رحم برای باروری، افزایش حرارت پایه بدن و افزایش میل جنسی میشود. با تخمک گذاری اگر اسپرم در فضای رحم وجود داشته باشد (نزدیکی صورت گرفته باشد) لقاح صورت گرفته و بارداری رخ میدهد اما اگر اسپرم در محیط نباشد بقایای فولیکول پاره تحلیل رفته و از بین میرود. تغییرات اندومتر رحم 1./فاز تکثیری در این فاز که همزمان با فاز فولیکولار تخمدان است و حدود روز دوم تا سوم قاعدگی است اندومتر رحم تحت تاثیر هورمون استروژن شروع به بازسازی سلولهای خود که در دوره قبلی ریزش پیدا کرده بودند میکند. در این دوره ترشحات بی رنگ بی بو و رقیق هستند. 2./فاز ترشحی با تخمک گذاری و افزایش تولید پروژسترون اندومتر از حالت تکثیری به ترشحی تبدیل میشود. در این فاز غدد و عروق اندومتر تکامل بیشتری پیدا کرده و حالت مارپیچ به خود میگیرند. در این مرحله ترشحات رقیق و چسبناک است. در 2 تا 3 روز آخر سیکل و با کاهش استروژن و پروژسترون و با فعالیت های سلولهای التهابی و پروستاگلاندین ها، اندومتر دچار ایسکمی و نکروز شده و شروع به ریزش میکند و خونریزی قاعدگی اتفاق می افتد. (حدود 2 هفته بعد از تخمک گذاری) بدین ترتیب سیکل قاعدگی بعدی آغاز میشود. بر خلاف تصور عامه که خون قاعدگی را خونی کثیف میدانند اکثر خون قاعدگی خون شریانی یا خون تمیز (حاوی اکسیژن) است. طول مدت خون ریزی در افراد مختلف متفاوت است اما به طور معمول 3-7 روز و میزان خونریزی حدود 20-80 میلی لیتر است. اگر مدت خونریزی کمتر از 3 روز و یا بیشتر از 7 روز باشد یا میزان خونریزی بیشتر از حد نرمال باشد غیر طبیعی است و باید بررسی شود. در اوایل و یا اواخر خونریزی ممکن است که به جای خون قرمز رنگ، قهوه ای تیره باشد این امر به دلیل فعالیت آنزیم های خاصی در بدن است و طبیعی است. بعضی خانم ها ممکن است به جای خون لخته های خاصی (گوشتی) دفع کنند و این موضوع به دلیل ریزش بافت اندومتر رحم است و نگران کننده نیست. بهترین زمان برای بارداری و لقاح یک یا دو روز قبل از تخمک گذاری است (حدود 2 هفته قبل از شروع خونریزی) نزدیکی در زمان قاعدگی علاوه بر اینکه از نظر شرعی منع شده باعث ایجاد بیماری های عفونی و اختلالات زیادی شده همچنین تاثیر منفی شدیدی از لحاظ روانی روی زن و شریک جنسی اش میگذارد. هنگام تخمک گذاری به دلیل تغییرات هورمونی علائم خاصی در بعضی خانم ها میتواند رخ دهد از جمله: درد تخمک گذاری (دردی گنگ در زیر دل 12-24 ساعت قبل و یا بعد تخمک گذاری)، لکه بینی یا افزایش ترشحات واژینال، احتقان و سفت و دردناک و حساس شدن پستانها، تغییرات درجه حرارت بدن، افزایش میل جنسی.

3-17 تشکیل قلب جنین تا هفته ی چندم ممکن است طول بکشد؟ مهم ترین مساله در یک بارداری تشکیل قلب جنین است که بارداری را قطعی میکند و در غیر این صورت بارداری پوچ خوانده می شود. مساله ای که بیشتر مادران جوان را نگران میکند مراجعه بی موقع آنان به پزشک زنان و درخواست سونوگرافی واژینال برای اطلاع از بارداری داخل رحم می باشد که این سونو معمولا در هفته پنجم تشکیل می شود این جاست که پزشک در نود درصد مواقع می گوید ساک بارداری تشکیل شده و جنین نیست. مادر با وحشت و سراسیمه از خود می پرسد پس چنین کِی داخل ساک قرار می گیرد ؟ قلب کِی تشکیل می شود ؟ اگر بارداری پوچ باشد چه و هزاران نگرانی تا هفته هفتم !!! مساله ی مهم این جاست که جنین در هفته هفتم داخل ساک تشکیل می شود و قلب او نیز در همان زمان دیده می شود اما صدای آن شنیده نخواهد شد . اگر سونو گرافی مادری در هفته هفتم نیز جنین را نشان نداد مادر نباید نگران باشد چرا که تا هفته یازدهم در برخی از افراد تشکیل جنین و قلب او طول می کشد پس به هیچ عنوان نگران نشده و امید خود را از دست ندهید. بهتر است مادران جوان اولین سونوگرافی خود را در هفته ۱۲ داشته باشند تا از هر گونه فکر و خیال در این مدت آسوده باشند چرا که مراجعه زود هنگام به پزشک فقط باعث افزایش نگرانی شما شده و فایده ای نیز برای شما ندارد.بیشترین علتی که باعث می شود مادر تن به سونوگرافی واژینال در هفته های اول بدهد دردهای شدید در زیر شکم می باشد. بهتر است بدانید که دردهای قاعدگی و درد تخمدانها در سمت راست و چپ یکی از علائم بارداری در ماه های اول است که به هیچ عنوان نگران کننده نیست مگر اینکه با استراحت این درد بهتر نشده و ساعتهای متوالی با شدت ادامه داشته باشد اما اگر حتی برای چند دقیقه هم آرام شد درد نگران کننده نیست. در واقع فقط دردهایی نگران کننده هستد که : ۱-با استراحت بهتر نشوند ۲-همراه با لکه بینی و خونریزی باشند ۳-ساعتهای متوالی مثلا ۱۲ ساعت به شدت ادامه یابند. منبع:http://www.webshad.com/%D8%AA%D8%B4%DA%A9%DB%8C%D9%84-%D9%82%D9%84%D8%A8-%D8%AC%D9%86%DB%8C%D9%86-%D8%AA%D8%A7-%D9%87%D9%81%D8%AA%D9%87-%DB%8C-%DA%86%D9%86%D8%AF%D9%85-%D9%85%D9%85%DA%A9%D9%86-%D8%A7%D8%B3%D8%AA-%D8%B7/

3-19 انتقال جنین فریزی: انتقال جنین فریزی به روش هورمونتراپی: تورک آنا: در این روش معمولا یه ماه قبل ال دی گرفته میشه و قبل از تموم شدن ال دی چند تای آخر سینافکت شروع میشه و تا وقتی پریود بشه ادامه پیدا می کنه، یا تک دز دیفیرلین یا دکاپیتیل تجویز میشه که یک سومش تزریق میشه. بعد منتظر پری میشه. بعد که پریود شروع شد اگه سینافکت داشته معمولا دزش پایین میاد و اگه نباشه که هیچ، روز 1 تا 3 پری یه سونو میشه و یه سری دارو از قبیل استرادیول تجویز میشه. بعد چند روز مونده به انتقال پروژسترونا شروع میشن و ... انتقال جنین فریزی به روش نچرال یا طبیعی: روش دیگه آماده سازی اندومتر به صورت طبیعی هست، این روش برا کسانیه که تخمک گذاری و پری های مرتب دارن. به این صورت که منتظر میمونن تا تخمک گذاری به صورت طبیعی انجام بشه، بعد از تخمک گذاری استفاده از شیاف پروژسترون شروع میشه و حدودا بعد از گذشت 4 روز از انجام تخمک گذاری انتقال انجام میشه.

3-20 دسته بندی جنین ها از گرید A تا D: گرداوری شده توسط لاله سرخ: قبل از توضیح این گرید ها باید دو تا اصطلاح توضیح داده بشه. بلاستومر: پس از شروع تقسیم سلولی هر کدام از سلول ها بلاستومر نامیده میشوند (اول میشن دو تا بعد میشن 4 تا و الی اخر). فراگمنت: به قطعات ناشی از تکه تکه شدن بلاستومر فراگمنت گویند. در لینک زیر سه تصویر مشاهده میکنین، تصویر سمت چپ یک جنین یه روزه با دو بلاستومر مساوی، تصویر وسط یک جنین دو روز با 4 بلاستومر مساوی و تصویر سمت راست یک جنین سه روزه با 8 بلاستومر مساوی و بدون هیچ فراگمنت قابل مشاهده است: http://8pic.ir/images/523htgkfg0s8hh0hm4z8.jpg دسته بندی جنین ها: حضور قطعات سلولی (فراگمنت) در لابلای بلاستومرهای جنین های حاصل از ART (لقاح خارج رحمی یا همون آزمایشگاهی) پدیده شایعی است که در بیش از پنجاه درصد آنها دیده می شود. این قطعات به دلیل اثرات نامطلوب حضورشان بر روی بلاسترمرهای سالم همواره مورد توجه محققین هستند. تاکنون مطالعات متعددی درباره یافتن راهکارهای مناسب جهت کاهش اثرات سوء فراگمنت ها صورت گرفته است. در این مطالعه بر آن شدیم تا اثرات هر یک از الگوهای چهارگانه فراگمتاسیون بر روی رشد جنین ها و کیفیت جنین های ایجاد شده را بررسی کنیم. جهت انجام این تحقیق پس از ترکیب اسپرم با تخمک، طبق الگوی تقسیم بندی جنین های فراگمنته در چهار گرید قرار گرفتند. گرید 1: شامل جنین های حاوی کمتر از 5% فراگمنت و متمرکز در زیر زوناپلوسیدا. گرید 2: جنین هایی با 20% فراگمنتاسیون بصورت پراکنده (یعنی قطعات فراگمنت ما بین بلاستومر های سالم پخش شده اند). گرید 3: جنین های حاوی 35 تا 50% فراگمنتاسیون بصورت قطعات بزرگ و پراکنده. گرید 4: جنین هایی با بیش از 50% فراگمنتاسیون با نمای نکروتیک. نتایج حاصل حاکی از آن است که با افزایش میزان فراگمنتاسیون از تعداد، کیفیت، سطح و تعداد سلولهای بلاستوسیت ها کاسته شده و بر تعداد سلول های مرده آنها افزوده می گردد. در لینک زیر تصویر سمت چپ، نمای یک جنین با فراگمنت های کوچک و متمرکز است (گرید بی). http://8pic.ir/images/a1gezbrlb2cc6tj3tkiw.jpg اگر این فراگمنت ها بزرگ باشند و ما بین بلاستومر ها پخش شده باشند جنین در دو دسته سی و دی (بنابر اندازه و تعداد فراگمنت ها و تفاوت در اندازه بلاستومر ها) قرار میگیرد. البته قبلا 4 تا تصویر کامل و واضح طبقه بندی شده از رنج آ تا دی بود اما متاسفانه تو این دو روز هر چقدر نت رو شخم زدم نتونستم اون مقاله رو پیدا کنم.

4-1 فهرست پستهای صفحه 4 تاپیک اطلاعاتی در مورد آزمایشهات: 1-4: فهرست پستهای صفحه 4 تاپیک 2-4: آزمایشهای تکمیلی لازم برای بررسی علت منفی شدن یا سقط مکرر 3-4: هزینه آزمایشهای مختلف 4-4: تفسیر بالینی آزمایش‌های هماتولوژی CBC 4-5: تحلیل آزمایشات 6-4: ایمونوگلوبینها 7-4: تست سل لگنی 8-4: تعاریف تستهای مختلف 9-4: آز شکست دی ان ای اسپرم، dfi 10-4: تستهای ژنتیک در مردان نابارور 11-4: 12-4: 13-4: 14-4: 15-4: 16-4: 17-4: 18-4: 19-4: 20-4: