بارداری با میکرواینجکشن (icsi) سال 94

عزیزم مادر منم خیلی غصه میخوره مادر همسرم دلش نوه میخواد شوهرم خیلی عاشق بچه هست ولی اونقد متین هست اصلا به روش نمیاره خودم خیلی میخوام التماس خدا رو میکنم از خزانه غیبش بهم ببخشه.خواهشا دعام کنید خیلی دلم پره زیاد گریه نمیکنم نگران کنجدای تو دلمم

پریا جون قبلا گفتی یادم رفته کی ازمایش داری؟

من پنجشنبه بعدیه ولی سه شنبه میرم روز چهارده

بچه ها ممنونم از همتون که جوابمو دادین.منم فعلا مادرشوهرم درجریانه و مامان خودم.خودمم شنیدم که برا خواهرشوهرم هم تعریف میکرد.برام زیاد مهم نیست دیگه.کار خلاف که نمیخوایم بکنیم به قول بچه‌ها.شوهرم نتونست جلو زبونشو بگیره😆منم کلی غر زدم سرش.گفتم یکم راز نگه دار باش‌.گفت مگه مشکل از‌توعه که انقد حساسی؟اصلا میرم جار میزنم که مشکل از منه....منم بهش فهموندم مهم نیست مشکل از کدوممونه.بحث من یه چی دیگه بود

چون اصلا جا نیفتاده طرفای ما.دلن نمیخواست بیفتم سر زبونا.ولی خب حالا که فهمیدن دیگه نمیتونم کاری بکنم.ان شاالله بار اول‌مثبت شم ولی اگه خدای نکرده منفی شد دفعه ی بعد بهشون نمیگم.بیشتر ترسم بخاطر غصه خوردنشونه.ادم هیچی نمیگه نهایتش مثبت شد میگه با دارو مثبت شدم.اخه ما از شهرستان میریم برای درمان،شوهرم باید به مامانش توضیح بده😒

بچه ها خیلی غصه میخورم.اخه من سن پایین نامزد شدم.بچه بودم تو دوران عقد رابطه داشتیم با شوهرم و من حامله شدم.همش ۱۷-۱۸ سالم بود شاید.ولی‌خیلی خنگ بودم.به ذهنم نرسید به جشن کوچیک بگیریم تموم شه بره.مامانم هم درجریان بود،ولی خانواده شوهرم هنوزم نمیدونن.بعدش شوهرم‌گفت من اشنا دارم میریم امپول میزنن سقط شه.نگم براتون چه دردایی تحمل کردم.تو دوران مدرسه.همش بالا میاوردم.حالم بد بود.امپول زدم برگشتم خونه،ولی بچه دفع نشد سریع.تا چندروز من مث پریودیا بودم.نمیدونستم که بچه چند وقتشه.فکرمیکردم سقط شده و تمومه.تا اینکه یه روز سرکلاس حالم خیلی بد شد.حس کردم پریودم شدیده.ساعتی دو سه تا‌نواربهداشتی عوض میکردم.یهو وسط کلاس حس کردم چیزی از بدنم دفع شد.هرچقد اصرار کردم به معلم اجازه بده برم،لج کرد و‌نذاشت برن لعنتی.کل صندلیم شده بود پر از خون.دیگه جرات نمیکردم بلند شم.زدم زیر گریه.دوستام دهنشون وا‌مونده بود.میگفتن چته دختر.چرا انقد خونریزی داری.ولی نمیدونستن من دردم چیه.زنگ زدن به خونوادم.چادر دوستمو قرض‌گرفتم پیچیدم دور خودم رفتم سوار ماشین شدم.همه جا رو به گند کشیده بودم😔وقتی رفتم تو دستشویی تا نواربهداشتیو دیدم خداشاهده جیغ کشیدم.از حال رفتم.گریه م گرفته بود.هنوزم‌‌یاداوریش حالمو بد میکنه.همیشه لعنت میفرستم به خودم.ولی بخدا من اصلا عقلم قد نمیداد.همیشه میگم چرا مامانم،چرا شوهرم که ده سال ازم بزرگتره هیچکدوم راهنماییم نکردن.بچه ها دست و پاهای بچه قشنگ مشخص بود....حالم بد شد باز.بزرگ بود بچم😭😭😭😭لعنت به من‌.همش میگم‌ تمام این مشکلات بخاطر حماقت اون موقعم بود.الان دارم پر پر میزنم برای بچه.شوهرم خیلی صدقه و اینا داد.همیشه میگه بهش فکرنکن خدا بخشیده مارو.ولی من همش عذاب میکشم.وقتی یادش میفتم داغون‌میشم

خدایا من نمیدونستم دارم چیکار میکنم😢😭😭😭

شبا از فکر‌و خیال خوابم نمیبره.میگم اگه من احمق اونموقع اینکارو نکرده بودم الان بچم ۵ سالش بود.بزرگ بود.انقد عمر و لحظه هامون تو بیمارستانا تلف نمیشد

اون صحنه همیشه جلو‌ چشمامه.من چندجا رفتم سونو گفتن بچت رشدش خیلی‌ خوبه.تا رفتم برای سقط‌طول کشید.هرجا‌به دکتر زنان میگفتم من نامزدی ام توروخدا سقط‌کن‌میگفت جمع‌کن از مطب من برو بیرون.از من نخواه‌ اینکارو کنم.چرا من اینکارو کردم بچه ها.فکرشم‌نمیکردم در اینده انقد عذاب بکشم برای بچه که بخوام میکرو کنم😔😢حتی‌من تا یه سال بعد ازدواج جلوگیری داشتم.بعد خواهرشوهر و مادرشوهرم طعنه‌میزدن که برو دکتر.وقتی رفتم گفت باید شوهرتم ازمایش بده.خب شوهرم چون یه بار باردار شده بودم خیلی مطمئن شده بود به خودش.میگفت من هیچیم نیس.ازمایش نمیدم

به‌زور راضیش‌ کردم.که از ازمایشش‌معلوم شد افتضاحه اوضاع اسپرمش.کاش میشد زمان رو به عقب برگردوند.بچه ها یعنی این‌گناه بخشیده میشه؟من دارم تاوان حماقت و کم سنی و بی عقلیمو میدم؟😢

خواهر چیزی که گذشته ذکر استغفرالله رو زیاد بگو، منم خیلی ذکر استغفرالله رو میگم، 

جدی من نمیدونستم جنینهات بلاست بودن

انا تایپیک قبل از این تایپیک اسمش چی بود دلم میخواد تک تک حرفهایی که زدی بخونم