من روی اینکه با اسم صدا بزنه حساس نیستم، دوتا پسرهای خودم من رو با اسم صدا میزنن با وجود اینکه اطرافیان میگن این رو بده به مامانت و..
بیشتر واسهت مهم باشه که اون ارتباط عاطفی و حس امنیت شکل بگیره بین شما و بچهتون. اونهم با صبوری، محبت همیشگی و بیچشمداشت و وقت گذروندن لذتبخش براش به وجود میاد.
معلومه که بچه حوصلش سر میره توی یه دونه اتاق و میخواد بره بیرون. شما در حد امکان خلاقیت داشته باش و باهاش وقتت رو توأم با بازی کردن بگذرون مثلا ببرش پارک، توی حمام آببازی، اگه حیاط هست برید توی حیاط بازی.
من خودم با اینکه خسته هستم هر عصر از ساعت ۹-۶ با پسرام میرم بیرون از آپارتمان. پارک، اسکوتر سواری، دوچرخهسواری، بدو بدو، توی خیابونهای اطراف راه رفتن و دویدن و مغازه دیدن و…
دست از بکش بکش با خانواده همسر بردار عزیزم، نذار اونها و بچهت متوجه حساسیتت بشن و حرصت بدن. تربیت بچهت هم خراب میشه این وسط.