محاله ممکنه که با صَبر شرایط ها تغییر نکنند، منتها ما صبر نمی کنیم ما تحمل می کنیم برای همین هست که حالمون خوب نیست...صبر یعنی پذیرشِ درونی که میوه ی آگاهیه و همراه با شادی و آرامش هست چون تو اَز همه چیز آگاه و با خبری..
وَبَشِّرِ الصَّابِرِينَ...
و خبر خوش برای صبر کنندگان اَست...
من یه عمر هست دارم تحمل میکنم
چطوری وقتی نمیتونم آرامش داشته باشم صبر کنم؟
وقتی یک کشاورز همه کاری کنه تا محصولشو بکاره از بیل زدن تا آب دادن بعدش بشینه نگاه کنه بگه چرا اتفاقی نمی افته ناراحت میشه در صورتی که دونه ی بذر در زیر خاک در حال رشدکردن و حرکته منتها ما باید باآگاهی صبور باشیم تا نتیجه محصولمون رو ببینیم اگه صبر نکنیم و آگاه نباشیم که تموم عالم در حال رشد و حرکته اونوقت ناراحت میشیم ولی اگه صبور و آگاه باشیم شاد خواهیم بود و به چشم ظاهر هم این رشد رو خواهیم دید و می بینیم هر چیزی در زمان خودش رخ میده...یه کشاورز اگه تموم باغش هم غرق آب کنه درخت ها خارج از فصل خودشون میوه نمیدن چون هرچیزی در زمان خودش اتفاق می افته...سختی ها و مشکلات در نهایت ما رو رشد میدن و باعث میشن ما به بهترین چیزهایی که حتی فکرشم نمیکنیم برسیم...
لِكُلِّ نَبَإٍ مُسْتَقَرٌّ ۚ
برای هر اتفاقی وقت معینی است..
آخه سنمون داره بالا میره چطور صبر کنیم تا به خواسته هامون برسیم
🫠🫠👌🏻
