گذشته سخت و ترومای کودکی نداری؟؟
وقتی میگی مشکلی ندارم پس دردل برا چیه
ینی تو این دنیا آدما با مشکل نداشتن هم خوشحال نمیشن
اگه دستت میرسه کار خیر کن بهت آرامش بده یا اگه نماز نمیخونی بخون
حتما ریشه ای داره یجایی
منم حس شمارو دارم...
7 سالم بود اومدم خونه مامانم گفت معده ام رو باید ببریم آندسکوپی تا اون روز من مفهموم بیماری رو نمی دونستم
مفهوم تنهایی رو نمی دونستم یه دونه هم بچه بودم
مامان و بابام رفتن دکتر منو گذاشتن خونه همسایه
تا برگردن من این مشکل رو تو ذهن بچگانه خودم اونقدر بزرگ کردم که همون جا از درون متلاشی شدم
اون روز خودم رو تنهاترین ادم روی زمین دیدم
خداروشکر مامانم هیچیش هم نبود ولی من تو ذهن کودکانه خودم مامانم رو کشتم و سوگواری کردم
اون روز تموم شد ولی اون طرح واره تو ذهن من شکل گرفت
33 ساله از درون متلاشیم
ترس از دست دادن خانواده 33 ساله تو جونمه هر روز بزرگتر و بزرگتر میشه و هر روز من نابود تر از قبل
به قول شما دوست دارم دوست داشتنی هام رو بچسبونم به خودم و جدا نشم ازشون...
تراپی میکنم موقت حالم خوب میشه تا می بینم بابا مامانم یه ذره مریضن داغون میشم
