میگه ازم تعریف کن. تو ازم تعریف نمیکنی. در حالیکه قبلا تعریف میکردم. دو سه ساله متوجه شدم همین تعریف کردند باعث شده اعتماد بنفس کاذب پیدا کنه. فکر کنه خیلی زرنگ کاری در حالیکه این جور نبود. خودش رو با افراد پایین تر و ضعیف مقایسه میکنه میگه من کم می‌خوایم زیاد کار میکنم. در حالیکه کار زیادی ممکنه و درآمد زیادی نداره
مردا انتظار دارند هر غلطی بکنن زن ساکت بمونه اعتراض بکنی میگن غر غرویی
عزیزم مردها حس میکنن در برابر زنشون خیلی بیشتر دارن
شوهرم یکسال از شوهر شما بزرگتره خودم ۳۵ سالمه
شبیه بیست ساله ها هستم
بازم همیشه اه و ناله میکشه و میگه حیف شدم و تو لیاقت این و اونو نداری که برات نمیخرم
عزیزم بهترین دفاع حمله است بجای غرغر یجوری بالبخند وآرامش بکوبش که اعتمادبنفسش صفر بشه نرو تو لاک دفاعی هر روز سه بار از سرتاپاش یه قسمتو انتخاب کن و عیب بزار روش،با کوچکترین حرفش یه ایراد ازش بگیر
چند تا ایراد ازش پیدا کن و خیلی نامحسوس به روش بیار البته نه چیزی که غرورش خورد بشه و بدتر به لج بیوفته.ایراد ظاهری.کم کم زمان بگذره اون عیبا میرن رو مخش و اعتماد بنفسش کم میشه برای کری خوندن.
بهش بگو با این هسته خرما اخه چه هنری میتونی داشته باشی
تقصیر خودته من هیچوقت از همسرم تعریف نمیکنم
مدام از خودم و هیکلم تعریف میکنم تعریفای مثبت بقیه رو هم ب خودم میگم
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
10 ثانیه پیش
12 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز