حالم از هرچی نره بهم میخوره
اگه من بودم جواب میدادم
دلیل رفتارشو میپرسیدم اگه منطقی نبود جوابش کات میکردم تمام برا همیشه
اگه منطقی بود ی مدت میموندم ببینم چطوره اگه اوکی بود ک دیگه میموندم تا همیشه
من پرسیدم قبلش ازش تعریف کردم که
گفت حالم خوب نیست با بابام دعوامه
گفتم باشه
هیجی هم نگفتم دو روز بعد رفت ی شهر دیکه خرید
پس فردا شبش تو خیابون با دوستاش میچرخید اما سراغی از من نمیکرفت
بعدشم که تو خیابون دیدمش خوش و خندون با گوشی‌میخندید
عزیزم بشین در آرامشت فکر کن
به خدا اینا همش حرفه اگه فکر می کنی انتخابت کرده خب واضح ازش سوالایی که توو ذهنت داری ازش بپرس و عاقل باش آرامشت مهمه
به منم قبل نامزدم برات گفتم چه آدمی توو زندگیم بود خواستم کات کنم گریه کرد به خدا داشت گریه می کرد ندای درونم می گفت یه سختی پیش بیاد ولت می کنه میره دو هفته دوباره ادامه دادم دلم آروم نگرفت چند تا چالش ریز جلوش گذاشتم مطمئن شدم ادم روز های سخت نیست این دفعه رسما کات کردم.
ولی با نامزدم چالش های بزرگ پیش اومد وایساد پام قبل اون چالشا هم می دونستم آدم موندنه و واقعا هم به آرامش کامل من رو رسوند
