بی هدفم مدام میگم فلان کارو کنم که چی بشه تهش قراره چی شه بی انگیزم و شادی از زندگیم رفته درگیر بیماری پنیکم و زندگیم بعد این بیماری افسردگی و نا امیدی شدهلنظرتون دارو خوردنو‌شروع کنم چیکار کنم افکارم مسمومه
من رشتم روانشناسیه اما در رابطه با دارو باید ببینی صلاح روانپزشک چیه. اما چیزی که میدونم اینه که هرچه زودتر درمان لازم رو شروع کنی بهتر نتیجه میگیری فدات شم💜
مسموم به چه معنا
من اگر انقدر خانوادم قاجاری نبودن الان یه چیزی شده بودم:)
به خاطر سختگیری هاشون به فکر ازدواج افتادم سنمم خیییلی کمه💔🙂
منم وضعم افتضاحه از لحاظ درسیی
خستم رشته تاپ می خواستم نشد الانم نمی تونم برم سمتش حالم بد میشه اه
خیلیا اینجوری شدن نسله جدید شاید با خداآشتی کنی بهتربشی قرآن زیادبخون امتحانش ضرر نداره منم دوتاخواهرزاده هام دقیقااینجوری شدن
دارو فقط جواب نیست باید ی تفکر جدید بگیره ذهنت کتابای موفقیت پیشرفت فردی روانشناسی و انگیزشی زیاد بخون
ببین خانواده های ما دو دسته هستن
یا اونایی که اگاهی ندارن و زمینه تغییر دارن
یا اونایی که کلا با این دید بزرگ شدن و جای تغییر ندارن
دسته اول اگر باشن باید سعی کنی با زبون نرم و خوب راضیشون کنی پیش مشاور برن تا بتونن خودشون رو اصلاح کنن
اما دسته دوم بنظر من تنها راه سازش و مستقل شدنه
اگر بتونی کسب و کاری راه بندازی و دستت توی جیب خودت باشه تجربه ثابت کرده که دید کلی خانواده بهت عوض میشه
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
43 ثانیه پیش
44 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز