شوهرم اختلال خودشیفته داره و روانیه

میفهمم چی میگی ولی باید سیاست داشته باشی اگر میخوای یه مدت سیاست بکارببر اگر واقعا درست نشد توانشو نداشتی جدا شو اینا بیشتر ریز بین هستن باید قلقش رو بدونی مهرت به دلش بیفته کمتر اذیت می‌کنه بامادرش خیلی درگیر نشو همون مادر چنین بچه ای تربیت کرده تو بخاطر زندگیت حرفاشو ازاین گوش بگیر ازاون گوش درکن واقعا نباید بشنوی 

یه دختر ۲۰ ساله دارم پیش خودمه ،خودم شاغلم کار میکنم ،همه چیو بخشیدم هیچی نداشت که بهم بده ،ماهید۳ تومن توافق کردیم به دخترم بده اونم نمیده بهش حداقل پول تو جیبیش بشه ،زندگی من قابل تعریف کردنم نیست که بگم چیا به سرم اومد ،برای همین به اسی میگم وقتشو تلف نکنه ،حیفه جوونه .جدا بشه خونه اجاره کنه کار کنه .ابرومندانه زندگیشو بچرخونه ایشالا بازم ازدواج میکنه و عاقبت بخیر بشه ،بعضی آدمارو همچون شوهر منو خدا باید معحزه کنه تا درست بشن 

من خودم ۲۰ سال باهمین مردی. دارم زندگی میکنم اگرفکرکنی روانی هست خودت اذیت میشی اصلا روانشناسی براشون درمان ندارد میگن دو قطبی آن دارو میدن که اصلا بیشتر بهم میریزن این افراد خیلی اظطراب واسترس میگیرن کوچکترین چیز بهم میریزتشون باید خودت هم قاطع باشی اعتماد به نفس داشته باشی 

من نمیدونم شوهرت چطور ادمیه ولی اگه میدونی با مشاوره و تعییر رفتار درست میشه بمون و بجنگ برلی زندگیت ولی اگه نمیشه وقتتو تلف نکن 

عزیزم انشالا که از این به بعد درکنار دخترت ی زندگی خوب داشته باشی همراه آرامش و آبرو متاسفانه اون که واسه دخترشم حاضر نیست هزینه کنه دیگه واقعا به قول سما مگه معجزه شه تغییر کنه حالا با شما بد دخترش که از وجود خودشه حاضر نیست کمکش کنه نمیشه به اینجور افرادی لقب پدر بدی متاسفم 

من فکر کردم دانشگاه رفتی  ،برو یه هنری چیزی یاد بگیر ببین به چی علاقه داری ،اابته با دیپلم جاهایی مثل اسنوا ،کوروش ،جامبو استخدام میکنن ،پایه حقوق و بیمه میدن البته ،در کنارش هم یه ناخون کاری یا مژه یاد بگیری پاره وقت کار کنی

تا حالا اقدام به طلاق جدی کردی؟

ببینن قضیه داره جدی میشه هم کوتاه میان اگه دوست داشته باشه نمخواد ازدستت بده ترس ازدست دادن هم دارن 

برای کارداشتن کوتاه نیا به روشهای مختلف وارد شو وحتما خودت رو مشغول کن کوتاه میاد 

کاش فقط بی پولیش بود زندگی ما خیلی وحشتناک بود روزای به شدت بدی گذروندیم ،دخترم به شدن با حیا و نجیبه ولی از نطر روحی آسیب دیده ،داریم سعی میکنیم خوب بشیم خدا بهم آرامش بده به ما هم 

انشالله خداخودش کمکت کنه میفهمم چی میگی 

حتما باشگاه برو ورزش کن نشین فقط فکروخیال کنی صبور باش حرفهاش وحرکتهاش رو نبین کاری که می‌دونی درسته انجام بده جدی وقاطع 

نمیدونم چی بگم ،احساس میکنم خودت هنوز دودلی برای جدایی ،ببین تمام تلاشتو بکن صدتو بذار که فردا روزی خدای ناکرده جدا شدی عداب وجدان نداشته باشی بابت اینکه کجا کم گذاشتی ،در نهایت با توجه به شرایط زندگیت تصمیم بگیر 

اتفاقا خوبه برو یاد بگیر منم میخوام برم یاد بگیرم