سلام امیدوارم حالتون خوب باشه
میشه مشکلمو بخونید و جوری که انگار به خواهرتون راهنمایی میدید کمکم کنید؟ :)))
من ۲۳ سالمه و چن سال پیش (زیر ۲۰ سال بودم و هنوز دانشگاهم نرفته بودم) با ینفر وارد رابطه شدم که خب واقعا تو اون سن عقل و منطق تقریبا هیچ دخالتی تو تصمیمم نداشت و صرفا هورمونی و هیجانی بود…
با همه پستی بلندیا رابطمونو تا همین چن وقت پیش داشتیم و طرف مقابلمم اواخر سعی میکرد هرطور شده خودش و رابطمونو بهتر کنه…
اینجوری بهتون بگم که از لحاظ اخلاقی و رفتاری واقعا هیچ کم و کاستی نداشت ولی یسری چیزای دیگه از جمله خونواده و وضع مالی و بالا رفتن سن من و کمتر شدن هیجاناتم و عوض شدن طرز فکر و معیارام باعث شدن دیگه اون علاقه رو نسبت بهش نداشته باشم و قبل از اینکه خدایی نکرده پام بخواد بلغزه همینارو بهش گفتم و خواستم که رابطمونو تمومش کنیم…
هرچند برا منم راحت نبود و هنوزم نیست ولی خب منطقم میگفت باید تموم شه و منم تمومش کردم ولی ایشون هیچ جوره نمیخواد اینو قبول کنه…
در ظاهر میگه باشه ولی خب همش پیام میده و ارتباط میگیره و ابراز امیدواری میکنه که من قراره دوباره برگردم به رابطمون…
منم دلم نمیاد برنجونمش سعی میکنم هواشو داشته باشم تو این شرایط ولی خب میدونم اشتباهه هم برا اون هم من
چیکار کنم بنظرتون؟
بگم دیگه پیام نده و کلا قطع ارتباط؟
میترسم تصمیم اشتباهی بگیرم…