از این شبه جمله خوش به حالت واقعا متنفرم!
اینجا هم زیاد میشنوم! یه بار گفتم افسردگی چندین سالم رو درمان کردم طرف برگشت گفت خوش به حالت! گفتم مثلا فلان کیلو بودم شدم فلان کیلو طرف گفت خوش به حالت! گفتم مثلا فلان مدرک رو گرفتم و کار رو دارم طرف گفت خوش به حالت!
من نمیذارن پای حسادت و چشم شکر و غیره ... و بیشتر به نظرم حالت غبطه داره ولی بار منفی شدیدی هم داره.. انگار تمام رنج و سختی که من نوعی کشیدم رو زیر سوال میبره.. اون بخش سخت قضیه که پوستم رو کنده نمیبنده ولی نتیجه رو میبینه و انتظار داره به سادگی اب خوردن به نتیجه ای که من با زحمت رسیدم برسه.. انگار که برا منم انقدر ساده و مسخره بوده همه چی ! خستگیرو تنم میمونه یکی میگه خوش به حالت!! و بعدش از اینکه خستگیم نادیده گرفته شده از نظر روحی انگار روحی خسته میشم و تا چند روز درگیر اون خستگی روحیم میشم.. سر همین خوش به حالت ها یه ساله وضعیتم تو یه قضیه ای زندگی ثابت مونده و واقعا خستگی اجازه نمیده اون هدفی که تا دم مقصد رفته بودم رو حتی ذره ای ادامه بدم و این واقعا عجیبه برا من!!
ملت جان هر کی دوست دارید نگید خوش به حالت!