زمان در فضا تحت تأثیر گرانش و سرعت به دلیل نظریه نسبیت انیشتین است. این نظریه دو بخش اصلی دارد: نسبیت خاص و نسبیت عمومی.
1. **نسبیت خاص**: این بخش میگوید که وقتی یک جسم با سرعت نزدیک به سرعت نور حرکت میکند، زمان برای آن جسم کندتر میگذرد. به عبارت دیگر، هر چه سرعت بیشتر باشد، زمان برای آن جسم نسبت به یک ناظر ساکن کندتر میگذرد.
2. **نسبیت عمومی**: این بخش به تأثیر گرانش بر زمان میپردازد. انیشتین نشان داد که گرانش میتواند زمان را خم کند. در نزدیکی یک جسم با گرانش قوی (مثل سیاهچاله یا ستارههای بزرگ)، زمان کندتر میگذرد نسبت به جایی که گرانش ضعیفتر است (مثل زمین).
به همین دلیل، فضانوردانی که در فضا هستند و در شرایط خاصی قرار دارند، ممکن است زمان را به شکل متفاوتی تجربه کنند.