خانمای لُر لطفا بیاید معنی این شعر رو بگید

اجدادش لر باشن خودشم لره دیگه 

وقتی تهرانه اخلاقش خوبه میره شهرستان خونه باباش یهو عوض میشه وقتی به مامان و ابجیش میرسه کلا اخلاقش تغییر میکنه یهو غیبش میزنه میره مثلا از ساعت ۲ تا ۱۰ نبود کم و بیش پیام میداد یهو میگه پشت فرمونم رفتم زن داداشمو بیارم یا ابجیمو ببرم جایی.شب خواستگاریمونم دیدم مامان و ابجیش یجورایی دلشون نیست مامانش یجا بابام مهریه رو گفت همه سکوت کردن و چیزی نگفتن گفت پاشید بعد خود نامزدم سریع حرف زد که حرف مامانش مشخص نشه الانم میزنه زیرش میگه نه مامانم دوست داره ولی حتی برام نمیخوان وسیله بله برون بخرن و به اجبار خودم که گفتم دوست دارم مادر شوهرم بخره به زور رفتن یه پارچه اشغال و روسری به درد نخور خریدن.پسرشون خودش تلاش میکنه و سعی میکنه بهترین چیزا رو برام بخره ولی تازگیا دارم میبینم که روش تاثیر گذاشتن و عوض شده خیلیییی عوض شده

خب لر هستین دیگه فقط زبان لری بلد نیستین 

ما باهم قبلا اشنا شدیم پسرشون هیچی نداشت من کارمند شهرداریم کلی براش تلاش کردم و همه جا سپردم تا اینکه کار براش پیدا کردم و ماشین و همه چیو اوکی کردیم خونه که مال باباشه گفتن اصلا و ابدا بهتون نمیدیم و مال خودمونه چندسال بشین و بلدشو برو دنبال خونه باش.الان پسره یه پراید خریده و رفته سرکار و از بدبختی در اومده مامانش و ابجیش ول کنش نیستن انگار تازه یادشون افتاده این پسر بهشون خدمات نداده خانوادش به شدت ضعیفن یجورایی انگار این پراید اولین ماشین کل خانواده و خاندانشونه در حالی که بابای خودم چندتا ساختمون و باغ و ویلا و زمین و.. ۴ تا ماشین داره برای ما واقعا عجیبه این اخلاقشون.حس میکنم با یه خانواده سرشار از عقده طرفم دلم میخواد بهم بزنم تا وقتی که گرفتار نشدم.الان پسره به این شمارمم هم پیام داده هر چقد میخوام فرار کنم نمیزاره اجازه نمیده حتی به رابطمون فکرکنم و یکم تنها باشم

ما دوسال و خورده ای با هم دوست بودیم به شدت منو میپرستید یجورایی بود که دیگه رد داده بود خانواده هزاربار ردش کردن باز اومد انقد اومد تا اخر بابام گفت این پسر خیلی دوستت داره.من یه زمانی نمیخواستمش واقعا چون خواستگار داشتم و اصلا به ازدواج با دوست پسر فکرنمیکردم یجورایی فراری بودم ازش.مامانم زنگ زد گفت دخترم نمیخواد با شما ازدواج کنه گریه کرد و از این حرفا گفت من بهش دل بستم و روی رابطمون سرمایه گذاری کردم و دیگه مامانم گفت بلاکش کن یه مدت بلاک بود تا اینکه اومد سرکارم و گفت برنگردی منم میدونم با زندگیم چه کنم و مجبوری از ترس اینکه یوقت بلایی سر خودش نیاره کنارش موندم البته وقتی میدیدم انقد به حرفم بود و دوستم داشت قوت قلب میگرفتم و یجورایی اخلاقشو دوست داشتم خیلی تلاش میکرد.بهم محبت میکرد.ادم مودب و با فکری بود و خلاصه هر چی از یه مرد بخوای رو داشت تا اینکه شب خواستگاری اول شد و مامانش و باباش اومد و بابام گفت باید تحقیق کنیم و افتاد خواستگاری دوم برای حرف تقریبا ۱ ماه بعد خواستگاری دوم شد که حتی مامان و ابجیش نزاشته بودن گل بگیره و یه جعبه شیرینی به درد نخور اورد و داداش بزرگش قهرکرده بود و گفته بود مثلا خواستگاری بدون گل نمیاد و بخاطر اون گل پلاستیکی گرفتن فکرکن پسری که هر وقت میومپ کنارم گل میگرفت و کلی خوراکی این از وضع خواستگاری و حرفی که مامانش زد و خداشاهده خانوادش کلمه ای حرف نزدن و سکوت مطلق بود فقط داداش بزرگش که متاهله صحبت میکرد و خودش