نمیتونم به یه چیز خاص اشاره کنم تز بس که در هر دوران خلا هایی داشتم وقتی نگاه میکنم میبینم که همین کمبودها باعث شد خودساخته شم .
محبت و پشتوانه پدرم رو نداشتم تا اینکه بعداز چندین سال تازه امسال بغلم کرد و من روی شونه هاشبغذم ترکید ولی خیلی حس خوب داشتم چون فهمیدم بالاخره میتونم بهش تکیه کنم .
محبت همسرم رو بعداز سالها تازه دارم حس میکنم .بعد از کلی جنگیدن و مقاومت در مقابل بی مهریهاش.
بیپولی که بعد از سالها تازه به یه جاهای خوبی دارم میرسم ولی دیگه سنم رفته بالا و کل جوونیم با این حسرت گذشت که ندارم و نمیخرم .
خلاصه دنیاست دیگه .خلا و کمبود در دنیا زیاده