دقیقااااا مثه شوهر منی..هم عصبیه هم کنترل خشم نداره..من همیشه کوتاه میام..اون دادوبیداد میکنه فوش میده وسیله میشکونه عربده میزنه من فقط،ریلکس نگاش میکنم ولی اینا نفرت شدن تو دلم
من اولش بحث میکنم اگه دیدم نمیتونم متقاعدش کنم سکوت میکنم واین سکوتم بیشتر از داد وبیداد تاثیر خودشو میزاره
گاهی اره گاهی ن..الان دخترمم یکم مثه اون داره میشه..دلم براش میسوزه..من همش بخاطر دوتا بچم کوتاه میام ک دعوایی پیش نیاد..ولی خودش همیشه میگه اگه تو مث من بودی تا الان صدهابار طلاق گرفته بودیم..خونواده شوهرم همشون اینجورن..من با دخترم مرتب حرف میزنم اوایل خیلی باباش داشت تاثیر میذاشت روش الان ک مرتب خودم اروم باهاش حرف میزنم ..فضای خونه رو کنترل میکنم خیلی بهتر شده..ولی شوهرم سره کوچیکترین چیزی همین بساطو داره ..واسه همین من خیلی محتاط گر شدم..متاسفانه مادراشون فقط زاییدن بلد بودن..حتما اونم تو کودکی اینطور شده
نه طبیعی مردها سریع از کوره در میرن سعی کن در وقت مناسب حرفای دلت وبهش بزنی ازخصلتای خوبش تعریف کن بگو موقع عصبانیت درکت میکنم وکاش میتونستم آرومت کنم دلشو که به دست بیاری سعی میکنه خودشو اصلاح کنه
من فقط اون موقع سکوت میکنم بعدش با هم صحبت میکنیم ولی تا عصبانیتش فرو کش نکنه اصلا سمتش نمیرم میذارم تا کامل اروم بشه چون دوس ندارم یه وقتی ازم ناراحت بشه البته که بعدش به حسابش میرسم🤣
من اوایل مثل شما بودم ،دوتایی عین هم بودیم بعد که بچه دار شدم دیدم اینطوری داره رو بچم تاثیر منفی میذاره بعد تمرین کردم صبور تر باشم ..الان تو بحث همیشه اون آغاز کننده است و من سعی میکنم ساکت بشم وقتی ام ادامه میدم ،میگم اوکیحق با شماست بعد گاهی بیشتر لجش میگیره من میگم حق با اونه
ولی چقدر عصبانیت مردا ترسناک ...داد و بیداد زنا اصلا ترسناک نیست
