سلام خانما من قصد مهاجرت دارم ، تحصیلی
تصمیم دارم برای دوره مستر ایتالیا اقدام کنم ، رشتم هم ژنتیکه ترم ۶هستم
رشته من اینجا بازار کار خوبی نداره
از ۱۲سالگی فکر مهاجرت بودم ، حتی این رشته رو اول بخاطر علاقه دوم بخاطر موقعیت خوبش برای مهاجرت انتخاب کردم
ولی گاهی دو دل میشم ، البته دو دل که نه ولی حس میکنم اگه برم دلم برای خانوادم تنگ میشه، تاخالا ازشون دور نبودم ولی حاضرم سختی هاشو تحمل کنم
و همچنان رو تصمیمم هستم
بنطرتون طبیعیه این حسم ؟؟؟؟
شوخی میکنی؟ یعنی واقعا معلوم نیست طبیعیه؟
بیخیال دل تنگی
خدا بزرگه به نظرم برو
نه خواهش میکنم ،شاید شعاری به نظر برسه اما دیدم همه دارن میرن، با خودم میگفتم اگه ما همه بریم پس همه ی کسایی که نمی تونن برن چی میشن، تازه اون موقع هنوز موج مهاجرت به اندازه الان نبود، الان دیگه واقعا همه دارن میرن
اینایی که اینجا دارن تنها میمونن خیلی بیشتر گناه دارن تا اونی که میره و سرگرم زندگی میشه با همه ی مشکلات
الانم واقعا نمیدونم پس کی باید شرایط اینجارو درست کنه
الان دیگه متاهلم همسرمم گاهی اوقات میگه بریم ولی من قرص و محکم سر جام وایسادم 😂😂
